อัจฉริยะแพทย์สาว ข้ามภพรักอ๋องเทพสงคราม นิยาย บท 834

รองหัวหน้าเผ่าซือคงกล่าวด้วยเสียงอันดังว่า “อึ้งอะไรอยู่ ยังไม่รีบลงมืออีก”

“หยุด”

เวินเส้าหยีตะโกนด้วยความหนักแน่น เขาเดินมาด้านหน้าของรองหัวหน้าเผ่าซือคงช้าๆ ดวงตาสองคู่ผสานกันกับเขา

“สวีชิงเคยทำความดีความชอบในการทำศึกให้แก่เผ่าเทียนเฟิ่น ตรงนี้มีอยู่ยี่สิบกว่าชีวิตเต็มๆ รองหัวเผ่าไม่แม้แต่จะไต่สวน ก็ฆ่าคนโดยตรงแล้ว กระทำการอย่างลวกๆเกินไปหรือไม่”

ทุกอย่างที่เกิดขึ้นเมื่อครู่ ข้าเห็นด้วยตาทั้งหมดแล้ว และได้ยินที่สวีชิงพูดจาสามหาวออกมา ยโสโอหัง ไม่แยแสต่อกฎวินัย ไม่จำเป็นต้องไต่สวนอีก”

ตรงนี้เป็นคนของรองหัวหน้าเผ่าซือคงทั้งหมด และเขาก็สูญเสียวิทยายุทธไปอีก ตำแหน่งในเผ่าก็ตกต่ำ

ในใจของเวินเส้าหยีมีลางสังหรณ์ไม่ดีผุดขึ้น

มักจะรู้สึกว่าเรื่องที่เกิดขึ้นวันนี้จะจัดการได้ยาก

และ……

ที่รองหัวหน้าเผ่าซือคงทำเช่นนี้ ก็เพื่อเชือดไก่ให้ลิงดู โดยพุ่งเป้ามาที่เขา

ตามกฎของเผ่าเทียนเฟิ่น รองหัวหน้าเผ่ามีอำนาจจัดการลูกศิษย์ได้ทุกคน จนกระทั่งผู้อาวุโสในเผ่า

เวินเส้าหยีจำเป็นต้องยอมจำนน

“สวีชิงและคนอื่นๆมีโทษไม่ถึงกับตาย รองหัวหน้าเผ่าให้โอกาสสักครั้งได้หรือไม่”

“หัวหน้าเผ่าน้อยขอความเมตตาให้สวีชิงพ้นผิดเช่นนี้ หรือระหว่างพวกเจ้ามีการร่วมมืออะไรบางอย่างกัน หรือว่ามีความลับอะไรระหว่างกันเช่นนั้นหรือ”

“ข้าเป็นคนตรงไปตรงมา จะมีความลับอะไร”

“ในเมื่อไม่มีความลับ เจ้ากับสวีชิงก็ไม่มีอะไรเกี่ยวข้องกัน ทำไมถึงได้ห้ามข้าไม่ให้โบยสวีชิงและคนอื่นๆให้ตายอยู่ครั้งแล้วครั้งเล่า”

ไม่ว่าสวีชิงจะโง่ขนาดไหนก็ฟังออก เกรงว่าคนที่รองหัวหน้าเผ่าซือคงจะฆ่าครั้งนี้คงไม่ได้มีแค่พวกเขา

แต่คิดจะพุ่งเป้ามาที่รองหัวหน้าเผ่าน้อย

เหอะ……

ปกติหัวหน้าเผ่าน้อยปฏิบัติต่อเขาด้วยความเคารพ ตอนนี้หัวหน้าเผ่าน้อยสูญสิ้นวิทยายุทธแล้ว เขาร่วมมือกับผู้อาวุโส คิดจะกำจัดหัวหน้าเผ่าน้อย

สวีชิงกล่าวว่า “ข้าเงยหน้าไม่กลัวฟ้า ก้มหน้าไม่กลัวดิน ไม่ละอายต่อจิตใจภายใน เจ้าคิดจะฆ่าก็ฆ่า ทำไมจะต้องบังคับเอาความผิดมาครอบให้มากมายด้วย”