อัจฉริยะแพทย์สาว ข้ามภพรักอ๋องเทพสงคราม นิยาย บท 896

สุดยอดผู้อาวุโสยังพูดไม่ทันจบ รอบกายจอมมารก็มีแสงสว่างจ้า ไม่เพียงแต่คลายจุดทั้งตัวของออกได้ ขนาดม่านอาคมที่แข็งแกร่งก็ยังถูกดอกไม้ทลายได้

“ปังๆ…”

แสงสว่างระเบิดออก คนที่ถูกขังอยู่ภายในม่านอาคมถูกปล่อยตัวออกมา

ขณะเดียวกันก็มีพลังอันยิ่งใหญ่ครอบงำพวกเขาไว้ จนพวกเขาหายใจไม่ออก

พลังนี้…ยิ่งใหญ่เหลือเกิน…

จอมมารทะลุจากระดับห้าไปถึงระดับเจ็ด…

ยกระดับทีเดียวสองขั้น…

นี่มันน่ากลัวมากจริงๆ…

ไม่รอพวกเขาตกใจเสร็จ แสงสีแดงรอบกายจอมมารก็หายไป เขาพูดทิ้งท้ายแค่ว่า “พี่สาว รอข้าก่อนนะ…”

“สุดยอดผู้อาวุโส…”

“นั่นเป็นวิชาดอกไม้ผลิบานอีกครั้ง เขาใช้วิชาต้องห้าม ยกระดับวิทยายุทธตัวเองไปจนถึงขั้นสูงสุด”

สุดยอดผู้อาวุโสอยากรีบวิ่งไปยังห้องหลอมยา แต่แค่ขยับนิดเดียว เลือดบนร่างกายก็ไหลไม่หยุด แล้วล้มลงไปกับพื้น

มีคนพุ่งเข้าไปในห้องหลอมยาตาม บ้างก็เข้าไปพยุงสุดยอดผู้อาวุโสและผู้อาวุโสใหญ่ที่บาดเจ็บสาหัส

สุดยอดผู้อาวุโสพูด “เร็ว รีบเข้ามาพยุงข้าเข้าไป ภายในครึ่งชั่วโมงนี้ ถ้าทำให้จอมมารคืนวิชาดอกไม้ผลิบานอีกครั้งกลับไปได้ จอมมารอาจจะไม่ต้องตาย ไม่งั้น…ไม่งั้น…”

สุดยอดผู้อาวุโสไม่อยากจะคิดเรื่องราวหลังจากนั้นเลยจริงๆ

อาหน่วนมีเพื่อนแค่ไม่กี่คน จอมมารเป็นหนึ่งในเพื่อนที่นางเชื่อใจและรักมากที่สุด ก่อนไปนางยังฝากให้เขาดูแลจอมมารดีๆ

เขารักษาอาหน่วนไว้ไม่ได้ จะต้องรักษาจอมมารไว้ให้ได้

“สุดยอดผู้อาวุโส ท่านบาดเจ็บสาหัส ถ้าท่านไม่รีบรักษาแผล…”

“พูดมากความจริงๆ รีบพาข้าไปห้องหลอมยา…”

“ขอรับ…”

ภายในห้องหลอมยา กู้ชูหน่วนสร้างค่ายกลไว้มากมายเพื่อห้ามพวกเขาไม่ให้เข้ามา

ค่ายกลพวกนี้ถูกยอดฝีมือฝืนกฎธรรมชาติทำลายจนหมด

สุดยอดผู้อาวุโสรู้ว่า นอกจากจอมมารแล้ว ไม่มีใครทำลายค่ายกลของอาหน่วนได้

ทางไปห้องหลอมยาเละเทะไปหมด ไม่รู้ว่าจอมมารรีบร้อนแค่ไหน ถึงทำลายห้องหลอมยาจนพังเละขนาดนี้

ในที่สุด…

พวกเขาก็ไปถึงห้องหลอมยา