อัจฉริยะแพทย์สาว ข้ามภพรักอ๋องเทพสงคราม นิยาย บท 313

"ท่านอ๋อง ท่านควรจะปล่อยข้าได้แล้วกระมัง"

กู้ชูหน่วนผลัก แต่ร่างกายของเย่จิ่งหานเหมือนกำแพงที่สร้างจากเหล็ก แทบจะไม่เคลื่อนไหวเลย

โดยไม่คาดคิด เย่จิ่งหานกอดเธออย่างเอาแต่ใจ ประทับจูบลงมา

กู้ชูหน่วนตกตะลึง

ผู้ชายคนนี้

ไม่นึกเลยว่าจะกล้าทำอะไรกับนางจริงๆ

กู้ชูหน่วนพยายามดิ้นรน แต่นางยิ่งดิ้นรน เย่จิ่งหานก็ยิ่งเอาแต่ใจ

ภายใต้ความโกรธเคือง กู้ชูหน่วนใช้ขากระทุ้งขึ้นไป เตะไปยังจุดยุทธศาสตร์ของเขา จ้าวโลก

"ซี้ด……"

เย่จิ่งหานเจ็บปวด สูดลมหายใจเข้าหนึ่งเฮือก มองนางอย่างโมโห

"เจ้าอยากจะให้ข้าไร้คนสืบสกุลหรืออย่างไร"

"ข้าไม่ชอบถูกบังคับ ยิ่งไม่ชอบอยู่ด้านล่าง ข้าชอบอยู่ด้านบน"

พูดจบ สองมือของกู้ชูหน่วนก็โอบคอของเขาเอาไว้ โจมตีกลับเย่จิ่งหาน

เย่จิ่งหานแทบจะสบถออกมาแล้ว

ใครก็ได้บอกเขาที เขาแต่งงานกับเมียแบบไหน

ทำไมเขาจึงรู้สึกว่าเขาต่างหากที่เป็นเมีย

ความนุ่มนวลสวยงามในรถม้า

คนแก่ที่ขับรถม้าได้ยินแล้วก็ต้องหน้าแดง

ในขณะที่พวกเขากำลังจะดำเนินไปในขั้นตอนสุดท้าย เสียงปังดังขึ้น รถม้าชนเข้ากับก้อนหิน เกือบจะพลิกคว่ำไปแล้ว

กู้ชูหน่วนที่มีแรงโน้มถ่วงไม่สมดุล เกือบจะกลิ้งลงจากรถม้าไปแล้ว

เย่จิ่งหานสีหน้าขรึมลง"ถ้ายังกล้าชนก้อนหินอีก ระวังข้าจะถลกหนังเจ้า"

"ขอรับๆๆ……"

เย่จิ่งหานไม่เข้าใจ

กู้ชูหน่วนก็ไม่เข้าใจ

จะถึงขั้นตอนสุดท้ายอยู่แล้ว แต่กลับสะดุดก้อนหิน ทำเอาสติสัมปชัญญะของพวกเขาถูกเหวี่ยงกลับมา