ถนนเส้นเล็กๆในป่าลึก รถม้าคันหนึ่งกำลังแล่นอย่างรวดเร็วราวกับพายุ เกิดฝุ่นตลบอบอวล
คนที่ขับรถม้าเป็นชายหนุ่มอายุน้อยคนหนึ่ง เขาฟาดแส้ลงไปที่หลังม้าครั้งแล้วครั้งเล่าไม่หยุด ราวกับจะเร่งให้ม้าวิ่งเร็วยิ่งขึ้น
รอบรถม้ารายล้อมไปด้วยคนแก่และหนุ่มนับสิบ ต่างก็ควบม้าชั้นดี เป็นยอดฝีมือของเผ่าหยกที่แต่งตัวแตกต่างกันออกไป แววตาของพวกเขาเยือกเย็น มีเพียงเป้าหมายเดียว ก็คือคุ้มครองคนที่อยู่บนรถม้า
นอกรถม้ามีแต่ศพที่ไร้ลมหายใจนอนอยู่เกลื่อนไปหมด ศพเหล่านี้เป็นคนของเผ่าเทียนเฟิ่น เผ่าหยก และยังมีลูกศิษย์ของสำนักต่างๆในยุทธจักรที่ส่งมา กลิ่นคาวเลือดได้ฟุ้งกระจายไปทั่วทั้งป่าและภูเขาพร้อมสายลม
บนรถม้า กู้ชูหน่วนจดจ่ออยู่กับการรักษาเย่จิ่งหาน คิ้วเรียวของนางขมวดแน่น บนหน้าผากมีเหงื่อเม็ดเล็กๆผุดออกมา หัวใจหนักอึ้งเป็นอย่างยิ่ง
เสี่ยวลู่คอยช่วยอยู่ข้างๆ และเช็ดเหงื่อบนหน้าผากของนางเป็นระยะ
ในที่สุด กู้ชูหน่วนก็ถอนหายใจยาวๆออกมาหนึ่งเฮือก ล้างมือที่เต็มไปด้วยเลือดของตนเองอย่างเหนื่อยล้า เอนหลังพิงรถม้าอย่างหมดเรี่ยวแรง
เจี่ยงเสวียที่ขับรถม้าอยู่เหมือนจะจับการเคลื่อนไหวในรถม้าได้ จึงถามอย่างร้อนใจขึ้นมาว่า "พระชายา ท่านอ๋องเป็นอย่างไรบ้าง พ้นขีดอันตรายหรือยัง"
"รักษาชีวิตเขาไว้ได้ชั่วคราว ต้องดูว่าเขาจะสามารถฟื้นขึ้นมาได้หรือไม่"
กู้ชูหน่วนน้ำเสียงแหบแห้ง ดวงตาที่อ่อนล้าคู่นั้นจ้องมองไปยังหลังใบหูของเย่จิ่งหาน
ที่นั่นมีสัญลักษณ์พิเศษของคนในเผ่าหยกที่ถูกคำสาปเลือด ขอเพียงสัญลักษณ์นี้ปรากฏขึ้น ก็แสดงว่าคำสาปเลือดถูกกระตุ้นให้ออกฤทธิ์แล้ว
พลิกผันไปมายี่สิบปี เพื่อควบคุมคำสาปเลือดเขาต้องทนทรมานตั้งเท่าไหร่ ยังต้องพิการอีกสิบกว่าปี แต่ตอนนี้คำสาปเลือดก็ยังปรากฏขึ้นอีกครั้งเพราะบาดเจ็บสาหัสมากเกินไป
เมื่อนึกถึงว่าเย่จิ่งหานอาจต้องทนทุกข์ต่อความเจ็บปวดจากคำสาปเลือดเหมือนคนในเผ่าหยก โดยเฉพาะมีคนมากมายที่ยังคงมุ่งหน้าเข้าสู่การต่อสู้ไม่หยุดไม่หย่อน ใช้เลือดเนื้อของตนเองปกป้องมุกมังกร กู้ชูหน่วนรู้สึกปวดใจขึ้นมา ได้แต่หวังว่าจะรีบแก้คำสาปเลือดได้
เสี่ยวลู่ทำลายความคิดของกู้ชูหน่วน ถามอย่างลังเลใจว่า "นายหญิง จะถึงปากทางเข้าเผ่าหยกแล้ว จะทำอย่างไรกับพวกเขาดี"
กู้ชูหน่วนเลิกผ้าม่านขึ้น มองดูศพที่นอนเกลื่อนตลอดเส้นทางที่ผ่าน เอ่ยเสียงขรึมว่า "เข้าไปในเผ่าหยกพร้อมกัน"
เสี่ยวลู่ตกใจมาก "นายหญิง เผ่าหยกห้ามไม่ให้คนนอกเข้า พันปีมานี้ยังไม่เคยมีใครฝ่าฝืนกฎข้อนี้เลย"
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: อัจฉริยะแพทย์สาว ข้ามภพรักอ๋องเทพสงคราม
อ่านๆ ไปแล้วก็รู้สึก ประสาท เว่อวัง คิดว่าอ่านจะซ่อนความอะไรไว้ แต่จนถึงตอนนี้ ยังไม่เจอเลย ลำไยมาก...
บางทีก็เบื่ออีนางเอกนี่ กำเริบเสิบสานกวนตีนได้สุดยอด ไล่ออกจากแคว้นก็ได้แล้ว...
ตอนที่1142-1190หายไปค่ะ...
ตอนที่ 1142-1190 หายไปค่ะ...