อัจฉริยะแพทย์สาว ข้ามภพรักอ๋องเทพสงคราม นิยาย บท 62

“คุณหนูกู้ จวนอ๋องมีกฎลงโทษที่ชัดเจน ท่าน……”

กู้ชูหน่วนพูดแทรกด้วยน้ำเสียงเย็นชา “เจ้าเรียกข้าว่าคุณหนูกู้ งั้นก็แสดงว่าข้าไม่ใช่คนในจวนนี้ ในเมื่อข้าไม่ใช่คนในจวนนี้ อย่าเอากฎของที่นี่มาขู่ข้า”

“ฟึ่บๆๆ……”

เงาแปดคนกระโดดลงมา แยกตัวกู้ชูหน่วนกับชิวเอ๋อร์ออกมาเป็นสอง รวดเร็วเสมือนเสือดาว

แค่พริบตาเดียว กู้ชูหน่วนก็รู้ว่าทั้งแปดคนมีฝีมือการต่อสู้ที่ไม่ธรรมดา เกรงว่าตัวเองจะต่อกรไม่ได้

ชิวเอ๋อร์ก็ร้อนใจไปด้วย ร่างกายก็อดไม่ได้สั่นเทา

กู้ชูหน่วนหันหน้าไปมองเย่จิ่งหาน หรี่ตาแล้วพูดว่า “ท่านอ๋อง หมายความว่าอย่างไร?”

“เจ้าชอบหนุ่มรูปงามนักไม่ใช่เหรอ? ข้าให้สาวใช้ของเจ้าไปลิ้มรสฝีมือของลูกน้องของข้าว่าดีหรือไม่” เย่จิ่งหานเน้นหนักคำว่าฝีมือสองคำนี้

ให้ตายสิ

เรื่องนี้ก็ผ่านมานานแล้ว ยังจำได้อีก

เจ้าหมอนี่ทำไมถึงใจแคบกว่าผู้หญิงอีกนะ

นางเข้าใจแล้วล่ะ เย่จิ่งหานเป็นผู้ชายเจ้าคิดเจ้าแค้น เป็นพวกที่มีแค้นต้องชำระ

“ฝีมือของลูกน้องเจ้าต้องดีอยู่แล้ว ข้าว่าไม่จำเป็นต้องลิ้มลองก็ได้”

“ข้าว่า……จำเป็นนะ”

“เย่จิ่งหาน เจ้าอย่าทำเกินเหตุนะ” กู้ชูหน่วนยังไม่ตื่น

เป็นถึงเทพสงคราม ลงโทษสาวใช้ที่ไร้ทางสู้แบบนี้ เขาไม่รู้จักอายเลยหรือไง

“ข้ารู้ว่าเจ้าเก่งเรื่องวิชาตัวเบา ถ้าเจ้าชนะพวกเขาทั้งแปดคนก่อนที่ข้ารับใช้จะนำตัวชิวเอ๋อร์ไปได้ ข้าจะปล่อยนางไป”

กู้ชูหน่วนมองค้อนเขาอย่างแรง

เย่จิ่งหานกำลังทำให้นางลำบากใจชัดๆ คนแกร่งดั่งเหล็กตั้งแปดคน คิดว่านางเป็นเทพหรือไง?

เขายังกล้าไร้ยางอายกว่านี้ไหม?