ประกายแสงมีดเงาเลือด ฝนดาบปลิวว่อน
กู้ชูหน่วนและคนอื่นๆรับมือกับคนมากมายไม่ไหว ได้รับบาดเจ็บหนักขึ้นเรื่อยๆ ยืนหยัดสู้ต่อไปไม่ไหวขึ้นเรื่อยๆ
คำสั่งหนึ่งของผู้อาวุโสเผ่าเทียนเฟิ่น ธนูนับหมื่นถูกปล่อยพร้อมกัน ธนูแต่ละดอกมีความรวดเร็วมาก เพียงแค่ถูกยิง ก็ต้องตายแน่นอน ทุกคนคิดว่าคราวนี้ต้องจบเห่เป็นแน่แล้ว แต่คาดไม่ถึง คนปิดหน้าที่องอาจห้าวหาญช่ำชองในการรบผู้หนึ่งพุ่งสังหารออกมา ทุกกระบวนท่าชี้ตรงไปที่คนของเผ่าเทียนเฟิ่น พุ่งสังหารออกมาเป็นเส้นทางเลือดอย่างกะทันหัน ทั้งยังทำให้มือธนูทั้งหมดของเผ่าเทียนเฟิ่นล้มระนาว
ผู้เฒ่าที่เป็นผู้นำกล่าว “ไปทางนี้”
กู้ชูหน่วนครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่ง เรียกสีชิ่นและไป๋จิ่นให้ถอยออกไปพร้อมผู้เฒ่าที่ปิดหน้า
ไป๋จิ่นขับเคลื่อนหอกน้ำแข็งแล้วไอหมอกก็ลอยวนเป็นเกลียวในชั่วพริบตา แทบจะมองไม่เห็นสถานการณ์ที่อยู่ห่างออกไปในระยะหนึ่งเมตร จึงง่ายในการบดบังการจากไปของพวกนาง
จอมมารกำลังต่อสู้ฟาดฟันอย่างเอาเป็นเอาตายด้วยความทะนงกำลังรอให้กู้ชูหน่วนเรียกให้เขาจากไปพร้อมกัน คิดไม่ถึงว่ากู้ชูหน่วนไม่แม้แต่จะหันหลังกลับมา สนใจเพียงแค่แบกเย่จิ่งหาน ถอยออกไปตลอดทาง
จอมมารชะงักครู่หนึ่ง ขณะที่เหม่อลอย เกือบจะถูกรองหัวหน้าเผ่าซือคงและสุดยอดผู้อาวุโสเสวี่ยเย่ทำร้ายจนบาดเจ็บหนัก
“พี่สาว ท่านทำอะไรตกหล่นไปหรือไม่” จอมมารกล่าวด้วยความขุ่นข้องหมองใจ
กู้ชูหน่วนไม่ได้หันกลับมา ทิ้งไว้เพียงคำเดียว “คิดหาวิธีหนีเอง”
“.......”
บัดซบ......
พี่สาวนี่ก็เชื่อใจเขาเกินไปแล้ว หรือว่ามั่นใจเกินไปกันนะ?
นางไม่กลัวว่าเขาถูกตีตายเลยหรือไง?
แล้วมองดูเย่จิ่งหานที่โดนกู้ชูหน่วนแบกด้วยความมั่นคง เสพสุขกับการปฏิบัติที่เขาไม่สามารถเสพสุขได้
จอมมารกล่าวท้วง “โอ้ยๆ พี่สาว อาโม่ก็บาดเจ็บสาหัสเช่นกัน ท่านรีบมาแบกอาโม่หน่อยสิ”
จอมมารคิดจะสลัดพวกเขาสองคน จะได้ไล่ตามกู้ชูหน่วนไป บังเอิญสุดยอดผู้อาวุโสเสวี่ยเย่และรองหัวหน้าเผ่าซือคงก็เป็นเหมือนดั่งแผ่นแปะยาหนังหมาเกาะติดเหมือนปลิงเช่นนั้น จะสลัดยังไงก็ไม่ออก ทำให้เขาโมโหจนอดไม่ได้ที่จะปล่อยกระบวนท่าสุดยอดออกมา
เขาคิดว่า เขาตะโกนออกไปว่าตัวเองได้รับบาดเจ็บแล้ว อย่างน้อยกู้ชูหน่วนก็จะหันกลับมามองเขา
แต่เขาคิดผิดอีกครั้ง กู้ชูหน่วนหายตัวไปอย่างไร้ร่องรอยภายใต้การคุ้มกันของคนที่ปิดหน้าไว้
ในความเลือนราง เขาได้ยินเพียงประโยคหนึ่ง “รวมตัวกันนอกเผ่าเทียนเฟิ่น หากเจ้าหนีออกมาไม่ได้ เข้ากับเย่จิ่งหานจะช่วยเก็บศพให้เจ้า”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: อัจฉริยะแพทย์สาว ข้ามภพรักอ๋องเทพสงคราม
อ่านๆ ไปแล้วก็รู้สึก ประสาท เว่อวัง คิดว่าอ่านจะซ่อนความอะไรไว้ แต่จนถึงตอนนี้ ยังไม่เจอเลย ลำไยมาก...
บางทีก็เบื่ออีนางเอกนี่ กำเริบเสิบสานกวนตีนได้สุดยอด ไล่ออกจากแคว้นก็ได้แล้ว...
ตอนที่1142-1190หายไปค่ะ...
ตอนที่ 1142-1190 หายไปค่ะ...