อัจฉริยะแพทย์สาว ข้ามภพรักอ๋องเทพสงคราม นิยาย บท 40

“เด็กน้อย เจ้าโอหังดีนี่”

“เล็กน้อยๆ”

“ฝ่าบาท คุณหนูสามกู้มาสร้างปัญหาชัดๆ กระหม่อมขอให้ตัดสิทธิ์งานชุมนุมแข่งขันบุ๋นของนางไปเสียพ่ะย่ะค่ะ” ขุนนางท่านหนึ่งเสนอแนะ

“นี่ ท่านก็ว่าไป ข้าว่าคุณหนูสามกู้มั่นใจขนาดนี้ คิดว่านางคงมีวิธีชนะคนเก่งๆทั้งหลายได้ ยังไงก็จะตกเย็นอยู่แล้ว ให้นางลองทดสอบก่อนดีไหม”

ผู้ที่รู้งานต่างก็ฟังออกมาบ้างแล้ว

ฮ่องเต้ตั้งใจอยากให้คุณหนูสามกู้อับอายขายขี้หน้า ดังนั้นไม่เพียงแต่ไม่ได้ห้าม แต่กลับสนับสนุน ดูแล้วฮ่องเต้ไม่คิดจะไว้หน้าเทพสงครามแล้ว

กู้ชูหน่วนแสยะยิ้มเย็นชา บิดขี้เกียจแล้วพูดว่า “พวกเจ้ามาพร้อมกันเลย จะได้ไม่ทำให้ข้าเสียเวลา ได้ที่หนึ่งเร็วๆ ข้าก็จะกลับไปนอนด้วย”

อ๋องเจ๋อด่าอย่างโมโหว่า “ไม่รู้จักที่ต่ำที่สูง”

“เหอะ เจ้าเก่งขนาดนี้ เจ้าบอกข้ามาที่ว่าไอที่ว่าต่ำนี่มันต่ำเท่าไหร่ ไอที่ว่าสูงมันสูงมากแค่ไหน?”

“เจ้า……”

“ถ้าเจ้าไม่รู้ก็หุบปากไปจะดีกว่า อย่าคิดว่าเจ้าเป็นท่านอ๋องแล้วจะสูงส่งมาก ไม่เอาใครไว้ในสายตา เจ้ามันก็แค่ผู้ชายที่คิดเองเออเอง”

“ฝ่าบาท กู้ชูหน่วนพูดจาหยาบคาย กระหม่อมขอฝ่าบาทลงโทษนางด้วยเถอะพ่ะย่ะค่ะ” อ๋องเจ๋อยกมือขึ้นคารวะ ในใจโกรธจนลุกเป็นไฟ

เย่หวงจะปล่อยให้กู้ชูหน่วนไปได้ยังไง นี่เป็นโอกาสดีที่จะทำให้เทพสงครามอับอาย

เขาทำเป็นเข้มงวด แล้วพูดว่า “คุณหนูสามกู้ นี่เป็นงานชุมนุมแข่งขันบุ๋น ระมัดระวังคำพูดของเจ้าด้วย”

“ก็ได้ ข้าจะระวัง ยังไงอ๋องเจ๋อก็ไม่อยู่ในสายตาข้าอยู่แล้ว”

บรรยากาศเงียบกริบลงมา ในตาอ๋องเจ๋อลุกเป็นไฟ พร้อมระเบิดออกมาได้ทุกเมื่อ

หม่ากงกงเห็นบรรยากาศผิดปกติ ก็รีบพูดว่า “การแข่งรอบแรกคือการวาดรูป เวลาจำกัดที่หนึ่งก้านธูป เชิญทุกท่านเข้าประจำตำแหน่งด้วย”

กู้ชูหน่วนนั่งลง มองดูพู่กันกระดาษหมึกดำจานฝนหมึกที่วางอยู่บนโต๊ะล้วนแต่เป็นของชั้นดีทั้งนั้น นางก็กระตุกยิ้มขึ้นมา

“อ๋องเจ๋อ เจ้าว่าตัวเองเก่งล้ำเลิศที่สุดในแคว้นเย่ ถ้าหากแพ้ให้ไก่อ่อนอย่างข้า ไม่รู้ว่าชาวเมืองในแคว้นเย่จะคิดอย่างไร”

อ๋องเจ๋อแสยะยิ้ม “ข้าจะแพ้ให้กับเจ้างั้นเหรอ? น่าขำสิ้นดี”

“งั้นพวกเรามาเดิมพันกันไหม การแข่งขันรอบนี้ ถ้าเจ้าแพ้ เจ้าให้ข้าสองล้านตำลึง เป็นยังไง?”

