แดนนิรมิตเทพ นิยาย บท 1004

ไม่ว่าจะเป็นความเร็วในการใช้วิชา หรือพลานุภาพของวิชาอาคม เหนือกว่าเจี่ยงไต้ซือมาก

“เฉินไต้ซือ ถ้านายลังเลใจ งั้นอย่าหาว่าฉันชนะด้วยวิธีสกปรกล่ะ!” นักพรตยู่หลงพูดเตือนเบาๆ

“คุณสนใจแค่วิธีวางมือเถอะ ถ้าผมลงมือ เกรงว่าคุณจะไม่มีโอกาสลงมืออีก” เฉินโม่พูดอย่างจริงจัง

แต่เมื่อนักพรตยู่หลงได้ยินประโยคนี้ กลับดูเหมือนการเสียดสี

“หึ!”

นักพรตยู่หลงส่งเสียงหึอย่างเย็นชา สีหน้าเย็นชาเล็กน้อย “มังกรพิฆาต!”

เฉินโม่เห็นนักพรตยู่หลง ใช้สองมือวาดลวดลายซับซ้อนกลางอากาศ ลวดลายพวกนั้นเกือบเหมือนลายเส้น แม้ไม่สำคัญอะไรกับผู้บำเพ็ญ แต่บนดาวไอกายิ่งใหญ่เป็นอย่างมาก

เพราะวิชาอาคมที่เกือบเป็นลายเส้น สามารถแสดงพละกำลังใกล้เคียงกับผู้บำเพ็ญ

จู่ๆ มีพายุทอร์นาโดขนาดใหญ่ลูกหนึ่ง ปรากฏออกมาอย่างประหลาด แต่ขอบเขตเล็กมาก พุ่งตรงเข้าไปโจมตีเฉินโม่ทันที

“พลังของการโจมตีนี้ น่าจะเทียบได้กับการโจมตีด้วยแรงทั้งหมด ของปรมาจารย์แดนมองขวัญ” เฉินโม่แอบคำนวณ

การโจมตีด้วยแรงทั้งหมดของปรมาจารย์แดนมองขวัญ เป็นสิ่งที่เฉินโม่ประมาทไม่ได้

เฉินโม่กำหมัดสองข้าง โซ่พลังทิพย์ทั้งสองเส้นหายไปทันที หลังจากนั้นเฉินโม่ก้าวออกมาหนึ่งก้าว ซัดหมัดใส่พายุทอร์นาโดที่อยู่กลางอากาศ

“ไอ้เด็กนี่บ้าไปแล้วเหรอ คิดไม่ถึงว่าเขาจะใช้หมัดต้านทานพายุทอร์นาโด!”

มีนักบู๊มองเฉินโม่อย่างตกตะลึง ไม่เข้าใจว่าทำไมเฉินโม่ถึงทำผิดพลาดง่ายดายแบบนี้

ใช้หมัดโจมตีพายุทอร์นาโด ไม่ต่างจากโจมตีใส่อากาศ เสียแรงเปล่าชัดๆ

แต่หลังจากเฉินโม่ซัดหมัดออกไป ทุกคนถึงกับตกตะลึง

พายุทอร์นาโดที่บ้าคลั่ง โดนหมัดของเฉินโม่ซัดจนกระจาย หายไปกลางอากาศ

“คิดไม่ถึงว่าหมัดจะทำลายพายุทอร์นาโดได้!”