“มีค่ายกลอัคคี มีดอัคคี เมฆอัคคี ค่ายกลพิษ แมลงพิษ ตะขาบพิษแล้วก็อย่างอื่นอีก ถ้าที่ควรพูด ทุกสิบกว่าเมตรจะมีค่ายกลหนึ่งค่ายกล ค่ายกลร้ายกาจเกินไป เสี่ยวจิ่วเอ๋อร์เกือบเอาชีวิตไปทิ้งตรงนั้นแล้ว”
กู้ชูหน่วนแปลคำพูดของเสี่ยวจิ่วเอ๋อร์ให้พวกเขาฟังรอบหนึ่ง
สีหน้าเย่จิ่งหานเข้มขรึม
หากเป็นอย่างที่เสี่ยวจิ่วเอ๋อร์ว่า เช่นนั้นไม่รู้ว่ามีค่ายกลใหญ่น้อยเท่าใด
มีหนึ่งค่ายกลทุกสิบกว่าเมตร หนำซ้ำค่ายกลหนึ่งร้ายกว่าอีกค่ายกลหนึ่ง ไม่มีที่ให้ยืน พวกเขาไม่มีอัตราส่วนฝ่าขึ้นไปได้
จอมมารกลับสบายอารมณ์ “สรุปก็คือขึ้นไม่ได้สินะ อย่างมากพวกเราก็หาทางลงไป ที่นี่ไม่มีอะไรสนุกสักหน่อย พี่สาว ถ้าท่านอยากเล่นหวาดเสียว ข้าจะพาท่านไปที่อื่น”
กู้ชูหน่วนกลอกตาขาวใส่เขา
เห็นนางกินอิ่มไม่มีงานทำหรือ?
หาความหวาดเสียวอะไร?
“เสี่ยวจิ่วเอ๋อร์ เจ้าขึ้นไปเห็นกุญแจรูปดาวดอกหนึ่งหรือไม่?”
จอมมารเข้าใจพลัน “พี่สาวต้องการหากุญแจรูปดาวดอกที่สองจริงด้วย”
เย่จิ่งหานขมวดคิ้วมุ่น “กุญแจรูปดาว?”
“เจ้าไม่รู้ละสิ เป็นความลับระหว่างข้ากับพี่สาว”
“กุญแจรูปดาวมีทั้งหมดสามดอกละสิ?”
กู้ชูหน่วนตะลึงงัน “เจ้ารู้ได้อย่างไรว่ากุญแจรูปดาวมีสามดอก?”
“เคยอ่านในหนังสือโบราณเล่มหนึ่ง เห็นว่าสามารถเปิดกรุสมบัติได้ แต่จะเป็นสมบัติอะไรโลกนี้ไม่ได้บันทึกไว้”
“เช่นนั้นเจ้ารู้ว่ากุญแจรูปดาวดอกที่สองอยู่ที่ไหนของที่นี่ไหม?”
เย่จิ่งหานเลิกคิ้ว “ทำไมข้าต้องบอกเจ้า?”
“ช่างเถอะ เจ้าไม่พูดก็ช่าง เสี่ยวจิ่วเอ๋อร์เจ้าขึ้นไปดูอีกสักรอบสิ มีที่ให้ยืนไหม ข้ายังต้องขึ้นไปอีก”
“นายหญิง ยิ่งขึ้นไปหินผนังก็ยิ่งลื่น ไม่มีที่ยืนได้อะไรเลย อ้อ...ไม่ถูก หนามที่ยื่นออกมานับว่าเป็นที่ยืนหรือไม่ รับน้ำหนักได้คนเดียว แล้ววิชาตัวเองก็ต้องดีด้วย”
“ก็ต้องนับสิ พาข้าขึ้นไป”
“แล้วพวกเราล่ะ พวกเราจะทำอย่างไร?”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: อัจฉริยะแพทย์สาว ข้ามภพรักอ๋องเทพสงคราม
อ่านๆ ไปแล้วก็รู้สึก ประสาท เว่อวัง คิดว่าอ่านจะซ่อนความอะไรไว้ แต่จนถึงตอนนี้ ยังไม่เจอเลย ลำไยมาก...
บางทีก็เบื่ออีนางเอกนี่ กำเริบเสิบสานกวนตีนได้สุดยอด ไล่ออกจากแคว้นก็ได้แล้ว...
ตอนที่1142-1190หายไปค่ะ...
ตอนที่ 1142-1190 หายไปค่ะ...