อัจฉริยะแพทย์สาว ข้ามภพรักอ๋องเทพสงคราม นิยาย บท 527

เย่จิ่งหานเข้าไปในถ้ำน้อยก่อน ไม่นานด้านในก็ส่งเสียงสัตว์ร้ายคำรามออกมา รวมถึงเสียงต่อสู้ เสียงหนึ่งดังกว่าอีกเสียงหนึ่ง แต่ละเสียงสะเทือนแก้วหู

กลิ่นคาวเลือดอบอวลไปทั้งผนังผา แม้แต่ในสายลมยังเป็นกลิ่นคาวเลือดด้วย

กู้ชูหน่วนกำหมัดแน่น ในใจตื่นตระหนก

“ข้างในไม่เกิดเรื่องอะไรกระมัง?”

จอมมารลูบผมงามดำขลับของตัวเองอย่างมีเสน่ห์ ท่าทีเกียจคร้านเชื่องช้า คล้ายไม่อินังขังขอบกับการปะทะข้างใน

เมื่อได้ยินถ้อยคำของกู้ชูหน่วน ก็เพียงตอบชืดๆ “เขาไม่ได้คิดเสมอว่าตัวเองเก่งมากหรือ? ก็แค่ฆ่าสัตว์ร้ายไม่กี่ตัว หรือจะจัดการไม่ได้?”

กู้ชูหน่วนถลึงตาใส่เขาทีหนึ่ง

นั่นมันแค่ไม่กี่ตัว?

เห็นชัดๆ ว่าเป็นร้อยเป็นพันไหม?

ไม่เห็นหรือว่าผนังสะเทือนไปหมดแล้ว?

ถ้าแค่ไม่กี่ตัว ผนังจะสะเทือนได้อย่างไร?

“เจ้าเข้าไปดู ช่วยๆ หน่อย”

“ทางที่ดีก็ตายอยู่ในนั้นเลย ข้าไม่ช่วยเขาหรอก”