อัจฉริยะแพทย์สาว ข้ามภพรักอ๋องเทพสงคราม นิยาย บท 706

"เดิมทีเจ้าก็คิดไม่ฝ่ายเดียวอยู่แล้ว ฮองเฮาฉู่ชื่นชอบแต่ฮ่องเต้แคว้นฉู่คนเดียวตลอดมา นางไม่เคยทำผิดต่อเจ้า แต่เจ้ากลับใช้วิธีการที่โหดเหี้ยมเช่นนี้ ทำให้พวกเขาแม่ลูกต้องพลัดพรากกันเกือบยี่สิบปี"

"ข้ารู้จักกับนางก่อน ฮ่องเต้ฉู่ก็แค่คนที่มาทีหลัง เขาต่างหากที่มีคนแทรกเข้ามาระหว่างพวกเรา"

"เจ้ารู้จักนางก่อน นางก็ต้องชอบเจ้าอย่างนั้นหรือ นี่เจ้าใช้อะไรคิด หรือว่าข้าเองที่รู้จักกับเซียวหยู่เซวียนก่อน ข้าก็สมควรต้องชอบเซียวหยู่เซวียนอย่างนั้นหรือ "

กู้ชูหน่วนแทบอยากจะแทงร่างของเขาให้พรุนเป็นรู

ภาพที่เย่เฟิงต้องตายอย่างอนาถ รวมไปถึงภาพที่เขาต้องถูกเหยียดหยามต่างๆนานายังคงวนเวียนอยู่ในหัวของนาง ไม่มีทางจะลบเลือนไปได้

เป็นเพราะความเห็นแก่ตัวของเขาคนเดียว เย่เฟิงต้องทนทรมานตั้งแต่เด็ก ถูกคนอื่นเห็นเป็นของเล่นที่ใช้เล่นสนุกมาสิบกว่าปี สุดท้ายก็ต้องตายอย่างอนาถอยู่ที่ทะเลโลหิตแห่งภูเขาน้ำเต้า

เลว่อิ่งเป็นคนดีคนหนึ่งแท้ ๆ กลับถูกปลูกฝังให้เป็นนักฆ่าตั้งแต่เด็ก กลายเป็นเครื่องมือที่มีแต่ความเย็นชาและรู้จักฆ่าเท่านั้น

เดิมทีพวกเขาควรได้เป็นองค์ชาย อยู่ใต้เพียงหนึ่งอยู่เหนือนับหมื่น มีครอบครัวที่สมบูรณ์และตำแหน่งที่สูงส่ง

คิดถึงเย่เฟิง จิตใจที่นิ่งสงบของกู้ชูหน่วนเหมือนมีก้อนหินขนาดใหญ่กดทับลงมา เกิดเป็นกระแสคลื่นรุนแรง ใช้เวลาอยู่พักใหญ่ก็ไม่สามารถทำให้สงบลงได้

"เจ้ามันก็แค่เด็กเมื่อวานซืน เจ้าจะรู้อะไร"รองหัวหน้าเผ่าซือคงเอ่ยเสียงดุดัน

"ใช่ ข้าไม่รู้ คนต่ำต้อยไร้ยางอายอย่างเจ้า เห็นแก่ตัว คิดว่าตัวเองเป็นศูนย์กลางของทุกสิ่ง นอกจากตัวเจ้าเองแล้ว เกรงว่าใต้กล้านี้คงไม่มีใครเข้าใจเจ้า"