อัจฉริยะแพทย์สาว ข้ามภพรักอ๋องเทพสงคราม นิยาย บท 385

หลังจากดีใจแล้ว เย่จิ่งหานก็โมโหอีกครั้ง

ผู้หญิงคนนี้ ทุกครั้งรักษาเขาได้ครึ่งทางก็หนีไปก่อนทุกครั้ง

บนภูเขาน้ำเต้าโลหิต ทั้งที่นางก็รู้ว่าตอนที่ถอนพิษให้เขา กำลังภายในของเขาจะหายไป แถมยังอันตรายมากด้วย หากไม่ระวัง อาจจะตายได้ตลอดเวลา แต่นางกลับไม่สนใจ รักษาได้ครึ่งทางก็หนีไปก่อนตามเคย

หนีไปแล้วก็ช่างเถอะ นางยังไม่ดูแลตัวเองให้ดีอีก ที่ไหนอันตรายก็ไปก่อเรื่องที่นั่นเลย เขาเป็นห่วงแค่ไหน นางเคยรู้บ้างไหม หลายวันมานี้เขาเอาแต่ตามหาตัวนาง

ถ้าเป็นไปได้ เย่จิ่งหานอยากจะขังนางไว้ในจวนอ๋องหาน ไม่ให้นางไปไหนอีกเลย

กู้ชูหน่วนมองดูเย่จิ่งหาน สองขาที่พิการของเขาหายดีแล้ว ตอนนี้ยืนอยู่ตรงหน้านางได้แล้วด้วย

เย่จิ่งหานหน้าตาไม่ธรรมดา ไม่โกรธก็ดูทรงพลังมากแล้ว ตอนนี้สองขาหายเป็นปกติ ก็ยิ่งดูทรงพลังและมีอำนาจยิ่งขึ้นไปอีก

ท่าทางที่เขายืนดูหล่อกว่าตอนที่นั่งอีก

แต่สายตาของเขากลับมีหลายอารมณ์ปะปนอยู่ในนั้น ทำให้เขาดูไม่ออกว่าเขากำลังคิดอะไรอยู่

กู้ชูหน่วนยิ้มให้เขา ว่าจะทักทายเขาสักหน่อย

ได้รับรอยยิ้มของกู้ชูหน่วน เย่จิ่งหานนิ่งเล็กน้อย ความโกรธบนใบหน้าหายไปครึ่งหนึ่ง ต่อมาก็มีความสงสัยตามมา

นางยังคงเป็นนางเหมือนเดิม รอยยิ้มก็ยังคงเป็นรอยยิ้มนั้น แต่ไม่รู้ว่าทำไม เขากลับรู้สึกว่ารอยยิ้มของกู้ชูหน่วนมีภาระที่หนักอึ้ง ราวกับว่าในใจมีเรื่องมากมายที่เก็บซ่อนเอาไว้

เย่จิ่งหานยังไม่ได้พูด กู้ชูหน่วนก็เอ่ยปากฟ้องก่อน

“ท่านอ๋อง เขารังแกข้า”

“ท่านอ๋องโปรดไว้ชีวิตข้าน้อยด้วย ข้าน้อยไม่กล้าอีกแล้ว ข้าน้อย……ข้าน้อยจะหาผู้หญิงที่มีหน้าตาสละสลวยเหมือนนางให้สักสิบคนร้อยคน โปรดไว้ชีวิตข้าน้อยด้วยเถิด”

เย่จิ่งหานก็ถึงสังเกตเห็นคุณชายสามอัน เขาแสยะยิ้มเย็นชาแล้วพูดว่า “กล้ารังแกพระชายาของข้า ยังจะยัดเยียดสามงามร้อยคนให้ข้าอีก เจ้าไม่เอาข้าไว้ในสายตา หรืออยากให้ข้ากลับไปโดนภรรยาข้าลงโทษหรือไง”

“อะ……อะไรนะขอรับ……”

คุณชายสามอันลิ้นพันกัน

ผู้หญิงที่สวมชุดราคาถูก เป็นพระชายาของเทพสงครามเหรอ……