อัจฉริยะแพทย์สาว ข้ามภพรักอ๋องเทพสงคราม นิยาย บท 591

ครั้งนี้ พวกนางยังคงเดิมพัน

เพราะพวกนางไม่มีทางให้ถอยอีก

ก้นเหวลึกมาก มือหนึ่งกู้ชูหน่วนโอบเวินเส้าหยี มือหนึ่งใช้กระบี่ของตัวเองปักเข้าผนังน้ำแข็งแรงๆ ยึดร่างกายที่ตกลงไปให้มั่นคง

ธารน้ำแข็งลื่นมาก ความเร็วที่พวกนางตกลงไปเร็วเกินไป กระบี่อ่อนรับน้ำหนักสองคนไม่ไหว ด้วยเหตุนี้จึงไหลลิ่วตลอด

ครั้งนี้ พวกนางไม่โชคดีพบน้ำแข็งที่ยื่นออกมาอีกแล้ว

ในที่สุดกู้ชูหน่วนก็เข้าใจ ว่าทำไมมือสังหารชุดดำถึงใช้เวลาปีนขึ้นมานานขนาดนั้น

เพราะระยะที่ตกลงไปไกลมากนั่นเอง

มือสังหารชุดดำยังรอดมาได้ นางไม่เชื่อว่าตัวเองจะตาย

กู้ชูหน่วนปักกระบี่อ่อนของตัวเองเข้าธารน้ำแข็งแรงๆ ครั้งแล้วครั้งเล่า ไม่สนใจปากแผลตรงบ่าตัวเองที่เปิดอ้าออกอีก เลือดสดไหลเต็มพื้น

“สองคนหนักเกินไป ขืนเป็นแบบนี้ พวกเราจะตายกันหมด เจ้าปล่อยข้า”

“หุบปาก ชีวิตเจ้า ให้คนเผ่าหยกเอาไปได้เท่านั้น”

แกรกเสียงหนึ่ง...

ในที่สุด...

กระบี่อ่อนก็ไม่ไหลลงไปอีก

ความเร็วที่พวกเขาร่วงหยุดแล้ว

กู้ชูหน่วนเบาใจเล็กน้อย

พวกเขาทั้งสองห้อยอยู่กับเหวกลางหุบของธารน้ำแข็ง

ด้านบนมีหมาป่าหิมะที่ร่วงลงมาเป็นตัวๆ ผ่านตัวพวกเขาไป สุดท้ายก็ตกลงหลุมลึกไร้ที่สิ้นสุด

หมาป่าหิมะนั้นมีมากมายมหาศาล เกือบตกใส่พวกเขาหลายครั้ง ดีที่หลบได้ทัน

ท่วงท่าแบบนี้ทำกู้ชูหน่วนทรมานมาก

เพราะมือหนึ่งนางต้องโอบเวินเส้าหยี อีกมือหนึ่งต้องกำกระบี่อ่อนแน่น

มือที่จับกระบี่อ่อนมีเลือดไหลเป็นทางติ๊กๆ หนำซ้ำตรงบ่ายังถูกมือสังหารชุดดำแทงทะลุ

ปากแผลตรงท้องและส่วนเอวปริไม่หยุด

กู้ชูหน่วนยังสงสัย ลำไส้นางจะแลบออกมาอีกหรือเปล่า

“เสี่ยวจิ่วเอ๋อร์ ถ้ายังไม่ตายก็รีบๆ ตื่น เสี่ยวจิ่วเอ๋อร์...”

“ถ้าเจ้ายังไม่ตื่น นายหญิงของเจ้าจะจบชีวิตแล้วนะ”

“โถ่เอ๊ย! เจ้างูโง่จอมตะกละตัวนี้นี่ ต่อไปอย่าหวังได้กินหมูย่างที่ข้าย่างอีกนะ”