“ไอ้หมอนี่ก็คือเฉินโม่?”
“ดูแล้วก็ไม่ได้พิเศษอะไรนี่นา!”
“หน้าอย่างเขาก็ได้ที่หนึ่งของโครงการแลกเปลี่ยน?”
มีคนพูดอย่างเย้ยหยัน
“คนเราไม่สามารถตัดสินกันที่รูปลักษณ์ภายนอก ไม่แน่เขาอาจจะเก่งจริงก็ได้” นักศึกษาคนอื่นพูดอย่างเยาะเย้ย
“เก่งอะไรเหรอ? ฉันทำไมดูไม่ออก?”
“ฮ่าๆ เก่งในการหาที่ตาย นายดูออกก็แปลกแล้ว!”
เผชิญหน้ากับการเยาะเย้ยของผู้คน เฉินโม่เพิกเฉยต่อพวกเขา เดินเข้าไปในห้องโถงโดยใบหน้าไร้ความรู้สึก จนกระทั่งเดินมาถึงตรงหน้าของเซินกงหมิงถึงได้หยุดฝีเท้าลง
“นายก็คือเซินกงหมิง?” เฉินโม่ที่มองหน้าเซินกงหมิง แล้วถามอย่างเรียบเฉย
เซินกงหมิงยิ้มเล็กน้อย ไม่ได้ตอบ แต่ได้ถามกลับไปหนึ่งคำ “นายก็คือเฉินโม่?”
เฉินโม่พยักหน้า พูดด้วยสีหน้าที่เรียบเฉย “น่าจะไม่ผิดแล้ว”
“ส่งตัวคนที่ทำร้ายเพื่อนของฉันออกมา ฉันจะพิจารณาปล่อยนายไป” เฉินโม่ที่จ้องมองเซินกงหมิงอยู่ น้ำเสียงราบเรียบ ท่าทีจริงจังมาก
เซินกงหมิงไม่ได้พูดอะไร หานทงที่อยู่ด้านข้างก็หัวเราะ “เฉินโม่ สมองของนายถูกลาถีบมาเหรอ? นายวิ่งมาหาที่ตายที่นี่คนเดียว ยังกล้ามาข่มขู่คุณชายเซินของพวกเรา?”
“ใครเป็นคนมอบความมั่นใจนี้ให้นาย?”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: แดนนิรมิตเทพ
แปลต่อหน่อยครับ...
อ่านต่อไม่ได้เลย...
เงียบสนิท...
ตั้งแต่ตอน1299ถึง1420ไม่มีเลยค่ะตอนขาดหายไปเลย ขอร้องทางทีมงานอัพเดทต่อด้วยนะคะ...
ขอร้องทางทีมงานอัพเดทให้ถึงตอนจบด้วยนะคะ😭...
ไม่เขียนต่อแล้วหรือครับ...