แดนนิรมิตเทพ นิยาย บท 1005

การเคลื่อนไหวของเฉินโม่ยังช้ามากเหมือนเดิม เหมือนคนแก่รำไทเก๊กที่สวนสาธารณะตอนเช้าตรู่

แต่ไม่มีใครกล้าประมาทพลานุภาพของหมัดเลยสักคน เพราะว่าตอนที่เฉินโม่พลานุภาพของหมัดเฉินโม่ออกมา ชี่ฟ้าดินภายในรัศมีร้อยเมตรรอบตัวเฉินโม่ เหมือนโดนเฉินโม่ดูดซับจนหมดในวินาทีนั้น

นักพรตยู่หลงรีบพลิกหนังสือไปหน้าที่สอง ตบฝ่ามือลงไป ชี่แท้ในตัวเข้าไปอย่างบ้าคลั่ง

“ลูกตุ้มดาวพิโรธ!”

แสงสีเงินพาดผ่านท้องฟ้า เหมือนฝนดาวตก ลูกตุ้มดาวตกสีเงินขนาดใหญ่หนึ่งลูก ปรากฏขึ้นกลางท้องฟ้า ร่วลงมาทางหัวเฉินโม่

พลั่ก!

พลังอันแข็งแกร่งสองพลังปะทะกันกลางอากาศ เกิดเสียงดังสนั่นขึ้น

ตรงตำแหน่งที่การโจมตีของทั้งสองคนปะทะกัน มีชั้นเมฆรูปร่างเหมือนเห็ดระเบิดออกมา อากาศรอบๆ โดนพลังแข็งแกร่งกวาดไปจนหมด จนกลายเป็นโซนสุญญากาศชั่วคราว

สัมผัสถึงการโจมตีอันแข็งแกร่งของทั้งสองคน ทุกคนที่มาชมการต่อสู้ ใบหน้าตะลึงตกใจ

“ไม่เสียแรงที่นักพรตยู่หลง เป็นบุคคลที่มีชื่อเสียงมาตั้งแต่หลายปีก่อน พละกำลังนี้แม้ไม่ถึงขั้นแดนเทพ แต่คงห่างจากแดนเทพเพียงก้าวเดียวเท่านั้น แต่เฉินไต้ซือทำให้คนเหลือเชื่อจริงๆ คิดไม่ถึงว่าจะสู้กับนักพรตยู่หลงได้อย่างสูสี”

“เหอะๆ นายดูดีๆ สิ สูสีเหรอ เกรงว่าเฉินไต้ซือจะเหนือกว่านักพรตยู่หลงอยู่เล็กน้อยน่ะสิ!”

“คิดไม่ถึงจริงๆ ในหัวเซี่ยจะมีบุคคลที่ทรงพลังขนาดนี้! เฉินไต้ซืออย่างมากก็อายุแค่ 18 ปี ตอนนี้พละกำลังน่าจะถึงปรมาจารย์แดนมองขวัญแล้ว ถ้าไม่มีอะไรผิดคาด เขาเข้าสู่แดนเทพได้แน่นอน!”