อัจฉริยะแพทย์สาว ข้ามภพรักอ๋องเทพสงคราม นิยาย บท 644

“เดี๋ยวพ่อของเจ้าก็จะครบรอบวันเกิดหกสิบปีแล้วไม่ใช่หรือ? ไม่ต้องกลับไปเตรียมการเหรอไง?” กู้ชูหน่วนมองไปทางเซียวหยู่เซวียนอย่างฉับพลัน

เซียวหยู่เซวียนตีหัวตัวเอง “เอ้อ ดูความจำข้าสิทำไมถึงลืมไปได้นะ ยัยขี้เหร่ ข้ากลับไปก่อนรอบหนึ่ง อีกสามวันจะเป็นครบรอบวันเกิดหกสิบปีของท่านพ่อของข้า ถึงเวลาเจ้าต้องมาร่วมด้วยอย่าลืมล่ะ”

“ได้ ข้าจะไปแน่นอน”

กู้ชูหน่วนยิ้มนิดหน่อย บนใบหน้ามีหนักใจอยู่เล็กน้อย มองเงาหลังที่จากไปของเซียวหยู่เซวียน นางเรียกเขาไว้เขาทันที

“เสี่ยวเซวียนเซวียน.....”

"ทำไมเหรอ?”

“พ่อของเจ้าอายุมากแล้ว เขาทั้งดูแลปกป้องบ้านเมือง ทั้งเลี้ยงดูอุ้มชูพวกเจ้าไม่ง่ายเลย เจ้ามีเวลาว่างก็อยู่เป็นเพื่อนเขามากๆหน่อย อย่ายั่วโมโหเขาบ่อยๆ”

ปากของเซียวหยู่เซวียนเปิดขึ้น เหมือนคิดจะพูดอะไร แต่สุดท้ายก็กลืนลงไปแล้ว และเพียงแค่ยิ้มให้กู้ชูหน่วนวางใจเท่านั้น

“วางใจเถอะ ก่อนหน้านี้ข้าดื้อรั้นไม่รู้เรื่อง หลังจากนี้จะกตัญญูต่อเขาเป็นอย่างดี”

เขามีความสงสัยมากมายอยู่เต็มอก สองวันนี้พวกเขาผิดปกติเกินไปแล้ว

แต่เขาก็ยังเลือกที่จะเชื่อ เชื่อผู้หญิงที่เขาชอบ เชื่อว่ายัยขี้เหร่จะไม่ทำร้ายท่านพ่อของเขา

หลังจากที่เซียวหยู่เซวียนจากไป รอยยิ้มตรงมุมปากของกู้ชูหน่วนก็หมองลง กลายเป็นความเศร้าอันหนักอึ้งเข้ามาแทนที่จะปัดอย่างไรก็ไม่ออก

“พี่หน่วน พี่เป็นอะไร? ทำไมจู่ๆก็เศร้าขึ้นมาขนาดนี้ล่ะ? ท่านตัดใจจากเซียวหยู่เซวียนไม่ลงใช่หรือไม่? ต้องการให้ข้าไปเรียกเขากลับมารึเปล่า”

“น้องฉีหลัว เจ้าช่วยพี่อย่างหนึ่งได้หรือไม่?”

“ได้แน่นอน พี่หน่วนพูดมาเลย”

“ปิดปากของเจ้าซะ อย่ามาพูดจาจ้อกแจ้กจอแจต่อหน้าข้าอีก และอย่างวิ่งวนไปเวียนมาต่อหน้าข้า ข้าอยากอยู่เงียบๆ”

“ได้....ก็ได้....งั้นนานแค่ไหนล่ะ?”

“หนึ่งวันหนึ่งคืนก่อนละกัน” กู้ชูหน่วนอยากพูดว่าสามวันสามคืน แต่นางรู้ว่าสามารถทนได้หนึ่งวันหนึ่งคืนก็แทบตายแล้ว