อัจฉริยะแพทย์สาว ข้ามภพรักอ๋องเทพสงคราม นิยาย บท 556

มังกรดำถูกโจมตีขนาบซ้ายขวา โดนกักขังไว้ในพริบตา

รองหัวหน้าเผ่าซือคงสีหน้าเคร่งขรึม ท่องมนต์เงียบๆ รวบรวมกำลังภายในต่อไป

พลังชีวิตของมังกรดำที่ค่อยๆหมดลงกลับแข็งแกร่งขึ้นอีกครั้ง และยิ่งรวบรวมก็ยิ่งใหญ่ขึ้น ร่างกายของมังกรดำขยายตัวขึ้นอย่างรวดเร็วด้วยความเร็วที่มองเห็นได้ด้วยตาเปล่าลอยล่องอยู่กลางอากาศ มองฝูงชนจากเบื้องบนมายังด้านล่าง

ราวกับว่าต้องการจะกลืนกินกลุ่มของเย่จิ่งหานทั้งกลุ่ม

มังกรดำมีพลังชั่วร้าย เพียงแค่ถูกสัมผัส ก็จะกลายเป็นน้ำสีดำทันที

เย่จิ่งหานและไป๋จิ่นสบตากันแวบหนึ่ง ปล่อยพลังออกมาพร้อมกัน ตั้งใจโจมตีรองหัวหน้าเผ่าซือคงให้พ่ายแพ้ไปในคราเดียว

แต่คาดไม่ถึงว่าจะเย่จิ่งหานรู้สึกเจ็บปวดทรวงอกขึ้นมาอย่างกะทันหันในช่วงเวลาสำคัญ เลือดทั้งร่างกายพุ่งกลับกับ ไม่เพียงร่างกายสั่นเทาไม่หยุด แม้แต่กำลังภายในที่มีอยู่ก็สูญหายไปในพริบตา

ไม่มีการช่วยเหลือของเย่จิ่งหาน การโจมตีอันร้ายแรงถึงแก่ชีวิตที่ไป๋จิ่นปล่อยออกไปต้านทานรองหัวหน้าเผ่าซือคงไม่ได้ ถูกมังกรดำทำร้ายได้รับบาดเจ็บไปพร้อมกับเย่จิ่งหาน

“ฟู่ว......”

“ฟู่ว......”

ทั้งสองล้วนกระอักเลือด แทบจะหมดลม

หากไม่ได้มีอาวุธวิเศษระดับหกปกป้องไว้ เกรงว่าพวกเขาคงได้ตายอย่างน่าอนาถไปนานแล้ว

“เย่จิ่งหาน......”

กู้ชูหน่วนที่กำลังต่อสู้ดิ้นรนอยู่ตกใจทันที กระบี่ฟาดฟันสังหารออกไปเป็นเส้นทางเลือด พุ่งไปทางเย่จิ่งหานและคนอื่นๆ

ตั้งแต่ต้นจนจบสีชิ่นก็คุ้มกันอยู่ข้างกายกู้ชูหน่วนตลอด เมื่อเห็นว่ามังกรดำของรองหัวหน้าเผ่าซือคงโฉบเข้ามาโจมตีอีกครั้ง แววตาของสีชิ่นเด็ดเดี่ยว ต่อสู้เพียงลำพัง เผชิญหน้ากับมังกรดำ

“เย่จิ่งหาน ท่านเป็นอย่างไรบ้าง” กู้ชูหน่วนพยุงเขาขึ้นมา ตรวจชีพจรให้เขา สีหน้าเปลี่ยนไปมากอย่างอดไม่ได้

เย่จิ่งหานอดทนต่อความเจ็บปวดแสนสาหัส พ่นประโยคหนึ่งออกมาจะซอกฟัน “ข้า......พิษข้ากำ......กำเริบแล้ว เจ้ารีบไป......”

กู้ชูหน่วนเทยาเม็ดหนึ่งออกมาป้อนเขาอย่างชำนาญ แบกเย่จิ่งหานขึ้น กล่าวอย่างเย็นชา “จะไปก็ไปด้วยกัน ไป๋จิ่น เจ้าเป็นอย่างไรบ้าง?”

“ยังไม่ตาย”

ไป๋จิ่นกุมทรวงอกไว้ ยืนขึ้นด้วยความโซซัดโซเซ ยกฝ่ามือขึ้น ก็เป็นหอกน้ำแข็งอีกอันหนึ่งยิงออกมา