แดนนิรมิตเทพ นิยาย บท 1082

“นายรู้ได้ยังไงว่าเขาเป็นเด็กจน บางทีฐานะทางบ้านเขาอาจไม่ด้อยไปกว่าคุณชายอานก็ได้”

“ชิ ดูจากการแต่งตัวของเขาก็รู้แล้ว ใส่ชุดถูกๆ ตามแผงลอย ถึงเป็นฉันก็ยังอายที่แต่งตัวมาในงานแบบนี้!”

“ใช่ การแต่งตัวสามารถสะท้อนให้เห็นถึงสภาพแวดล้อมการใช้ชีวิตของคน งานสำคัญขนาดนี้เขายังแต่งตัวสบายๆ แบบนี้ อีกทั้งยังมากับแฟนตัวเองด้วย เขาไม่ให้ความสำคัญสักนิด เห็นได้ชัดเลยว่าสภาพแวดล้อมการใช้ชีวิตก่อนหน้านี้ของเขาเละเทะขนาดไหน!”

คนส่วนใหญ่กำลังพูดเสียดสีเฉินโม่ เสียดายที่เจี่ยงหยาวตาบอด ไม่เลือกคนหล่อรวยแบบอานหลิงหัว แต่ดันเลือกคนจนอย่างเฉินโม่

ตอนนักเรียนจำนวนมากกำลังคุยกัน ไม่ได้จงใจลดเสียงตัวเองให้เบาลง ดังนั้นคำพูดเหล่านั้นจึงลอยเข้ามาในหูเฉินโม่กับเจี่ยงหยาว

โต๊ะของเฉินโม่ ส่วนใหญ่เป็นเพื่อนร่วมชั้นของเจี่ยงหยาว ปกติก็สนิทสนมกัน เมื่อได้ยินคำพูดของพวกนักเรียน สายตาที่มองเจี่ยงหยาวดูประหลาดเล็กน้อย

เจี่ยงหยาวไม่สนใจว่าคนอื่นมองเธอยังไง แต่เธอกังวลว่าเฉินโม่จะโกรธเพราะเรื่องนี้ สายตามองวนไปวนมาบนหน้าเฉินโม่อย่างหวาดระแวง

แน่นอนว่าการกระทำของเจี่ยงหยาว ปิดบังสายตาเฉินโม่ไม่ได้ เห็นสีหน้าหวาดระแวงของเจี่ยงหยาว เฉินโม่อดถามด้วยเสียงหัวเราะไม่ได้ “ทำไมมองฉันด้วยสายตาแบบนั้นล่ะ”

เจี่ยงหยาวยิ้มอย่างกระอักกระอ่วน ถามอย่างลองเชิงว่า “พี่เฉินโม่ พี่......ไม่โกรธเหรอ”

เฉินโม่พูดอย่างราบเรียบว่า “มีอะไรให้โกรธล่ะ ปากของคนอื่น จะพูดอะไรก็พูดไปเถอะ แค่ไม่มาหาเรื่องฉันก็พอแล้ว!”

ดูเหมือนนี่คือขีดจำกัดของเฉินโม่

เมื่อได้ยินคำพูดนี้ เจี่ยงหยาวเบาใจลงไม่น้อย พละกำลังที่เฉินโม่แสดงออกมาเมื่อกี้ คงไม่มีใครไม่ดูตาม้าตาเรือเข้ามาหารนหาที่ตาย

หลินเหม่ยหลิงโมโหไม่ไหวแล้ว เพราะเฉินโม่แสดงพละกำลังออกมาสองครั้ง เธออยู่ด้วยทั้งสองครั้ง เธอรู้ว่าเฉินโม่ไม่ได้ธรรมดาเหมือนที่เห็นภายนอก

“คนพวกนี้ไม่สำรวมวาจาเลย ถ้าพวกเขาได้เห็นพละกำลังของเฉินโม่ พวกเขาจะเสียใจกับสิ่งที่พูดวันนี้!”