อัจฉริยะแพทย์สาว ข้ามภพรักอ๋องเทพสงคราม นิยาย บท 544

รองหัวหน้าเผ่าซือคงเงยหน้าขึ้นอย่างฉับพลัน

เขาไม่พอใจกับการตัดสินใจเช่นนี้ของสุดยอดผู้อาวุโสเสวี่ยเย่ แต่เมื่อชำเลืองมองไปโดยรอบ คิดถึงสถานการณ์ในตอนนี้ เขาก็อดกลั้นไว้แล้ว

“สนามที่สองเริ่มต้นขึ้นอย่างเป็นทางการ ผู้เข้าประลอง กู้ชูหน่วน ซ่งอวี่”

ภายใต้คำสั่ง ชายหนุ่มสวมชุดนักปราชญ์เดินออกมาช้าๆ

ด้านหลังของชายผู้นั้นมีดาบแก้วเจ็ดมณีเสียบอยู่ หน้าตาสง่างามผ่าเผย ราศีไม่ธรรมดา ท่าทางการเคลื่อนไหวสง่างามเป็นธรรมชาติโดยสมบูรณ์แบบ อ่อนโยนราวกับหยก เข้ากับชื่อของเขาโดยแท้จริง

“แม่นาง วิทยายุทธของซ่งอวี่เหนือกว่าท่าน เป็นข้าออกรบ แม้ว่าจะชนะด้วยโชค และเป็นชัยชนะที่ไม่ได้มาด้วยความกล้าหาญและความสามารถ แต่รองหัวหน้าเผ่ามีคำสั่ง ซ่งอวี่ไม่กล้าขัด หากว่าแม่นางไม่รังเกียจ ซ่งอวี่จะอ่อนข้อให้แม่นางเจ็ดกระบวนท่า และรับรองว่าดาบจะไม่ออกจากฝัก หากว่าออกจากฝัก ก็นับว่าซ่งอวี่แพ้”

“เหลวไหล เจ้าเป็นตัวแทนออกรบแทนเผ่าเทียนเฟิ่น จะทำเป็นเรื่องเด็กเล่นได้อย่างไร” รองหัวหน้าเผ่าซือคงตำหนิด้วยความเดือดดาลไปตรงๆโดยไม่ได้คิด

เย่จิ่งหานเหมือนจะยิ้มแต่ไม่ได้ยิ้ม “หรือว่ารองหัวหน้าเผ่าซือคงไม่มีความมั่นใจต่อซ่งอวี่งั้นหรือ?”

เหล่าลูกศิษย์ทั้งสนามของเผ่าเทียนเฟิ่นล้วนพากันกระซิบกระซาบกันเป็นการส่วนตัว

จากความสามารถของซ่งอวี่ แม้ว่าเขาจะยอมให้เจ็ดกระบวนท่า แม้ว่าดาบของเขาจะไม่ออกจากฝัก แต่ละนาทีก็สามารถสังหารกู้ชูหน่วนได้

พวกเขาไม่เข้าใจว่าทำไมรองหัวหน้าเผ่าซือคงถึงได้หวาดกลัวเช่นนี้

หรือเพราะว่านางชนะหวังเฟิงหวังหยู่เช่นนั้นหรือ?

ชนะหวังเฟิงหวังหยู่ได้ ก็เพราะว่านางวางยาพิษ ฉวยโอกาสได้เหมาะเจาะเท่านั้น

แต่วิทยายุทธของซ่งอวี่ เทียบกับหวังเฟิงหวังหยู่ ก็ไม่ได้เหนือกว่าเพียงแค่นิดหน่อยหรือครึ่งเดียว

มีเพียงคนชั้นสูงของเผ่าเทียนเฟิ่นเท่านั้นที่เข้าใจว่า ทำไมรองหัวหน้าเผ่าซือคงถึงได้ใส่ใจขนาดนี้ ไม่กำจัดเด็กสาวผู้นี้ทิ้งไป ทั้งชีวิตนี้ของพวกเขาก็จะกินไม่ได้นอนไม่หลับอยู่ไม่เป็นสุข

กู้ชูหน่วนหรี่ตาสังเกตมอง ผู้ชายตรงหน้าไม่เพียงหน้าตาดี แต่ยังสุภาพเรียบร้อยและสง่างามอีกด้วย ทั้งตัวเปี่ยมล้นไปด้วยพลังความยุติธรรมและความจริงจัง ต่างจากหวังเฟิงหวังหยู่ ที่ชั่วร้ายทารุณ หน้าตาเจ้าเล่ห์ฉ้อโกง

เมื่อนางยิ้ม ก็เหมือนดั่งดอกท้อผลิบาน งามหยาดเยิ้มทำให้คนหลงใหล คนไม่น้อยล้วนถูกนางทำให้หลงเสน่ห์แล้ว

“เผ่าเทียนเฟิ่นพูดคำไหนคำนั้นเสมอ อีกทั้งพี่ใหญ่ซ่งก็เป็นศิษย์ก้นกุฏิของหัวหน้าเผ่า ข้าเชื่อว่าคำที่ท่านพูดมาเมื่อครู่นั้นเชื่อถือได้ ถูกต้องหรือไม่?”

ทันทีที่คำพูดนี้ออกมา ก็แทบจะสกัดกั้นทางหนีทีไล่ของรองหัวหน้าเผ่าซือคงไว้ทั้งหมดแล้ว