อัจฉริยะแพทย์สาว ข้ามภพรักอ๋องเทพสงคราม นิยาย บท 803

เลือดสดไหลจากทรวงอกสุดยอดผู้อาวุโสอั้นเฮยลงมาติ๋งๆ หยดลงบนพื้นจนเป็นสีแดงประหลาดอย่างหนึ่ง

กู้ชูหน่วนเองก็ราวกับถูกร้อยพันมีดทิ่มแทงก็มิปาน เลือดหยดลงมาเป็นหยดๆ ครั้นมองไปก็คล้ายจะเป็นมนุษย์โลหิต

กู้ชูหน่วนเจ็บจนขมวดคิ้วมุ่น

นางแค่ยกดาบอ่อนในมือวาดแนวนอนออกไปอีกครั้งโดยไม่แม้แต่จะมองบาดแผลของตัวเอง

คราวนี้นางไม่ได้ใช้แข็งปะทะแข็ง แต่ใช้กระบวนที่มีชั้นเชิง บีบให้สุดยอดผู้อาวุโสอั้นเฮยกระโดดลงชั้นที่สิบแปดของเหวลึกอนันต์ไม่หยุด

แท้จริงแล้วชั้นที่สิบเจ็ดมีสิ่งใดกันแน่ นางเองก็หาทราบไม่

ทว่านางทราบว่าในชั้นที่สิบแปดขังสัตว์ร้ายโบราณจำนวนมาก ซึ่งแต่ละตัวล้วนมิใช่สัตว์ร้ายที่นางสามารถต่อกรได้

มีแต่กักเขาให้อยู่ชั้นที่สิบแปดเท่านั้น ถึงสามารถกำจัดสุดยอดผู้อาวุโสอั้นเฮยได้จริง

ทว่านางสามารถคิดถึงจุดนี้ได้ สุดยอดผู้อาวุโสอั้นเฮยหรือจะคิดไม่ได้

ด้วยเหตุนี้เขาจึงหลบ

ไม่ทราบทั้งสองประมือกันแล้วเท่าไร

กู้ชูหน่วนถูกกระแทกปลิวคราแล้วคราเล่า จากนั้นก็ลุกขึ้นมาอีก คล้ายมนุษย์อมตะที่ปราศจากความรู้สึก รู้เพียงการต่อสู้เท่านั้น...

อั้นเฮยหัวฟัดหัวเหวี่ยงเหลือคณา

นางคนนี้เกาะติดเหมือนเห็บหมา สลัดก็สลัดไม่ออก ตีก็ตีไม่ตาย

ทั้งที่เป็นแค่ระดับสี่ชั้นต้น แต่กลับระเบิดพลังถึงระดับห้าได้

ทำจนเขาบาดเจ็บหนักไปทั้งตัวคิดอยากกำจัดกู้ชูหน่วนยังรู้สึกยากในชั่วขณะ

“สุดยอดผู้อาวุโสของเผ่าเทียนเฟิ่นก็มีฝีมือเท่านี้เองหรือ?”

กู้ชูหน่วนเจ็บจนร่างกายแทบจะด้านชาแล้ว

นางไม่กล้าหยุด

เกรงว่าหากหยุดก็จะไม่มีความหาญกล้าที่จะต่อสู้อีก

ถึงตอนนั้นนางก็จะแพ้ราบคาบ

“หากมิใช่หลุมพรางเจ้า ทำให้ข้าต้องบุกเข้าเหวลึกอนันต์ชั้นที่สิบหก ผลาญกำลังยุทธ์ของข้าจนสิ้น ข้าจะฆ่าเจ้ายังมิง่ายราวกับขยี้มดตัวหนึ่งหรือ”