อัจฉริยะแพทย์สาว ข้ามภพรักอ๋องเทพสงคราม นิยาย บท 300

“เมื่อกี้พวกเขาเพิ่งบอกว่าทิศตะวันออกเฉียงใต้มีสัตว์ร้ายไม่ใช่เหรอ? และทางทิศตะวันออกเฉียงใต้ก็มีคนน้อยด้วย ถ้าเกิดพวกตงฟางเจ๋อไล่ตามมาจะทำยังไง?”

กู้ชูหน่วนแสยะยิ้ม นัยน์ตาเต็มไปด้วยการครุ่นคิดแผนการ

เซียวอวี่เซวียนและคนอื่นรู้สึกเย็นวาบทั่วแผ่นหลัง ยัยคนนี้คิดจะทำอะไรอีกนะ

“หลิวเยว่ อวี่ฮุย พวกเจ้าสองคนเก็บสมุนไพรต่อไป ไปเก็บที่ที่มีคนเยอะๆ เซียวอวี่เซวียน เจ้าไปกับข้า”

“อะไรนะ……พวกเราเก็บเยอะขนาดนี้แล้ว ยังต้องเก็บอีกเหรอ?”

“นั่นน่ะสิ พวกเรามาหาสมบัติที่ภูเขาสวินหลงนะ ถ้าเด็ดต่อไปแบบนี้ พวกเราก็ไม่มีเวลาไปหาสมบัติน่ะสิ”

“สมบัติมีอยู่ทั่วทุกที่นี่? พวกเจ้าแค่ไม่รู้จักเท่านั้น ข้าเชื่อว่าพวกเจ้าต้องตาถึงแน่นอน รอข้ากลับมานะ พวกเจ้าอย่างน้อยเด็ดอีกคนละสองกระสอบใหญ่ ถ้าเด็ดไม่ได้ ระวังตัวไว้ให้ดีล่ะ” กู้ชูหน่วนยิ้ม แต่รอยยิ้มนั้นกลับเต็มไปด้วยการข่มขู่

ไม่รอหลิวเยว่อวี่ฮุยตกลง กู้ชูหน่วนก็ลากเซียวอวี่เซวียนออกไปแล้ว

กังฟูของเซียวอวี่เซวียนถึงขั้นที่เจ็ดแล้ว ขอแค่ถึงขั้นที่เก้า ก็สามารถเข้าระดับหนึ่งได้ การฟังก็ต้องดีมากอยู่แล้ว เขาเดินไปด้วย แล้วพูดเสียงเบาไปด้วยว่า “ยัยขี้เหร่ มีคนแอบเดินตามพวกเรามา และยังมีแรงอาฆาตด้วย”

“วางใจเถอะ มีเทพสงครามอยู่ พวกเศษเดนพวกนั้นไม่กล้าลงมือพร่ำเพรื่อหรอก พวกเราแค่เดินไปเรื่อยๆก็พอ”

หุบเขาที่นี่อันตรายมาก สองข้างเป็นแม่น้ำ เดินยากมาก และรอบด้านยังมีหมอกพิษอยู่เต็มไปหมด

กู้ชูหน่วนกับเซียวอวี่เซวียนกินยาต้านพิษแล้วก็ถึงเดินในหุบเขาได้อย่างสะดวกสบาย

“ยัยขี้เหร่ พวกเราเดินวนอยู่ในหุบเขานี้ จะไปไหนกันแน่?”

นางรู้ได้ยังไงว่าจะไปไหน?

นางแค่รู้ว่ากระดิ่งทลายวิญญาณในกระเป๋ากำลังชักนำให้นางไปข้างหน้า

“ไม่ได้ เดินต่อไปก็จะถึงหุบเขาใหญ่แล้ว ในนั้นต้องมีสัตว์ร้ายมากมายแน่ ด้วยความสามารถของพวกเรายากที่จะต่อกรได้ และด้านหลังยังมีคนไล่ตามมาอีก”

“พวกเราออกไปไม่ได้แล้วล่ะ”

“ว่าไงนะ?”