อัจฉริยะแพทย์สาว ข้ามภพรักอ๋องเทพสงคราม นิยาย บท 645

ฮองเฮาฉู่ก้มศีรษะลง ยิ้มอย่างอ่อนโยน เลือกก้างปลาทิ้งทีละอันไปด้วยความละเอียดอ่อน ทั้งเป่าทั้งทำให้เย็น แล้วถึงได้เอาไปไว้ในมือของเลว่อิ่ง

“ลองดูว่าถูกปากหรือไม่ หากว่าไม่ถูกปาก พรุ่งนี้ข้าค่อยทำโจ๊กยาบำรุงอย่างอื่นให้เจ้ากิน”

เลว่อิ่งมองดูโจ๊กปลานิ่งๆ ไม่รู้ว่าดวงตาอันสงบนิ่งทั้งคู่นั้นกำลังคิดอะไรอยู่

ฮ่องเต้ฉู่กล่าวอธิบาย “ปลาตัวนี้เพิ่งถูกจับขึ้นมาจากทะเลสาบอันใสสะอาด เพื่อที่จะทำให้ปลาตัวนี้สดใหม่ยิ่งขึ้นหน่อย หยุนเอ๋อร์จึงไปที่ท่าเรือเพื่อฆ่าและต้มด้วยตัวเอง แล้วจึงได้ควบม้ากลับมาอย่างรวดเร็ว แม้จะเป็นโจ๊กปลาถ้วยเล็กๆถ้วยหนึ่ง แต่ก่อนหน้าและหลังๆมานี่หยุนเอ๋อร์ทำงานยุ่งอยู่เป็นเวลานาน ข้าก็ไม่ได้ลิ้มลองโจ๊กปลาที่หยุนเอ๋อร์ลงมือทำด้วยตัวเองมาหลายปีแล้ว วันนี้ได้กลิ่นโจ๊กปลาหอมๆ อยากชิมสักคำ หยุนเอ๋อร์ก็แทบจะสู้ตายกับข้าแล้วล่ะ”

“ต่อหน้าเด็กๆพูดเรื่องเหล่านี้ทำไม มา เลว่อิ่ง กินตอนร้อนๆ เย็นแล้วก็จะไม่อร่อยแล้ว”

ฮองเฮาฉู่มองค้อนฮ่องเต้ฉู่แวบหนึ่ง เอาโจ๊กปลายื่นไปหน้าเลว่อิ่ง

ถ้าไม่ใช่เพราะรู้ว่าเลว่อิ่งไม่ชอบให้คนอื่นแตะต้องเขาเข้าใกล้เขา ฮองเฮาฉู่ก็อยากจะป้อนเขาด้วยตัวเองแล้ว

ไม่รู้ว่าโจ๊กปลานี่ต้มและปรุงอย่างไร ทั้งห้องล้วนอบอวลด้วยกลิ่นหอมของโจ๊กปลา แค่ดมก็ทำให้คนหิวจนน้ำลายสอแล้ว

ฮ่องเต้ฉู่และฮองเฮาฉู่ล้วนตื่นเต้นอยู่ในใจ กลัวว่าเลว่อิ่งจะปฏิเสธและห่างเหินกับพวกเขาเป็นพันลี้

กู้ชูหน่วนรู้สึกปวดร้าวในจิตใจ

พ่อแม่ทั้งสองคนที่เป็นเช่นนี้ ถ้าไม่มีลูกคอยปรนนิบัติพ่อแม่ สวรรค์ก็ช่างตาบอดเกินไปแล้ว

ดวงตาอันเย็นชาของเลว่อิ่งสั่นไหวเล็กน้อย เขายื่นมือไปรับโจ๊กปลา กินไปทีละคำๆ

ฮ่องเต้ฉู่และฮองเฮาฉู่มีความสุขมาก คีบอาหารให้อีกมากมาย ในคำพูดล้วนเต็มไปด้วยความตื่นเต้น

“มา อาหารจานนี้เป็นอาหารที่หยุนเอ๋อร์ถนัด เจ้าลองชิมดู”

“ยังมีอันนี้อีก อาหารอย่างนี้บำรุงให้ความอุ่น สามารถบำรุงร่างกายของเจ้าได้”

เนื้อชิ้นแล้วชิ้นเล่าคีบไปจนเต็มถ้วยของเลว่อิ่ง แทบจะกองเป็นภูเขาแล้ว แม้ว่าในใจของเลว่อิ่งจะอยากกิน อาหารเยอะขนาดนั้นเขาก็กินไม่หมดในเวลาอันสั้น