อัจฉริยะแพทย์สาว ข้ามภพรักอ๋องเทพสงคราม นิยาย บท 994

ภายในหุบเขาสัตว์วิเศษเป็นหุบเขารกร้าง ต้นไม้ใบหญ้าที่นี่เขียวชอุ่ม เรียงรายกันเป็นแนว หุบเขาเชื่อมต่อกัน

พวกนักเรียนทุกคนล้วนเดินอยู่ข้างหน้า หลังจากเดินไปได้ไม่กี่ก้าว สัตว์อสูรที่พวกนักเรียนนำติดตัวมาด้วยหายไปทั้งหมด กลายเป็นเงาโบยบินออกไปจากม่านอาคม

ทุกคนตกตะลึง พร้อมพูดขึ้นว่า “เกิดอะไรขึ้น? ทำไมสัตว์อสูรของพวกเราหายไปหมดแล้ว?”

“ข้า....ของข้าก็ไม่เห็นแล้ว”

นักเรียนคนธรรมดายังดี พวกเขาไม่มีความสามารถในการปราบสัตว์อสูรแล้วแอบเอาเข้ามา

แต่นักเรียนพวกตระกูลสูงศักดิ์ พวกเขามีตระกูลหนุนหลัง

คนพวกนี้ส่วนใหญ่ คนในตระกูลล้วนปราบสัตว์อสูรบางส่วนไว้ให้ก่อน แล้วก็ค่อยบอกว่าปราบพร้อมผูกสัญญาในหุบเขาสัตว์วิเศษ ตอนนี้สัตว์อสูรโบยบินไปหมดแล้ว พวกเขาจะพอใจได้อย่างไร การปราบสัตว์อสูรหนึ่งตัวนั้นต้องใช้เวลาตั้งเท่าไหร่

บนอากาศ เสียงอันน่าเกรงขามดังขึ้นมาว่า

“ปีนี้ไม่ว่าใคร ห้ามนำสัตว์อสูรใดๆเข้าไปในหุบเขาสัตว์วิเศษ ไม่อย่างนั้นถือว่าทำผิดกฎ ส่วนสัตว์อสูรที่นำมาด้วย ล้วนถูกยึดหมด”

ซี๊ด....

ถูกยืดทั้งหมด.....

โหดเหี้ยมเกินไปไหม

คนที่พูดคือใคร?

ดูเหมือนจะเป็นเสด็จอาเสวี่ย?

ที่ผ่านมาราชวงศ์จะไม่ยุ่งเรื่องพวกนี้ไม่ใช่หรือ?

ทำไมจู่ๆปีนี้ถึงเปลี่ยนกฎกติกา

พวกเขาไม่พอใจ

แต่ไม่พอใจก็ไม่ได้

ยังไงเดิมก็มีกฎเกณฑ์กำหนด ไม่สามารถนำสัตว์เลี้ยงเข้ามาในหุบเขาสัตว์วิเศษ

กู้ชูหน่วนก้มมองดูเจ้าเสือน้อยในอ้อมอก เจ้าตัวนั้นกำลังนอนหลับสบาย ราวกับอาคมของพวกเขาไม่ส่งผลกระทบต่อเจ้าเสือน้อยเลย ไม่รู้ว่าเป็นเพราะชาติกำเนิดของมันแตกต่างจากสัตว์อสูรธรรมดาหรือเปล่า