อัจฉริยะแพทย์สาว ข้ามภพรักอ๋องเทพสงคราม นิยาย บท 331

สติของเย่เฟิงเลือนราง

แต่เสียงของกู้ชูหน่วน เขาจำได้ไม่มากก็น้อย

“ ถ้าหากเจ้ากล้าตายละก็ ไม่ว่าสวรรค์หรือนรก ข้าก็จะไม่ปล่อยเจ้าแน่ ” ทำให้ร่างกายของเขาสั่นเทานิดหน่อย คนก็มีกำลังมากขึ้นเล็กน้อย

เขาพยายามเปิดตา กลับเห็นกู้ชูหน่วนยัดผลึกไว้บนตัวของเขา แล้วป้อนยาให้เขากินอีกสามเม็ด

มีผลึกและยาสามเม็ด ร่างกายของเขาดีขึ้นมาก แต่เสียเลือดมากเกินไป บาดแผลนับไม่ถ้วน ก็ยังทำให้เขาเวียนหัวตาลาย

“ติดแน่นเกินไป ข้าทำได้เพียงฝืนดึงเจ้าออกมา เจ้าก็อดทนหน่อย”

ไม่รอให้เย่เฟิงเอ่ย กู้ชูหน่วนก็ฝืนลากเขาขึ้นมาแล้ว

ร่างของเย่เฟิงออกมาจากหนามที่ติดอยู่ เลือดสดหลั่งไหลลงมาเป็นสายน้ำเหมือนเขื่อนแตกเช่นนั้น ดูน่ากลัวเป็นที่สุด

ความเดือดดาลอย่างรุนแรงของกู้ชูหน่วนเกิดขึ้นซ้ำแล้วซ้ำเล่า

คนเผ่าปีศาจที่น่ารังเกียจพวกนี้ สักวันหนึ่งไม่ช้าก็เร็ว นางจะต้องสังหารพวกเขาด้วยมือของตัวเองแน่นอน

อาการบาดเจ็บของเย่เฟิงสาหัสเกินไป กู้ชูหน่วนจึงแบกเขาจากไปโดยตรง

นางรูปร่างผอมเพรียว แต่แบกเย่เฟิงขึ้นมากลับเหมือนเหาะจากไปเช่นนั้น

ตอนแรกคนของเผ่าเทียนเฟิ่นตะลึงกับคนของเผ่าปีศาจ คิดไม่ถึงว่าจะใช้วิธีการที่โหดเหี้ยมเช่นนี้ ทรมานคนเป็นๆผู้หนึ่งจนกลายเป็นคนตาย

แต่หลังจากนั้นกลับตกตะลึงกับคนของเผ่าเทียนเฟิ่น ว่ามีลูกศิษย์ตัวเล็กผอมเพรียวขนาดนี้ตามเข้ามาเมื่อไหร่?

ดูความง่ายดายนั่น ต้องไม่ใช่สิ่งลูกศิษย์ทั่วไปสามารถทำได้แน่

หัวหน้ากองธงกล้วยไม้และหัวหน้ากองธงโบตั๋นเห็นต่อตาว่าของส่วนตัวของตัวเองถูกแย่งชิงไป ท่าทางการโจมตีท่าหนึ่งรุนแรงกว่าอีกท่าหนึ่ง กระบวนท่าหนึ่งรวดเร็วขึ้นกว่าอีกกระบวนท่าหนึ่ง ต่อสู้จนเผ่าเทียนเฟิ่นปรากฏความพ่ายแพ้ของรางๆ

สงครามใหญ่ที่นี่ยังเกิดขึ้นต่อไป

อีกด้านหนึ่ง กู้ชูหน่วนแบกเย่เฟิงวิ่งมาไกลได้ระยะหนึ่งจึงหยุดลง

“ไม่ได้ เลือดบนตัวเจ้าออกมากเกินไป หากยังไม่ห้ามเลือดอีก เจ้าจะเลือดไหลหมดจนตาย”

กู้ชูหน่วนวางเขาลงมา ช่วยเขาห้ามเลือดไปพลาง กล่าวไปพลาง

ในแหวนมิตินางใส่สมุนไพรห้ามเลือดไว้ไม่น้อย และใส่ผ้าก๊อซไว้จำนวนมาก แต่คิดจะพันแผลของเขาทั้งหมดให้ดีในระยะเวลาอันสั้น เป็นไปไม่ได้โดยสิ้นเชิง

“เชี้ยเอ๊ย.....คิดไม่ถึงว่ายังจะมีหนามตะขอเล็กๆแทงเข้าไปในร่างกายของเจ้าทั้งอันด้วย ทำได้เพียงใช้แม่เหล็กดูดออกมาแล้ว”

สถานที่แย่ๆนี่ จะไปหาแม่เหล็กได้ที่ไหน?