อัจฉริยะแพทย์สาว ข้ามภพรักอ๋องเทพสงคราม นิยาย บท 492

“สถานที่ต้องห้ามอยู่ไหน เจ้าพาข้าไปดูหน่อยสิ”

กู้ชูหน่วนพูดด้วยรอยยิ้มกะทันหัน

น่าหลันหลิงลั่วมองนางตั้งแต่หัวจรดเท้า ในสายตาเหมือนเข้าใจอะไรแล้วบ้าง

“เจ้ามาหุบเขาตันหุย คงไม่ได้มาเพราะสถานที่ต้องห้ามหรอกนะ?”

“ข้าชอบการผจญภัยอยู่แล้ว ยิ่งเป็นสถานที่ลึกลับ ข้ายิ่งอยากไป เจ้าแค่พูดมาคำเดียว เจ้าจะพาข้าไปหรือไม่?”

“ตลกล่ะ ข้าเป็นเจ้าหุบเขาน้อยแห่งหุบเขาตันหุย เจ้าเป็นอะไรกับข้า ทำไมข้าต้องเสี่ยงอันตรายพาเจ้าไปด้วย นอกเสียจากว่า เจ้าจะเป็นภรรยาของข้า”

“ภรรยา? เรื่องนี้คุยกันได้ เอ้านี่ ข้าให้เจ้า”

กู้ชูหน่วนดึงหยกออกมาจากเอว แล้วโยนให้เขา

น่าหลันหลิงลั่วตะลึง มองดูหยกทรงสี่เหลี่ยมผืนผ้าที่อบอุ่นบนฝ่ามือ

“นี่จะทำอะไร?”

“ของขวัญแทนใจไง เรื่องแต่งงานไม่ใช่เรื่องของวันสองวันนะ ข้ามอบของขวัญแทนใจให้เจ้าก่อน พวกเราถือว่าหมั้นกันแล้วนะ”

“……”

ถ้าน่าหลันหลิงลั่วรู้ว่ากู้ชูหน่วนไม่คิดเล็กคิดน้อย ตรงไปตรงมาแบบนี้ ก็รู้สึกตกใจมากเช่นกัน

ผู้หญิงคนนี้ ง่ายเกินไปไหม

พวกเขาเพิ่งเจอกันครั้งที่สองเองนะ ครั้งแรกคือที่ภูเขาน้ำเต้า

นางไม่มีความสัมพันธ์อะไรกับเขาเลย แต่กลับเพราะคำพูดเดียวก็หมั้นกันแล้ว?

นี่มันเร็วเกินไปไหม?

“ทำไม เจ้าไม่อยากเหรอ?” กู้ชูหน่วนถามกลับ

น่าหลันหลิงลั่วไม่รู้ว่าจะตอบยังไงดี

เขาอยากอยู่แล้ว แต่ดูเร่งรีบแบบนี้ เป้าหมายของนางดูจะชัดเจนเกินไปแล้ว

“ข้าต้องการผู้หญิง หัวใจของนาง ร่างกายของนางก็ต้องเป็นของข้าคนเดียว แต่ไม่ใช่คนที่ต้องการหลอกใช้ข้า”

“เจ้าใช้ตาข้างไหนดูว่าข้าหลอกใช้เจ้า?”

“……”

กู้ชูหน่วนแย่งหยกในมือเขากลับมา แล้วพูดอย่างรำคาญว่า “ช่างเถอะ ในเมื่อเจ้าไม่อยากได้ ก็ถือเสียว่าข้าไม่ได้พูดก็แล้วกัน ยังไงวันหลังก็เป็นงานชื่นชมยาชั้นเลิศแล้ว ข้าจะเข้าไปด้วยความสามารถของตัวเอง”

น่าหลันหลิงลั่วรีบแย่งหยกในมือนางกลับมาอย่างรวดเร็ว

“มีที่ไหนมอบของขวัญแทนใจให้คนอื่นแล้วแย่งกลับไป ตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไป เจ้าก็จะเป็นว่าที่ภรรยาของข้า เป็นว่าที่ภรรยาของข้าแต่เพียงผู้เดียว เจ้าจะแต่งงานกับคนอื่นอีกไม่ได้”

เขาพูดแล้ว ก็เอาหยกของตัวเองมอบให้กู้ชูหน่วน หยกชิ้นนี้เป็นหยกเขียวทั้งชิ้น แกะสลักอย่างวิจิตรบรรจง เห็นแล้วก็รู้ว่าเป็นหยกที่ดีมาก

กู้ชูหน่วนแค่มองผ่านๆ ก็ใส่เข้าไปในแหวนมิติทันที