อัจฉริยะแพทย์สาว ข้ามภพรักอ๋องเทพสงคราม นิยาย บท 309

“ถ้าเจ้ากล้าเอาสมุนไพรของข้าไปเผาทิ้ง ข้ารับประกันได้เลยว่าข้าจะเผาเจ้าไหม้จนยมทูตจำไม่ได้เลยคอยดู พวกเจ้า เอายาเข้าไปในเก็บในห้องทางตะวันตก”

ชิงเฟิงหนังหัวชาไปทั้งแถบ

ถึงจวนจะใหญ่แค่ไหน ก็ไม่ควรเอามาย่ำยีแบบนี้ไหม เอาห้องดีๆของจวนมาเก็บวัชพืช ถ้าเรื่องนี้แพร่ออกไปคงได้เป็นที่หัวเราะของทุกคนแน่

“ชิงเฟิง ไปฆ่าวัวสองตัว หมูสิบตัว แล้วสั่งให้คนมาส่งในห้องข้า”

“อ่า……พระชายา ท่านจะขายเนื้อวัวเนื้อหมูเหรอ?”

กู้ชูหน่วนอดไม่ได้ตบเขาไปทีหนึ่ง

นางเหมือนคนขายเนื้อที่ไหนกัน?

“ข้าจะกินเองไม่ได้หรือไง?”

“กิน……เอง?”

ชิงเฟิงเกาหัวแกรกๆ จะกินคนเดียวหมดได้ยังไง?

“พระชายา กระหม่อมจะสั่งให้คนทำอาหารอร่อยๆมาให้ขอรับ จะต้องต้อนรับเพื่อนของท่านอย่างดีเลย”

“ฟ่อๆ……”

งูเล็กสีเขียวมรกตรัดอยู่บนข้อมือของกู้ชูหน่วนแล้วทำเสียงฟ่ออย่างอารมณ์ดี พอได้ยินคำว่ากินก็กระตือรือร้นขึ้นมาทันที

ชิงเฟิงก็ถึงเห็นงูเล็กที่รัดอยู่บนข้อมือนาง

งูเล็กขนาดนี้ ร่างกายสีเขียวมรกต รัดอยู่บนข้อมือนางเหมือนกับกำไลเลย ถ้าไม่สังเกตดูดีๆ ไม่มีทางดูออกเลยว่าเป็นงูตัวหนึ่ง

ชิงเฟิงรีบพูดว่า “พระชายาจะต้มงูเล็กตัวนี้เหรอขอรับ? จวนจ้างพ่อครัวคนใหม่มา ฝีมือทำอาหารดีมาก ไม่ว่าจะต้ม นิ่ง ผัด ทอดก็……”

“ฟ่อๆๆ……”

เสี่ยวจิ่วเอ๋อร์โมโห ทำเสียงขู่อย่างไม่พอใจ ความรู้สึกดีที่มีต่อเขาเมื่อกี้ได้หายไปในพริบตา เอาเขาเข้าไปในบัญชีดำของตัวเองทันที

กู้ชูหน่วนหัวเราะ “ถ้าเจ้าจับมันได้ งั้นก็ต้มเถอะ”

“เอ่อ……”

งั้นต้มหรือไม่ต้มกันนะ?

“เย่จิ่งหานล่ะ?” กู้ชูหน่วนถาม

“ท่านอ๋องเพิ่งกลับมาจากเรือนพักร้อนชิวเฟิงขอรับ ตอนนี้กำลังรอท่านอยู่ กระหม่อมพาท่านไป นายท่านสั่งมาว่า……”

“ไม่ต้องแล้ว ข้าเหนื่อยมาก อยากกลับไปนอนในห้องเล็ก นอกจากส่งเนื้อแล้ว ไม่มีธุระอะไรไม่ต้องมารบกวนข้า”

พอพูดจบ กู้ชูหน่วนที่อยู่ตรงหน้าก็หายไปทันที

คำพูดของชิงเฟิงติดอยู่ในคอ มองดูแผ่นหลังที่หายไปของนางอย่างตะลึง

นายท่านเคยสั่งว่า กลับจวนแล้วไปหาเขาก่อน……

ชิงเฟิงอยากตามไป แต่ประตูห้องกลับปิดลงแล้ว เขาเป็นแค่ลูกน้องจะเข้าไปได้ยังไง

ชิงเฟิงกลับหลังหันกำลังจะไปรายงาน เย่จิ่งหานกลับปรากฏขึ้นตรงหน้าแล้ว

“ท่านอ๋องขอรับ”

“ถอยออกไปเถอะ”

“ขอรับ”

สีหน้าเย่จิ่งหานซีดเซียวเล็กน้อย ไม่รู้ว่าเป็นเพราะบาดเจ็บหรือเปล่า

ดวงตาเรียวยาวของเขามองดูประตูห้อง เหมือนกำลังสำรวจอะไรอยู่

ชีพจรยุทธ์ขั้นที่สอง……

ในระยะเวลาสั้นๆไม่เพียงแต่เปิดชีพจรยุทธ์ได้ แถมยังโดดไปถึงขั้นสองอีก มีพรสวรรค์ไม่เบาเลยนะ

งูเล็กในมือนาง ถ้าเขาดูไม่ผิดล่ะก็ น่าจะเป็นราชางูเก้าหัวมรกต

ราชงูเก้าหัวมรกตเป็นราชาของงูเชียวนะ ไม่เพียงแต่สามารถเรียกรวมงูจากทั่วทุกที่ได้ ขนาดสัตว์ร้ายระดับสูงมากมายยังต้องกลัวมันเลย

ราชางูเก้าหัวมรกตตามหาตัวยากมาก แทบจะสูญพันธุ์แล้วด้วยซ้ำ นางไปเอามาจากไหนล่ะ?

แถมยังมีความสามารถให้ราชางูเคารพนางเป็นเจ้านายอีก?

ไม่รู้ว่าเขาคิดจนเพลินหรือเปล่า ชิงเฟิงพูดขึ้นอย่างระมัดระวังว่า “นายท่าน งูเล็กสีเขียวตัวนั้น เกรงว่าจะไม่พอให้พระชายากิน กระหม่อมไปจับงูเล็กที่มีประโยชน์ มาต้มให้พระชายากินนะขอรับ”

เย่จิ่งหาน “……”

เขาให้คนโง่ติดตามอยู่ข้างหายได้ยังไงกันนะ

นี่เป็นราชางูเก้าหัวมรกตในตอนเด็ก ถึงแม้จะยังเด็กก็ถึงขั้นสูงสุดระดับสี่แล้ว ถ้าโตเต็มวัย อาจจะถึงระดับเจ็ดก็ได้ และอาจจะเพิ่มระดับขึ้นเรื่อยๆ