“งั้นถ้าเจ้าแพ้ล่ะ?”

“ถ้าข้าแพ้ ข้าจะวิ่งรอบราชวิทยาลัยโดยไม่ใส่เสื้อผ้าอะไรเลย”

ทุกคนตกใจกันเป็นแถบ

วิ่งรอบราชวิทยาลัยโดยไม่ใส่เสื้อผ้า? นางกล้าพูดแบบนี้ได้ยังไง? นางยังเป็นผู้หญิงอยู่ใช่ไหม?

เซียวหยู่เซวียนกุมขมับ ไม่อยากจะคิดที่ผลที่ตามมาเลย

ใต้เท้าเฉินหัวเราะ “ท่านกู้เฉิงเซี่ยง ลูกสาวคนที่สามของท่านเปิดกว้างเสียจริงนะ”

ใต้เท้าอู๋ก็พูดตาม “ลูกสาวคนที่ห้าของเขาก็เปิดกว้างขนาดนั้น ลูกสาวคนที่สามจะไม่เปิดกว้างได้ยังไงล่ะ? ฮ่าๆๆ……”

กู้เฉิงเซี่ยงเม้มริมฝีปากแน่น ในใจท่วมท้นไปด้วยกองไฟ นานมากกว่าจะบีบเคล้นคำพูดออกมาจากปาก “ข้าตัดขาดความสัมพันธ์พ่อลูกของนางแล้ว เรื่องของนางไม่เกี่ยวกับข้า”

คณะทูตบนที่นั่ง คณะทูตแคว้นฉู่ตะลึง “ผู้หญิงในแคว้นเย่เปิดกว้างขนาดนี้เชียวเหรอ? คำพูดแบบนี้กล้าพูดออกมาได้ยังไง?”

คณะทูตแคว้นฮั่วแสยะยิ้มเย็นชา “เปิดกว้างอะไรกัน ข้าว่าไร้ยางอายมากกว่า?”

อี้เฉินเฟยมือที่จับแก้วชะงักค้าง ใบหน้าสง่างามนั้นก็เย็นชาลง “หญิงสาวทั่วพระนครต่างก็รักนวลสงวนตัวอ่อนช้อยเกินไป ข้าว่าคุณหนูสามกู้ตรงไปตรงมา นิสัยพูดตรงๆ ใต้เท้าสวี ท่านว่ายังไงล่ะ”

เขาหัวเราะ แต่รอยยิ้มนั้นกลับเต็มไปด้วยการตักเตือน

คณะทูตแคว้นฮั่วตะลึง

อี้เฉินเฟยหมายความว่าไง? นี่กำลังคิดปกป้องยัยเด็กโอหังนั่นเหรอ

เขาเดาไม่ออกว่าอี้เฉินเฟยหมายความว่ายังไง แต่อี้เฉินเฟยเป็นถึงเซียนกวี และยังเป็นคนใหญ่คนโตแห่งลัทธิขงจื๊อ ขนาดจักรพรรดิแต่ละแคว้นยังต้องไว้หน้าเขาเลย เขาจะกล้าขัดใจได้ยังไงล่ะ

จึงต้องพูดว่า “ขอรับๆ คุณชายอี้พูดถูกแล้ว”

เย่หวงดีใจมาก เหมือนได้เห็นภาพโป๊ของกู้ชูหน่วนในหัวแล้ว

ซ่างกวนฉู่จิบชาอย่างสบายใจ เหมือนไม่สนใจการเดิมพันของกู้ชูหน่วนกับอ๋องเจ๋อเลย