อัจฉริยะแพทย์สาว ข้ามภพรักอ๋องเทพสงคราม นิยาย บท 415

ชิงเฟิงพูดขึ้นด้วยสีหน้าโศกเศร้าว่า “ท่านอ๋อง พระชายามีแหวนมิติ บางทีในแหวนมิติยังมียาสมุนไพรอยู่บ้าง แต่ก็น่าจะใช้ใกล้จะหมดแล้ว ข้าน้อยสาบาน นับตั้งแต่ที่ท่านมีรับสั่ง ภายในจวนก็ไม่มีใครเอายาสมุนไพรมาให้นางเอก”

“พวกเจ้าล้วนทำงานกันยังไง พระชายากำลังตั้งครรภ์ พวกเจ้ากลับให้นางหลอมยาทั้งวัน ร่างกายของนางจะสามารถทนรับได้หรือ? เกิดอะไรขึ้นกับนางไม่เป็นไร แต่ถ้าหากลูกในท้องเป็นอะไรไปล่ะ?”

“ท่านอ๋อง ข้าน้อยพูดกล่อมแล้ว แต่พระชายาพูดว่า ท่านอ๋องกักบริเวณนาง เพราะนางทำผิด ดังนั้นนางจึงต้องลงโทษตนเอง ปิดประตูหลอมยาอยู่ข้างในไม่ออกมา”

เห็นได้ชัดว่าท่านอ๋องเป็นห่วงพระชายา ยังจะทำเป็นพูดถึงลูก เขาไม่ได้ตาบอดเสียงหน่อย

เย่จิ่งหาน ”……"

นี่ไม่ใช่การลงโทษตัวนางเอง

แต่เป็นการลงโทษเขา

เป็นความตั้งใจของนาง ตั้งใจบีบบังคับให้เขาเป็นฝ่ายไปหานาง เมื่อเป็นเช่นนี้ สงครามเย็นในครั้งนี้ นางก็เป็นฝ่ายชนะแล้ว

ผู้หญิงคนนี้ ทำไมถึงได้ทรมานคนขนาดนี้

“ท่านอ๋อง งั้นท่านจากไปดูพระชายาด้วยตนเองหรือ?”

“ไม่ไป”

วาดภาพของเขาเป็นฝ่ายรับคนหนึ่ง ยังเป็นภาพกับผู้หญิงที่ตัวเตี้ยทั้งอ้วนทั้งอัปลักษณ์ กระทั่งยังเอาภาพวาดของเขาเผยแพร่ไปทั่วทั้งเมืองหลวง

จนถึงตอนนี้ ยังมีคนไม่น้อย นินทาเขาอยู่ลับหลัง

ความโกรธนี้ เขายังไม่ได้เอาคือเลย

เจี่ยงเสวียพูดขึ้นด้วยเสียงเศร้าว่า “ท่านอ๋อง ปล่อยให้พระชายาทำตามอำเภอใจเช่นนี้ หากพระชายาไม่ทันระวังแล้วส่งผลกระทบต่อร่างกาย งั้น......”

“จับตาดูไว้ให้ดี อย่าให้เกิดเหตุอะไรขึ้นกับนาง รอยาสมุนไพรในมือของนางหมด”

“ขอรับ”

“ตูมปังปัง.....”

“ปัง.....”

“”ปังปังปัง.....”

ภายในจวนมีเสียงระเบิดดังอยู่อย่างต่อเนื่อง

จนคนในจวนต่างเคยชินแล้ว

คนนอกจวนต่างวิพากษ์วิจารณ์ เกิดอะไรขึ้นในจวนอ๋องกันแน่ ทำไมถึงมีเสียงระเบิดดังขึ้นทุกวัน

ผ่านไปอีกสองวัน