อัจฉริยะแพทย์สาว ข้ามภพรักอ๋องเทพสงคราม นิยาย บท 345

เวินเส้าหยีหัวเราะเยาะตัวเองครั้งหนึ่ง ด้วยความสัมพันธ์ของสำนักอสุราและเผ่าเทียนเฟิ่นนี้ เจ้าสำนักชิงจะปล่อยเขาไปได้อย่างไร

เก็บเขาไว้ เปลี่ยนจุดยืน ก็เป็นไปไม่ได้ที่เขาจะปล่อยเจ้าสำนักชิงไว้เช่นกัน

เวินเส้าหยีเหลือบมองที่กำแพงหินเปลือยเปล่าและทะเลโลหิตที่เดือดพล่านแวบหนึ่ง เขาเคยคิดว่าจะตายด้วยมือของเจ้าสำนักอสุรา เคยคิดว่าจะตายด้วยน้ำมือของหอหนึ่งในหล้า เคยคิดว่าจะตายในมือของเย่จิ่งหาน แต่ไม่เคยคิดว่าจะตายอยู่ในนี้เพียงอย่างเดียว

“สำนักอสุราและเผ่าเทียนเฟิ่นมีความแค้นอะไรกันแน่?” กู้ชูหน่วนถาม

“เป็นความแค้นที่ลึกซึ้งเป็นอย่างมาก เป้าหมายที่คนของสำนักอสุราทุกคนมีชีวิตอยู่ ก็คือหามุกมังกร ขุดรากถอนโคนเผ่าเทียนเฟิ่น อาหน่วน หากเจ้ายังเห็นว่าข้าเป็นเพื่อน ก็อย่าได้ยุ่งเรื่องนี้”

เจ้าสำนักชิงไม่ได้ชี้แจงอย่างชัดเจน แต่จุดยืนของเขาแน่วแน่มาก ไม่เหลืองทางรอดให้ย้อนกลับได้สักนิด

กำลังภายในของเขาควบแน่นอยู่บนฝ่ามือ ยกมือขึ้นก็ต้องการจะสะเทือนให้กะโหลกของเวินเส้าหยีแตกสลาย

ไม่ต้องเอ่ยถึงเวินเส้าหยีที่โดนพิษดอกรัญจวนจนเหมือนตายทั้งเป็น มาเอ่ยถึงกำลังภายในของเขาที่แทบจะสูญสิ้น อีกทั้งยังได้รับบาดเจ็บสาหัสอีก จึงไร้หนทางตอบโต้ใดๆ

ในเวลานี้เขาเป็นเหมือนปลาบนเขียง ที่ปล่อยให้คนฆ่า

มือสองข้างของกู้ชูหน่วนเหยียดออก ขวางกั้นอยู่เบื้องหน้าของเขา กล่าวทีละคำทีละประโยค “ต้องการฆ่าเขา นอกซะจากจะฆ่าข้าก่อน ข้าติดหนี้เขาชีวิตหนึ่ง เพียงแค่ข้ายังมีลมหายใจอยู่เฮือกหนึ่ง ก็ไม่สามารถฆ่าเขาได้”

“อาหน่วน”

ในตาของเจ้าสำนักชิงเจ็บปวดทันที

นางสูญเสียความทรงจำ แม้แต่เรื่องถูกชอบชั่วดีก็แยกแยะไม่ออกแล้วหรือ?

ที่พวกเขาน่าอนาถถึงเพียงนี้ ทั้งหมดไม่ใช่เพราะเผ่าเทียนเฟิ่นหรือ?

นางในอดีต ทุ่มเททุกอย่างเพื่อที่จะกำจัดคนทุกคนของเผ่าเทียนเฟิ่น โดยเฉพาะหัวหน้าเผ่าเทียนเฟิ่นและนายน้อยหัวหน้าเผ่าเทียนเฟิ่น ตอนนี้นายน้อยหัวหน้าเผ่าเทียนเฟิ่นก็อยู่ตรงนี้ นางกลับสู้ตายเพื่อนปกป้องเขา

หากไม่รู้ว่านางสูญเสียความทรงจำทั้งหมด เจ้าสำนักชิงจะต้องเข้าใจผิดว่านางไม่ใช่นางแล้ว

“ตอนนี้เขาบาดเจ็บสาหัส ความสามารถก็ลดลงอย่างรวดเร็ว เจ้าสังหารเขาก็ไม่ได้ชนะด้วยความสามารถ จะรอเขาจน.......”

“รอให้อาการบาดเจ็บของเขาดีขึ้นแล้วค่อยฆ่าเขาหรือ?” เสียงของเจ้าสำนักชิงเย็นชาลงเล็กน้อย

รอให้อาการบาดเจ็บเขาดีขึ้นแล้ว ค่อยคิดจะฆ่าเขาจะง่ายดายขนาดนี้ที่ไหนกัน นายน้อยหัวหน้าเผ่าเทียนเฟิ่นในใต้หล้านี้ ล้วนเป็นการคงอยู่ของบุคคลที่มีพรสวรรค์ผู้หนึ่งเช่นนั้น