อัจฉริยะแพทย์สาว ข้ามภพรักอ๋องเทพสงคราม นิยาย บท 705

กู้ชูหน่วนเอ่ยด้วยน้ำเสียงที่ไม่เป็นมิตร "พวกเจ้ามีความแค้นอะไรไว้จัดการกับรองหัวหน้าซือคงได้แล้วค่อยว่ากันได้หรือไม่"

"พี่สาว แค่ข้าคนเดียวก็สามารถจัดการกับตาเฒ่าซือคงได้แล้ว ท่านรีบให้เย่จิ่งหานไสหัวไปเลย"

กู้ชูหน่วนมุมปากกระตุก

นี่นางคบเพื่อนประเภทไหนกัน

ซือโม่เฟยนั้นวรยุทธสูงส่งก็จริง ถ้าหากเขาไม่ถูกลดระดับลง นางเชื่อว่าซือโม่เฟยสามารถเอาชนะตาแก่ซือคงได้

จุดสำคัญคือเขาระดับเขาลดลงแล้ว อีกทั้งตาแก่ซือคงนั้นเจ้าแผนการยิ่งนัก ถ้าอยากจะจับตัวเขาให้ได้จริงๆ ไม่ใช่เรื่องง่ายเลย

เพราะว่านางกับเย่จิ่งหานนั้นมีความสัมพันธ์เป็นพี่น้องกัน หัวใจของเย่จิ่งหานกำลังมีไฟสุมอยู่ เขาราดน้ำมันไปบนกองไฟ เย่จิ่งหานจะไม่เกรี้ยวกราดได้อย่างไร

มองดูเย่จิ่งหานยืนตระหง่านอยู่กลางอากาศ หรี่ตาลงครึ่งหนึ่งเป่าขลุ่ยหยกขาวในมือเงียบๆ ตัวโน้ตที่มีพลังสังหารรุนแรงค่อยๆไหลออกมาจากปลายนิ้วของเขา กู้ชูหน่วนตาค้าง

นางพูดด้วยเสียงแหบแห้งว่า "เย่จิ่งหาน อย่าสนใจเจ้าเด็กคนนั้น จัดการกับรองหัวหน้าเผ่าซือคงก่อน "

เย่จิ่งหานที่เดิมทีเห็นจอมมารแล้วรู้สึกรำคาญใจเกิดลังเลขึ้นมาชั่วครู่ สุดท้ายก็ปล่อยจอมมารผู้งี่เง่าไป ตั้งใจต่อสู้กับรองหัวหน้าเผ่าซือคง

จอมมารไม่พอใจ "พี่สาว ทำไมท่านลำเอียงอีกแล้ว"

"ถ้าเจ้าไม่ร่วมกันต่อสู้กับตาแก่ซือคง เจ้าก็ไสหัวออกไป ข้าจะสู้เอง อย่าเอาแต่พูดพร่ำไร้สาระ"

"ก็ได้ก็ได้ อาโม่จัดการกับตาเฒ่านี่ก่อน ค่อยคิดบัญชีกับเย่จิ่งหาน"

ยอดฝีมือที่เก่งกาจที่สุดในตอนนี้ร่วมมือกันต่อสู้กับรองหัวหน้าเผ่าซือคง แม้ว่าระดับวรยุทธของพวกเขาจะลดลง รองหัวหน้าเผ่าซือคงก็ยังคงลำบากมากอยู่ดี

ส่งลูกเพลิงออกไปโจมตีติดๆกัน และไม่รู้ว่าถูกใครทำร้ายเข้า ร่างของรองหัวหน้าเผ่าซือคงกระเด็นออกไป กระอักเลือดออกมาหนึ่งคำ

จากนั้นการต่อสู้ที่ดุเดือดก็ตามมาติดๆ บทเพลงสังหารจากขลุ่ยหยกขาวของเย่จิ่งหานนั้นโด่งดังไปทั่ว แค่ถูกโจมตี ก็ต้องกลายเป็นศพทันที ส่วนผู้ที่มีพลังวรยุทธระดับหกขึ้นไปอย่างเขา แม้จะไม่ตาย ก็คงบาดเจ็บสาหัส

รองหัวหน้าเผ่าซือคงหลบหลีกซ้ายขวา ในมือก็รวบรวมพลังภายในไม่หยุด เพื่อป้องกันเสียงสังหาร

เป็นเพราะถูกควบคุมโดยค่ายกล วรยุทธของรองหัวหน้าเผ่าซือคงอย่างน้อยก็ถูกควบคุมไว้ห้าส่วน เขาต้านเย่จิ่งหานได้แต่กลับไม่มีเวลามาคำนึงถึงดอกลำโพงของจอมมาร

ดอกลำโพงที่สีสวยสดงดงามทั้งหลายทยอยกลายเป็นดอกไม้กินคนที่มีปากกว้าง และกัดรองหัวหน้าเผ่าซือคงไม่ปล่อย

ทุกที่ที่ดอกลำโพงพาดผ่าน หิมะละลายกลายเป็นเถ้าธุลี กลิ่นเน่าเหม็นคละคลุ้งรุนแรงมากขึ้นเรื่อยๆ

ไม่ว่าจะเป็นเสียงสังหารหรือดอกลำโพง แค่เพียงปะทะเข้าก็จัดการได้ลำบากมาก

มองดูถึงตรงนี้ หัวในที่บีบแน่นของกู้ชูหน่วนก็คลายลงไปได้บ้าง

คืนนี้ น่าจะจัดการกับรองหัวหน้าเผ่าซือคงได้

คนคนนี้ทำเรื่องเลวร้ายมากมาย น่าจะจัดการตั้งนานแล้ว

วิญญาณที่บริสุทธิ์ของแคว้นคนแคระนับพันนับหมื่น ยังคงรออยู่

"ฟู่……"

ในการต่อสู้ที่ดุเดือด รองหัวหน้าเผ่าซือคงถูกเสียงสังหารของเย่จิ่งหานโจมตีจนบาดเจ็บ แล้วก็ถูกดอกลำโพงของจอมมารพันร่างเอาไว้ ร่างกายระเบิดเป็นหมอกเลือด ราวกับลูกโป่งที่ถูกปล่อยลม คุกเข่าลงกับพื้น ผ่านไปเป็นเวลานานกว่าจะลุกขึ้นมาได้

"ปัง……"

ขลุ่ยหยกขาวค้ำอยู่ที่ลำคอของรองหัวหน้าเผ่าซือคง ขอเพียงเย่จิ่งหานใช้แรงเพียงเล็กน้อย ลำคอของรองหัวหน้าเผ่าซือคงก็จะถูกขลุ่ยหยกขาวเจาะทะลุเป็นรูทันที

ในขณะเดียวกัน ดอกลำโพงได้พันตัวรองหัวหน้าเผ่าซือคงเอาไว้หลายรอบ ขอเพียงจอมมารใช้ความคิด รองหัวหน้าเผ่าซือคงก็จะถูกดอกลำโพงรัดจนตาย