อัจฉริยะแพทย์สาว ข้ามภพรักอ๋องเทพสงคราม นิยาย บท 560

ทุกคนมองไปทางจอมมารพร้อมกัน ในตาเต็มไปด้วยความแค้น

กู้ชูหน่วนสงบอารมณ์ไม่ได้อีกต่อไป เนื้อบนใบหน้าเต้นตุบๆทันที

เจ้าตัวทำลายล้างนี่

เขาเพิ่งจะนึกขึ้นได้หรือ?

“ไม่ใช่ ตอนนั้นท่านไม่ใช่ว่าตายไปแล้วหรือ? ข้ายืนยันชัดเจนแล้ว ท่านไม่สามารถมีชีวิตได้อย่างแน่นอน เป็นไปได้ยังไง......”

กู้ชูหน่วนกล่าวด้วยความโมโหมากมาย “เช่นนั้นเจ้าคิดว่า ตอนนี้ข้าเป็นผีหรือ?”

“ก็ไม่ใช่ว่าเป็นผีหรอก ก็แค่ท่านทั้งสองบุคลิกลักษณะต่างกันมากเกินไปแล้ว กิริยาพาทีก็ไม่เหมือน ยังมีสายตาอีก สายตาของนางเป็นความระทมทุกข์ ทั้งตัวเต็มเปี่ยมไปด้วยกลิ่นอายที่ทำให้คนโศกเศร้า แต่ท่านมีชีวิตชีวาเต็มไปด้วยพลัง ดวงตาเฉียบคม มีเพียงความกล้า ไม่มีความสิ้นหวังในตัวของท่าน ข้าหาเงาของนางไม่เจอเลยสักนิด”

จอมมารลูบผมสีดำที่ยุ่งเล็กน้อย ขมวดคิ้วแล้วกล่าวว่า “ยังมีวิทยายุทธของพวกท่านทั้งสองอีก ช่างแตกต่างกันเกินไปแล้ว”

กู้ชูหน่วนกลับหัวเราะอย่างโกรธเคือง “ดังนั้นล่ะ เจ้าจะฆ่าข้าอีกครั้งหรือไง?”

“นี่......หากว่าท่านเป็นนาง ข้าก็จะต้องฆ่าอีกครั้ง แต่......แต่ทำไมท่านถึงได้กลายมาเป็นพี่สาวของข้าแล้วล่ะ? งั้นตอนนี้ข้าควรจะฆ่าหรือไม่ฆ่าดี?”

คนปิดหน้าที่ยืนอยู่ข้างกู้ชูหน่วนเอ่ยขึ้น “เจ้าสำนัก คนผู้นี้จะแสร้งปลอมตัวเป็นจอมมารหรือไม่ขอรับ? ทำไมถึงรู้สึกว่าเหมือนเป็นคนโง่เช่นนั้น?”

ทุกคนกลอกตาพร้อมกัน

จะเป็นตัวปลอมได้อย่างไร?

วิทยายุทธนั่นของเขา พวกเขาที่อยู่ในนี้รวมกัน ก็อาจจะไม่ใช่คู่ต่อกรของเขา คนธรรมดาจะมีฝีมือสูงส่งเช่นนี้ได้อย่างไร?

แต่บอกว่าเขาเป็นคนโง่ ก็กลับใช้ได้อย่างเหมาะสมมาก

“เจ้าลูกหมา ข้าขอถามเจ้า ทำไมเจ้าต้องฆ่าเจ้าสำนักอสุราด้วย?”

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: อัจฉริยะแพทย์สาว ข้ามภพรักอ๋องเทพสงคราม