แดนนิรมิตเทพ นิยาย บท 105

ปราณหยินของชายชราผอมแห้งคนนี้ไม่ใช่ของผู้ฝึกศิลปะการต่อสู้ แต่ค่อนข้างคล้ายกับสำนักศพเย็นที่เฉินโม่เคยเจอ

สำนักศพเย็นเป็นนิกายบำเพ็ญเซียนที่แปลก เหล่าสาวกฝึกฝนโดยการดูดซับปราณหยินและปราณศพ กลั่นหุ่นเชิดเพื่อต่อสู้กับศัตรู ยิ่งคนที่บำเพ็ญแข็งแกร่งมากเท่าไหร่ หุ่นเชิดที่เขากลั่นออกมาก็ยิ่งแข็งแกร่งมากเท่านั้น

เป็นไปได้อย่างมากที่ผู้ฝึกฝนของสำนักศพเย็น จะพาหุ่นเชิดที่อยู่ในระดับเดียวกันติดตัวมากมาย ซึ่งทำให้เหล่าบำเพ็ญเซียนปวดหัวอย่างมาก ในท้ายที่สุดไม่คาดคิดว่าสำนักศพเย็นจะจับเอาผู้บำเพ็ญเซียนที่ยังมีชีวิตอยู่ไปกลั่นทำเป็นหุ่นเชิด ทำให้ทุกคนเกิดความโกรธ จึงได้ถูกเหล่าสาวกผู้บำเพ็ญเซียนร่วมมือกันกำจัดให้สิ้น

เพียงแต่ว่าปราณหยินที่อยู่ในร่างกายของชายชราผู้นี้ดูอ่อนกว่าสาวกคนอื่นๆ ของสำนักศพเย็นอย่างมาก

แม้ว่าปราณหยินของเขาจะอ่อน แต่ก็ถือว่าเป็นผู้บำเพ็ญ และนี่เป็นผู้บำเพ็ญคนแรกที่เฉินโม่ได้พบหลังจากที่ได้เกิดใหม่

เฉินโม่อดคิดไม่ได้ว่า " หากว่าชายชราคนนั้นเป็นผู้บำเพ็ญ เช่นนั้นจะพิสูจน์ได้หรือไม่ว่าบนโลกนี้เคยมีผู้บำเพ็ญเซียนอาศัยอยู่มาก่อน?"

บนแท่นหินนั้น เจี่ยจิ้งอานมองจ้องไปที่สวีตงฮ่านด้วยความไม่พอใจ และตะคอกว่า " เถ้าแก่สวี คุณมีดวงตาที่มองทะลุสิ่งของได้หรืออย่างไร? คุณสามารถมองทะลุเข้าไปด้านในหินได้หรือ? หากว่าคุณมาเพื่อทำลายงานพนันหินนี้ เช่นนั้นภูมรวมทรัพย์ของเราไม่ต้อนรับคุณ ไสหัวออกไปเดี๋ยวนี้!"เป็นไปตามที่ฉู่เหวินสงกล่าวไว้จริงๆ เจี่ยจิ้งอานและสวีตงฮ่านไม่ถูกกัน

สวีตงฮ่านถูกดุว่า แต่เขาไม่ได้โกรธกลับยิ้มอย่างลึกลับและกล่าวว่า " จะเชื่อหรือไม่ก็ตามใจ เมื่อเปิดมันออกมาก็จะรู้ความจริงเอง แม้ว่าเงินหกแสนจะไม่เท่าไหร่ แต่ยังไงผมก็จะไม่โง่ไปซื้อก้อนหินที่ไม่มีราคาเช่นนี้หรอก"

หลินเทียนหยาเหลือบมองสวีตงฮ่านและยิ้มเล็กน้อย "เถ้าแก่สวีกำลังบอกทางอ้อมว่าผมไม่มีวิสัยทัศน์เหรอ? แค่เงินหกแสน คนอย่างหลินเทียนหยาไม่แคร์หรอก!"

"มีใครเสนอราคาอีกไหม? หากไม่มีหินก้อนนี้ถือเป็นของผม" หลินเทียนหยามองไปรอบๆ และถามด้วยความมีพลัง

หลังจากที่สวีตงฮ่านกล่าวเช่นนี้แล้ว ผู้คนที่ต้องการประมูลในตอนแรก ต่างก็กลัวและไม่กล้าประมูล ในเมื่อสวีตงฮ่านพูดแบบนี้ แสดงว่ามันต้องมีเหตุผล จะว่าไปหินก็ยังเหลืออีกมากมาย ขาดก้อนนี้ไปก็คงไม่เป็นไร เดี๋ยวรอให้หลินเทียนหยาเปิดหิน แล้วรอดูว่าที่สวีตงฮ่านกล่าวมาจะถูกต้องหรือไม่