“ท่านอ๋องประทานเครื่องประดับหอชุ่ยอวี้สิบสองลัง อักษรและภาพวาดโบราณหกลัง เรือนพักร้อนที่เฉิงหนานแปดหลัง ร้านค้าเฉิงเป่ยสามสิบหกห้อง”
โห....
ทุกคนต่างส่งเสียงหายใจออกมาเสียงดัง
เครื่องประดับหอชุ่ยอวี้ ถือเป็นเครื่องประดับที่ดีที่สุดในใต้หล้า นั่นเป็นสัญลักษณ์บ่งบอกถึงสถานะ คนในใต้หล้า ล้วนสวมเครื่องประดับหอชุ่ยอวี้แสดงถึงความมีเกียรติ
ส่วนเครื่องประดับของหอชุ่ยอวี้ ก็ราคาแพงอย่างมาก ท่านอ๋องกลับยกให้สิบสองลัง
นี่ร่ำรวยเกินไปไหม
ยังมีเรือนแปดหลัง ร้านค้าสามสิบหกห้อง พวกเขาฟังไม่ผิดใช่ไหม?
ร้านค้าที่เฉิงเป่ยเป็นศูนย์กลางความรุ่งเรืองที่สุดของเมืองหลวง หนึ่งร้านมีมูลค่าเป็นพันตำลึง
ท่านอ๋องยกให้ตั้งสามสิบหกห้อง
นี่เกินไปมากแล้วจริงๆ
ฮ่องเต้อภิเษกกับฮองเฮาก็ไม่ได้ประทานสินสอดมากขนาดนี้
เห็นที พระชายาอยู่ในใจท่านอ๋องนั้นมีความสำคัญมาก น่าประทับใจมากจริงๆ
ถึงแม้กู้ชูหน่วนจะตกตะลึงที่เย่จิ่งหานส่งของขวัญให้นางมากมายขนาดนี้ แต่สิ่งที่นางอยากได้มากที่สุดคือม้วนหนังแกะโบราณ
นางก้าวยาวๆเดินไปเปิดดูกล่องอักษรภาพวาดโบราณ
อักษรภาพวาดโบราณล้วนเป็นผลงานบุคคลมีชื่อเสียง แต่ล่ะชิ้นมูลค่าไม่ต่ำกว่าเรือนหนึ่งหลัง
แต่กู้ชูหน่วนกลับไม่สนใจสิ่งของโบราณพวกนี้ รื้อแล้วหยิบอักษรภาพวาดโบราณออกมา เปิดดูแต่ละชิ้น แล้วก็โยนทิ้งไปทีละชิ้น
โห....
ทุกคนดูจนลูกตาแทบกระเด็นออกมา
หากทำเสียไปจะทำยังไง?
แม้แต่ชิงเฟิงยังเป็นห่วง เขารีบพูดขึ้นว่า “พระชายา ท่านระวังหน่อย ภาพวาดพวกนี้มีหนึ่งเดียวในโลก มูลค่า.....”
“สิ่งของที่ข้าอยากได้ล่ะ?”
“อ๋า....พระชายาอยากได้อะไร?”
“……"
กู้ชูหน่วนแทบอยากเขกหัวเขา
“ก็ม้วนหนังแกะโบราณไง”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: อัจฉริยะแพทย์สาว ข้ามภพรักอ๋องเทพสงคราม
อ่านๆ ไปแล้วก็รู้สึก ประสาท เว่อวัง คิดว่าอ่านจะซ่อนความอะไรไว้ แต่จนถึงตอนนี้ ยังไม่เจอเลย ลำไยมาก...
บางทีก็เบื่ออีนางเอกนี่ กำเริบเสิบสานกวนตีนได้สุดยอด ไล่ออกจากแคว้นก็ได้แล้ว...
ตอนที่1142-1190หายไปค่ะ...
ตอนที่ 1142-1190 หายไปค่ะ...