“องค์ชายแคว้นฉู่ก็โชคร้ายเสียจริง เป็นถึงองค์ชาย ควรจะมีตำแหน่งที่สูงศักดิ์และมีชีวิตที่สุขสบาย แต่กลับกลายเป็นนายบำเรอ กลายเป็นนายบำเรอก็ช่างเถอะ ยังตายในตอนหนุ่มอีก ถ้าเขายังมีชีวิตอยู่ ตำแหน่งรัชทายาทแห่งแคว้นฉู่ต้องเป็นของเขาแน่นอน”
“นั่นน่ะสิ ฮ่องเต้ฉู่ทรงรักและหวงแหนฮองเฮาฉู่มาก ทั้งชีวิตนี้นอกจากฮองเฮาฉู่แล้ว ก็ไม่เคยมีผู้หญิงอื่นอีกเลย เขาจะไม่สละบัลลังก์ให้องค์ชายที่ฮองเฮาฉู่คลอดได้ยังไงล่ะ เฮ้อ……”
“ดูแล้วช่วงเวลาที่พวกเราล่าสัตว์ในป่าลึก ที่นี่จะเกิดเรื่องขึ้นเยอะเลยนะ”
“นี่ยังไม่เท่าไหร่ ยังมีเรื่องที่ใหญ่กว่านี้อีก”
“หื้ม เรื่องอะไรเหรอ?”
“ฮ่องเต้แคว้นเย่ของเราร่วมมือกับแคว้นฮั่ว วางกับดักลอบสังหารเทพสงคราม ยึดอำนาจทางทหารของเทพสงครามมา แต่กลับถูกเทพสงครามปราบปรามได้เสียก่อน”
นัยน์ตาของกู้ชูหน่วนประกายแสงวิบวับขึ้นมา แต่ไม่นานก็หายไป
“ฮ่องเต้ของเราบ้าไปแล้วหรือไง? กลับร่วมมือกับแคว้นอื่นเพื่อต่อกรกับเทพสงคราม? ถ้าหากแคว้นเย่ไม่มีเทพสงครามล่ะก็ คงถูกแคว้นอื่นแบ่งดินแดนไปแล้ว หลักการแค่นี้ ฮ่องเต้ของเราก็ไม่รู้เลยหรือไง?”
“ชวู่ๆๆ เบาหน่อย เจ้ารนหาที่ตายหรือไง บังอาจนินทาฮ่องเต้เดี๋ยวก็โดนบั่นคอหรอก”
“ใช่สิๆ ข้าตื่นเต้นจนเกือบลืมไปเลย”
ภายในกระท่อมร้านน้ำชา พวกชาวบ้านกวาดตามองรอบๆอย่างตื่นเต้น พอแน่ใจแล้วว่าไม่มีคนแอบฟัง ก็ถึงพูดเสียงเบาอย่างลับๆล่อๆ
“ฝ่าบาทวางแผนลอบสังหาร ไม่เพียงแต่ทำให้เทพสงครามโกรธ ไม่รู้ว่าไปทำให้แคว้นฮั่วโกรธยังไง ตอนนี้แคว้นฮั่ว แคว้นชางร่วมมือกัน อยากเข้ามาโจมตีแคว้นเย่ของพวกเรา”
“ฮะ……เจ้าคงไม่ได้จะบอกข้าว่า ด้านนอกกำลังสู้รบกันอยู่หรอกนะ”
“ใช่แล้ว กำลังสู้กันอย่างดุเดือดเลยล่ะ”
“ไม่ต้องกลัวหรอก แคว้นเย่ของเรายังมีเทพสงคราม ขอแค่มีเทพสงครามอยู่ ก็ไม่ต้องกลัวว่าจะแพ้หรอก”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: อัจฉริยะแพทย์สาว ข้ามภพรักอ๋องเทพสงคราม
อ่านๆ ไปแล้วก็รู้สึก ประสาท เว่อวัง คิดว่าอ่านจะซ่อนความอะไรไว้ แต่จนถึงตอนนี้ ยังไม่เจอเลย ลำไยมาก...
บางทีก็เบื่ออีนางเอกนี่ กำเริบเสิบสานกวนตีนได้สุดยอด ไล่ออกจากแคว้นก็ได้แล้ว...
ตอนที่1142-1190หายไปค่ะ...
ตอนที่ 1142-1190 หายไปค่ะ...