อัจฉริยะแพทย์สาว ข้ามภพรักอ๋องเทพสงคราม นิยาย บท 802

“โครม...”

ขณะที่ดาบอ่อนชี้ขึ้นท้องฟ้าก็มีประกายไฟแปลบปลาบพุ่งออกมาทุกทิศทุกทาง ท้องนภาราวกับจะถูกแทงทะลุอย่างนั้น บังเกิดรอยแยกเป็นสายๆ

สุดยอดผู้อาวุโสอั้นเฮยขมวดคิ้วมุ่น

กำลังภายในทรงพลังยิ่ง

จิตสังหารรุนแรงยิ่ง

ความมั่นใจเปี่ยมล้นยิ่ง

นี่...แค่ระดับสี่ขั้นต้นจริงหรือ?

เผ่าหยกต้องคำสาปโลหิตนับร้อยนับพันปี คิดไม่ถึงว่ายังบ่มเพาะคนรุ่นใหม่ที่เยี่ยมยอดเช่นนี้ได้

การเลือกนางเป็นหัวหน้าเผ่า เผ่าหยกช่าง...ตาแหลมคมนัก

ว่าไม่กู้ชูหน่วนหรือจะเป็นสุดยอดผู้อาวุโสอั้นเฮย จิตสังหารบนตัวก็ล้วนเด่นชัดโดยมิต้องสงสัย

หากอีกฝ่ายไม่ตาย เผ่าของพวกเขาต้องมีความยุ่งยากไม่จบไม่สิ้นแน่ และจะมีผู้คนนับไม่ถ้วนต้องตายอย่างอนาถในเงื้อมมือของอีกฝ่ายด้วย

วันนี้แม้นต้องมอดม้วยก็ต้องสังหารอีกฝ่ายให้จงได้

“โครม...”

กู้ชูหน่วนชักนำอสนีบาตฟ้าเพลิงปฐพี ดึงพระพายแห่งนภา

สุดยอดผู้อาวุโสอั้นเฮยควบคุมพายุฝนบ้าคลั่ง พาลให้เกิดวังวนแห่งห่าฝน

ท่าร้ายปะทะบังเกิดเป็นเสียงกัมปนาทส่งผลให้เหวลึกอนันต์สั่นคลอน

เผ่าหยกก็สะเทือนเลือนลั่นไปด้วย

ความเคลื่อนไหวของพวกเขาครึกโครมมาก เกรงว่าเผ่าหยกจะทราบว่ามีศึกใหญ่แห่งยุคกำลังดำเนินอยู่ที่เหวลึกอนันต์

สุดยอดผู้อาวุโสอั้นเฮยล่าถอยไปสองสามก้าว ตรงมุมปากมีโลหิตล้นออกมาสายหนึ่ง สีหน้าซีดกว่าเดิมสามส่วน

บนดวงหน้าชราย่นยู่ เปื้อนไปด้วยความเหลือเชื่อ

ส่วนกู้ชูหน่วนกลับกระเด็นปลิวไป ร่างกายกระแทกกับผนังหินอย่างแรง อยู่นานก็ยังคลานขึ้นมาไม่ได้ อวัยวะภายในในตัวปั่นป่วนอย่างหนัก

นางยื่นมือออกมาเช็ดรอยเลือดตรงมุมปาก แล้วถุยเลือดสดออกมา

นางค้ำยันดาบอ่อนลุกขึ้นมาด้วยความลำบากยิ่ง สบสายตาทั้งคู่กับสุดยอดผู้อาวุโสอั้นเฮยแล้วกล่าวด้วยความทะนงตัว

“ระดับหกชั้นสูงก็เพียงเท่านี้”

พรึบ...

เพลิงพิโรธของสุดยอดผู้อาวุโสอั้นเฮยถูกจุดขึ้นอีกครั้ง

เขาในเพดานแห่งระดับหก อีกก้าวเดียวก็จะข้ามขึ้นสู่ระดับเจ็ดแล้ว