อัจฉริยะแพทย์สาว ข้ามภพรักอ๋องเทพสงคราม นิยาย บท 524

กู้ชูหน่วนสมองแล่นปราด เขย่าเสี่ยวจิ่วเอ๋อร์ที่อยู่ตรงข้อมือ “ตื่นๆ ให้ภารกิจเจ้างานหนึ่ง เอาเชือกปีนขึ้นไปข้างบน”

เสี่ยวจิ่วเอ๋อร์ส่ายหัวสะบัดหน้า เพราะถูกปลุกตื่นจึงซี่ๆ อย่างหงุดหงิด

มันเงยหน้า กลับเห็นผนังผาเรียบลื่น มองไม่เห็นปลาย เสี่ยวจิ่วเอ๋อร์ไหวพริบเร็ว ร้องซี่ๆ

“สูงขนาดนี้ ข้าจะปีนขึ้นไปอย่างไร?”

กู้ชูหน่วนหิ้วมันขึ้นมา โยนไปที่ผนังหิน “เจ้าไม่ได้บอกว่าตัวเองเป็นเจ้าแห่งอสรพิษหรือ? ในเมื่อเจ้าเป็นเจ้าแห่งอสรพิษ กับแค่ผนังหินเล็กๆ ยังทำให้เจ้าเครียดได้อีก?”

“ผนังหินเล็กๆ อะไรกัน นี่เป็นผาหมื่นจั้นเชียวนะ? แล้วข้างๆ ยังมีค่ายกลอะไรนั่นอีก ดูเหมือนจะไม่ธรรมดา”

“เจ้าจะไปหรือไม่ไป?” กู้ชูหน่วนง้างหมัด วาจาพกพาการเตือน

เสี่ยวจิ่วเอ๋อร์หน้านิ่วคิ้วขมวด เปลี่ยนร่างด้วยหน้าตาไม่สมัครใจ

จากหนึ่งเมตร เป็นสามเมตร สิบเมตร ยี่สิบเมตร ห้าสิบเมตร กระทั่งร้อยเมตร

แต่ก็ยังขึ้นไปถึงบนสุดไม่ได้

กู้ชูหน่วนจิ๊ปาก ร้อยเมตรแล้วยังขึ้นไปไม่ได้อีก?

ผานี่สูงเท่าไรกัน?

“ซี่...ผลักๆๆ...”

ด้วยเหตุที่หินผนังลื่นเกินไป อีกทั้งเสี่ยวจิ่วเอ๋อร์ก็จำแลงกายใหญ่มาก ไม่สามารถยืนบนหินเล็กๆ ที่ยื่นออกมาได้ ไถลตัวลงมามาก

ดีที่เย่จิ่งหานและจอมมารคาดไว้ก่อนแล้ว ขจัดไอดำรังสีร้ายบนโซ่เหล็ก เสี่ยวจิ่วเอ๋อร์ถึงรอดตายมาได้

เสี่ยวจิ่วเอ๋อร์กระแทกถูกผนัง ดวงตากระดิ่งทองแดงส่องประกายความโกรธ

มันซี่ทีหนึ่ง จากนั้นก็ปีนขึ้นข้างบน พริบตาก็ขึ้นไปหลายร้อยเมตรแล้ว หางงูยักษ์ลิบๆ เห็นไม่ชัดแล้ว