เย่เฟิงมีวรยุทธไม่สูงนัก เขาแทบจะเอาตัวเองไม่รอด แต่ยังคงถ่ายทอดพลังให้กับฮองเฮาฉู่ไม่ขาด
เมื่อเห็นว่าฮองเฮาฉู่จะทนไม่ไหวแล้ว เย่เฟิงก็กระวนกระวายขึ้นมา คุกเข่าลงกับพื้นทันที พูดวิงวอนว่า"ท่านหัวหน้ากองธง ขอร้องล่ะ ส่งฮองเฮาฉู่ลงไปจากภูเขาก่อนเถอะ นางก็แค่ผู้หญิงที่อ่อนแอคนหนึ่งเท่านั้น ที่นี่ร้อนเกินไป ร่างกายนางทนไม่ได้"
"โครม……"
หัวหน้ากองธงกล้วยไม้เตะไปที่หน้าของเขา ใบหน้าเคร่งขรึม น้ำเสียงฟังไม่ออกว่ารู้สึกอย่างไร "ปล่อยนางหรือ เจ้าเกี่ยวข้องอะไรกับนาง เพื่อนางแล้ว เจ้าถึงกับคุกเข่าขอร้องข้า เพื่อนางแล้ว ถึงกับมาหาข้าด้วยความยินดี ยังไม่เสียดายที่จะสละชีวิตอีกด้วย กู้ชูหน่วนอายุน้อยและหน้าตาสะสวยก็แล้วไป แต่ฮองเฮาฉู่เป็นหญิงที่อายุแล้วมากคนหนึ่ง เจ้าชอบอะไรในตัวนาง"
เย่เฟิงปล่อยให้เขาเหยียบใบหน้าของตนเองตามใจ ดวงตาที่แน่วแน่ ยังคงอ้อนวอนหัวหน้ากองธงกล้วยไม้ ราวกับว่าขอเพียงหัวหน้ากองธงกล้วยไม้ปล่อยฮองเฮาฉู่ไป จะให้เขาทำอะไร เขาล้วนยินดีทั้งสิ้น
"ปล่อย ปล่อยเขาไป……"
ฮองเฮาฉู่พูดอย่างอ่อนแอ นางอยากจะขึ้นไป แต่เหมือนร่างกายนางจะหนักเป็นพันชั่ง แทบจะเคลื่อนไหวไม่ได้
"เขาเป็นทาสบำเรอของข้า ข้าอยากจะทำอะไรเขา ล้วนขึ้นอยู่กับความชอบของข้า ทำไม คงไม่ใช่เพราะฮองเฮาฉู่เปล่าเปลี่ยวเหงาใจ จนรู้สึกชอบเจ้าหนุ่มน้อยคนนี้ขึ้นมากระมัง"
หัวหน้ากองธงกล้วยไม้พูดขึ้น ใช้แรงบนฝ่าเท้ามากขึ้นด้วย
ครั้งนี้ เขาเหยียบไปที่หน้าอกของเขา หนักอึ้งจนเย่เฟิงแทบจะหายใจไม่ออก
หัวหน้ากองธงโบตั๋วที่สวมชุดหรูหรา ดูสง่างาม มองจากด้านข้างด้วยสายตาเย็นชา มุมปากเผยรอยยิ้มกระหายเลือด
ดวงตาที่ไม่หวังดีของเขาคอยจ้องมองไปที่ร่างของเย่เฟิงตลอดเวลา ราวกับรู้สึกสนใจเย่เฟิงมาก
สถานที่ที่ไกลออกไป กู้ชูหน่วนร้องขึ้นอย่างหยั่งเชิง "ฝูกวง"
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: อัจฉริยะแพทย์สาว ข้ามภพรักอ๋องเทพสงคราม
อ่านๆ ไปแล้วก็รู้สึก ประสาท เว่อวัง คิดว่าอ่านจะซ่อนความอะไรไว้ แต่จนถึงตอนนี้ ยังไม่เจอเลย ลำไยมาก...
บางทีก็เบื่ออีนางเอกนี่ กำเริบเสิบสานกวนตีนได้สุดยอด ไล่ออกจากแคว้นก็ได้แล้ว...
ตอนที่1142-1190หายไปค่ะ...
ตอนที่ 1142-1190 หายไปค่ะ...