แดนนิรมิตเทพ นิยาย บท 1078

“อ๋อ จริงเหรอครับ งั้นเราจะรอดูการแสดงของคุณชายอานนะครับ!” ชายหนุ่มคนนั้นหัวเราะอย่างมีความสุข เหมือนกำลังรอเรื่องตลกของอานหลิงหัว

พูดจบ คนพวกนี้เดินหัวเราะคิกคักออกไป

ลูกคนรวยพวกนี้ดูภายนอกสนิทสนมกันดี แต่ความจริงไม่ใช่ ปกติก็เรียกกันว่าเพื่อน แต่ในความเป็นจริงแอบเปรียบเทียบกันเอง แค่ได้โอกาส พวกเขาไม่มีทางปล่อยอีกฝ่ายไป

ส่วนนักเรียนที่เป็นคนธรรมดาทั่วไป น้อยมากที่จะเป็นฝ่ายเข้ามาทักอานหลิงหัว แม้ในบรรดาพวกเขาจะมีคนอยากตีสนิทกับตระกูลอาน แต่ใช่ว่าอานหลิงหัวจะชอบเสมอไป ดังนั้นจึงไม่มีใครมาทำให้ตัวเองดูแย่

ผ่านไปไม่นาน นักเรียนมากันพอประมาณแล้ว แต่ยังไม่เห็นเจี่ยงหยาวเลย

ลูกคนรวยพวกนั้น เริ่มเยาะเย้ยอานหลิงหัวอีกแล้ว

“คุณชายอาน ดาวมหาวิทยาลัยเจี่ยงจะมาไหมครับ คุณดูสิดาวมหาวิทยาลัยคนที่เหลือมากันหมดแล้ว ถ้าดาวมหาวิทยาลัยเจี่ยงไม่มางานนี้ ถือว่าไม่ไว้หน้าคุณชายอานเลยนะครับ นายว่าไหมคุณชายหลิว” คุณชายหวางยิ้มร้ายกาจ สายตาที่มองอานหลิงหัวเต็มไปด้วยความสะใจ

คุณชายหลิวทำเป็นโอบเอวของดาวมหาวิทยาลัยที่อยู่ข้างๆ เพื่อโชว์ ทำให้ผู้หญิงคนนั้นมองบน เขาหัวเราะคิกคักอย่างร้ายกาจแล้วพูดว่า “คุณชายหวางพูดถูก ถ้าไม่มางานแบบนี้ เท่ากับไม่เห็นคุณชายอานของเราอยู่ในสายตาจริงๆ นายดูสิหยุนเอ๋อร์ของฉันเชื่อฟังขนาดไหน!”

ผู้หญิงหยิบแอปเปิลบนโต๊ะขึ้นมาหนึ่งลูก ยัดเข้าปากคุณชายหลิวอย่างรวดเร็ว แล้วพูดอย่างออดอ้อนว่า “กินเข้าไปซะ ไม่เชื่อหรอกว่าจะอุดปากนายไม่ได้!”

การกระทำของผู้หญิง ทำให้คุณชายบ้านรวยที่อยู่รอบๆ จำนวนไม่น้อยหัวเราะออกมา มีเพียงอานหลิงหัวที่สีหน้าอึมครึมเล็กน้อย

เขาไม่รู้ว่าเจี่ยงหยาวจะมาหรือเปล่า แต่งานเลี้ยงของเพื่อนนักเรียนที่สำคัญขนาดนี้ เธอน่าจะมา แต่ถึงเจี่ยงหยาวมา พูดยากมากว่าเธอจะไว้หน้าเขาหรือเปล่า

อานหลิงหัวจะโดดเด่นต่อหน้าเพื่อนเลวพวกนี้คงยากหน่อย

แต่แค่เจี่ยงหยาวมาได้ อานหลิงหัวมีวิธีบีบให้เธอทำตามได้แน่นอน อานหลิงหัวรู้จักนิสัยของเจี่ยงหยาวเป็นอย่างดีมาตั้งนานแล้ว

“ดูสิ ดาวมหาวิทยาลัยเจี่ยงมาแล้ว!”