แดนนิรมิตเทพ นิยาย บท 108

สวีตงฮ่านเยาะเย้ย " เจ้าหมากัด ฉันกำลังคุยกับน้องชายคนนี้ เกี่ยวอะไรกับนาย!"

ฉู่เหวินสงอุทานอย่างเย่อหยิ่ง "เขาเป็นแขกที่ฉันเชิญมา นายคิดว่ามันเกี่ยวกับฉันไหม"

สวีตงฮ่านขมวดคิ้วและเหลือบมองที่เฉินโม่ สุดท้ายก็เหลือบมองไปที่เฉินซงจื่อผู้ซึ่งสวมชุดเต๋า แววตาของเขาหวาดกลัวเล็กน้อย จากนั้นเขาพูดด้วยเสียงหัวเราแห้งๆ ว่า "เอาล่ะ ในเมื่อเป็นแขกของนายฉู่เหวินสง เช่นนั้นฉันจะให้เกียรตินาย หินนี้ฉันยกให้เขา!"

สวีตงฮ่านนั่งลงและพึมพำกับชายชราร่างผอมที่อยู่ข้างๆ อยู่นาน

บนแท่นหินเจี่ยจิ้งอานรู้สึกโล่งใจอย่างมาก แววตาที่เขามองไปที่เฉินโม่มีความเป็นมิตรอย่างมาก ในที่สุดก็มีคนจัดการสวีตงฮ่านให้เขา

"1ล้านครั้งที่1 1ล้านครั้งที่2 มีใครจะเสนอราคาอีกหรือไม่? หากไม่มีหินก้อนนี้จะเป็นของพ่อหนุ่มคนนี้แล้ว" เจี่ยจิ้งอานตะโกนเสียงดัง

หลินเทียนหยาเอามือลูบคาง แววตาที่เขามองเฉินโม่เต็มไปด้วยความอยากกลั่นแกล้ง เพียงแค่เขายังคงรออยู่

ขณะที่เจี่ยจิ้งอานประกาศว่าหินก้อนนี้เป็นของเฉินโม่ จู่ๆ สวีตงฮ่านก็ยกมือขึ้นและพูดว่า " เมื่อสักครู่ฉันพิจารณาแล้ว หินก้อนนี้ข้ายอมไม่ได้ ข้าเสนอราคา 1.5 ล้าน!"

เฉินโม่ยกมือขึ้นทันที "สองล้าน!"

มู่หรงยานเอ๋อร์และหยางเชี่ยนเชี่ยนและเพื่อนร่วมชั้นคนอื่นๆ ของเฉินโม่ต่างก็ตะลึงอย่างมาก ไม่คาดคิดว่าเฉินโม่จะเสนอราคา2ล้านเพื่อซื้อก้อนหินก้อนเดียว!

เขาบ้าหรือเปล่า! เขาเอาเงินมาจากไหน?

มีแค่อานเข่อเยว่ที่มองเฉินโม่และครุ่นคิด

หลินทาวนั่งข้างหลินเทียนหยา และสาปแช่งด้วยเสียงต่ำ " คนหลอกลวง ไปขโมยเงิน2ล้านมาสิ ช่างกล้าพูดจาอวดดีเสียจริง!"

สวีตงฮ่านจ้องมองไปที่เฉินโม่ สีหน้าของเขาร้ายกาจ "ไอ้หนุ่ม นายจะสู้กับฉันใช่ไหม?"

เฉินโม่ยังไม่ได้กล่าวอะไร ฉู่เหวินสงก็ออกตัวแล้ว " เจ้าหมีใหญ่ นายข่มขู่ใคร? สู้กับนายแล้วยังไง? กูจะสู้กับมึงนี่แหละ ผมเสนอราคา3ล้าน!"