“ปังๆๆ...”
เย่จิ่งหานกับจอมมารสู้กันขึ้นมา
กู้ชูหน่วนนวดขมับที่ปวดตุบ ชินชากับปฏิกิริยาของพวกเขาแล้ว
นางสำรวจทุกสิ่งในถ้ำโดยละเอียด
ซากที่เรียงรายบนพื้นโดยมากเป็นสัตว์อสูรระดับหนึ่งระดับสอง ยากจะจินตนาการ เย่จิ่งหานกำจัดสัตว์อสูรมากมายเช่นนั้นด้วยตัวคนเดียวได้อย่างไร
ขณะเพิ่งเข้าแคบมาก ข้างแต่ข้างในกลับเป็นเอกภพ กว้างขวางใหญ่โต
ผนังหินมีถ้ำเล็กๆ หลายถ้ำ แต่ละถ้ำแทบจะเชื่อมต่อกับถ้ำถัดไปได้
กู้ชูหน่วนหยุดอยู่ตรงหน้าผนังหินด้านหนึ่ง
บนผนังหินนั้นมีประตูหินหนึ่ง ประตูหินหนักถึงหมื่นชั่ง ขยับไม่ได้ด้วยแรงมนุษย์
บนประตูหินมีลักษณะเว้าเป็นรูปภูเขารูปดาบ
กู้ชูหน่วนแล่นความคิดปราด หยิบกระบี่ภูเขารูปดาบอันน้อยออกมาจากอก
กระบี่เล็กเล่มนี่หลอกได้มาจากตัวท่านปู่ที่เรือนพักร้อนชิวเฟิง ขณะนั้นนางแค่รู้สึกว่ามีดสั้นนี้เหมือนกับภูเขารูปดาบ
บัดนี้ดูแล้ว บางทีนี่อาจเป็นกุญแจเปิดประตูหินก็เป็นได้
“ฟิ่วๆๆ...”
คนของเผ่าเทียนเฟิ่นตามมาแล้ว ก่นด่า “นางเด็กหน้าเหม็น เจ้ากล้าหลอกฆ่าผู้อาวุโสเผ่าเทียนเฟิ่นพวกเรา เอาชีวิตมา!”
ครั้นผู้อาวุโสหลายคนของเผ่าเทียนเฟิ่นปรากฏตัว ก็เป็นฝ่ามือพิฆาตติดต่อกัน
แววตากู้ชูหน่วนเย็นเยียบ ไม่รอให้เย่จิ่งหานกับจอมมารลงมือ ตัวเองก็กดปุ่มที่นูนขึ้นมาอีกตำแหน่งหนึ่ง
เมื่อกดปุ่ม ตัวถ้ำก็สะเทือนหนักครืนๆ สะเทือนจนทุกคนยืนไม่ติด
ไม่นาน จุดหนึ่งของผนังหินในถ้ำก็สัตว์ประหลาดที่คล้ายมนุษย์ก็ไม่เชิง คล้ายผีก็ไม่ใช่ คล้ายอสูรก็ไม่ถูกวิ่งออกมาแน่นขนัด
เมื่อสัตว์ประหลาดเหล่านี้ปรากฏตัว ก็กรูเข้ากัดเหล่าผู้อาวุโสเผ่าเทียนเฟิ่นทั้งหลาย ความเร็วไวถึงที่สุด
บรรดาผู้อาวุโสเผ่าเทียนเฟิ่นตกตะลึง
ไหนเลยยังมีแรงต่อกรกับกู้ชูหน่วน ต่างตั้งสมาธิจัดการกับสัตว์ประหลาดเหล่านั้น
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: อัจฉริยะแพทย์สาว ข้ามภพรักอ๋องเทพสงคราม
อ่านๆ ไปแล้วก็รู้สึก ประสาท เว่อวัง คิดว่าอ่านจะซ่อนความอะไรไว้ แต่จนถึงตอนนี้ ยังไม่เจอเลย ลำไยมาก...
บางทีก็เบื่ออีนางเอกนี่ กำเริบเสิบสานกวนตีนได้สุดยอด ไล่ออกจากแคว้นก็ได้แล้ว...
ตอนที่1142-1190หายไปค่ะ...
ตอนที่ 1142-1190 หายไปค่ะ...