"เรื่องนี้ใครจะไปรู้ แต่ว่ามีเรื่องหนึ่งน่าประหลาดใจมาก "
"เอ๋……เรื่องอะไร"
"รองหัวหน้าเผ่ากับหัวหน้าเผ่าน้อยของพวกเราไปเข้าร่วมงานชื่นชมยาชั้นเลิศที่หุบเขาตันหุยแล้วมิใช่หรือ ไม่รู้ทำไม พวกเขาจึงหล่นลงมาจากฟ้าอย่างกะทันหัน ปรากฏตัวอยู่บนคานของตำหนักหลักในเผ่าเทียนเฟิ่นของพวกเรา ได้ยินว่าทำเอาคานยุบไปเลยทีเดียว"
"เป็นไปไม่ได้ แม้ว่ารองหัวหน้ากับหัวหน้าเผ่าน้อยจะเดินทางกลับเผ่าเทียนเฟิ่น ก็คงไม่สามารถลงมาจากท้องฟ้า กระแทกคานตำหนักจนเสียหาย อีกอย่างหุบเขาตันหุยอยู่ห่างจากเผ่าเทียนเฟิ่นของเราขนาดนั้น ในเวลาสั้นๆแค่นี้ พวกเขาจะกลับมาได้อย่างไร นอกเสียจากพวกเขาจะไม่เคยไปถึงหุบเขาตันหุยเลย"
กู้ชูหน่วนกับเย่จิ่งหานต่างก็สบตากัน
พวกเขาสองคนตกลงมาที่นี่ เวินเส้าหยีกลับหล่นลงบนคานบ้าน แล้วคนอื่นๆเล่า ต่างก็ร่วงหล่นอยู่ในสถานที่อื่นๆของเผ่าเทียนเฟิ่นใช่หรือไม่
ไม่ว่าจะเป็นจอมมารสีชิ่น ไป๋จิ่น อำนาจเบื้องหลังล้วนแข็งแกร่งอย่างที่ละเลยไม่ได้ พวกเขาไม่จำเป็นต้องเป็นห่วง แต่กลับต้องเป็นห่วงตนเองว่าจะสามารถไปจากเผ่าเทียนเฟิ่นอย่างราบรื่นได้หรือไม่
ผู้ใต้บังคับบัญชาทั้งหลายเห็นว่าที่นี่ไม่มีใคร ก็เอ่ยขึ้นอย่างมีลับลมคมนัยว่า" เห็นแก่ที่พวกเราเป็นมีความสัมพันธ์ที่ดีมาก ข้าจะแอบบอกความลับบางอย่างกับเจ้า หัวหน้าเผ่าน้อยกับรองหัวหน้าเผ่าไปที่หุบเขาตันหุยจริง ที่พวกเขาได้รับบาดเจ็บ เพราะว่าถูกทำร้ายที่หุบเขาตันหุย"
"ล้อเล่นอะไรกัน ทั้งสองสถานที่นี้ห่างกันหนึ่งแสนแปดพันลี้ อีกอย่างหุบเขาตันหุยก็ไม่มีคนที่มีความสามารถทำร้ายรองหัวหน้าเผ่ากับหัวหน้าเผ่าน้อยของเราได้กระมัง"
"ทำไมเจ้าจึงไม่เชื่อสิ่งที่ข้าพูด เรื่องนี้พี่สาวข้าบอกกับข้าเองเลยนะ พี่สาวข้าเป็นเมียน้อยที่รองหัวหน้าเผ่าซือคงโปรดปรานมาก สิ่งที่นางพูด ไม่มีทางเป็นเรื่องไม่จริง"
"ก็ใช่……"
"จริงๆนะ ไม่เพียงเท่านี้ เจ้าหุบเขาใหญ่น่าหลันกับเจ้าหุบเขาน้อยน่าหลันก็มาแล้ว"
"อะไร……หุบเขาตันหุยกำลังจัดงานชื่นชมยาชั้นเลิศมิใช่หรือ จะมาที่เผ่าเทียนเฟิ่นได้อย่างไร "
"ฉะนั้นข้าจึงรู้สึกว่าเรื่องราวมันน่าแปลกอย่างไรเล่า"
"คนของหุบเขาตันหุยมาที่เผ่าเทียนเฟิ่นของเราทำไม"
"เรื่องนี้ข้าจะไปรู้ได้อย่างไร ข้ารู้แค่ว่าพวกเขาปรากฏตัวขึ้นอย่างกะทันหัน ไม่มีลางบอกกล่าวใดๆ เหมือนหัวหน้าเผ่าน้อยของพวกเรา ที่ร่วงหล่นลงมาจากฟ้า อีกอย่าง……ข้ายังได้ยินมาว่า เผ่าเทียนเฟิ่นของพวกเรายังมีแขกที่ไม่ได้รับเชิญอีกด้วย ท่านหัวหน้าเผ่ากำลังส่งคนออกไปตามจับตัว"
สองคนพลางพูดคุยกัน พลางเดินออกไป
กู้ชูหน่วนลูบคางตัวเองด้วยความเคยชิน พึมพำกับตัวเองว่า "หึ……ครั้งนี้เผ่าเทียนเฟิ่นคงครึกครื้นไม่น้อย"
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: อัจฉริยะแพทย์สาว ข้ามภพรักอ๋องเทพสงคราม
อ่านๆ ไปแล้วก็รู้สึก ประสาท เว่อวัง คิดว่าอ่านจะซ่อนความอะไรไว้ แต่จนถึงตอนนี้ ยังไม่เจอเลย ลำไยมาก...
บางทีก็เบื่ออีนางเอกนี่ กำเริบเสิบสานกวนตีนได้สุดยอด ไล่ออกจากแคว้นก็ได้แล้ว...
ตอนที่1142-1190หายไปค่ะ...
ตอนที่ 1142-1190 หายไปค่ะ...