แดนนิรมิตเทพ นิยาย บท 1131

แต่มันก็ไม่แน่นอน มีไม่กี่คนที่มีความสัมพันธ์ที่ดีกับเฉินโม่ เช่นสาวน้อยเฉินเข่อเอ๋อร์

เฉินโม่เดินไปด้วยใบหน้าเรียบนิ่ง คุกเข่าข้างๆ เฉินจิงเย่ และทำความเคารพเฉินกั๋วเเหลียงปู่ของเขา: "เฉินโม่ ขอกราบคุณปู่!"

เฉินกั๋วเหลียงรู้สึกโล่งใจมาก และหัวเราะอย่างเบิกบานใจ:"ดี ดี ไม่เจอกันตั้งหลายปี เสี่ยวโม่โตขึ้นเยอะเลย!"

"ลุกขึ้นเถอะ!"

"ซู่เฟินก็มานั่งเถอะ เราเป็นครอบครัวเดียวกัน ดังนั้นไม่ต้องเกรงใจ!"

หลี่ซู่เฟินโค้งคำนับ:"ขอบคุณค่ะคุณพ่อ!"

เฉินจิงเย่ก็ให้เฉินโม่ทักทายเฉินกั๋วจงและเฉินกั๋วต้ง แม้ว่าเฉินโม่จะไม่เต็มใจ แต่ก็ยังทำ

เฉินกั๋วจงยังโอเค แต่ท่าทางของเฉินกั๋วต้งที่มีต่อเฉินโม่นั้นดูเย็นชาเล็กน้อย ถ้าไม่ใช่เพราะไว้หน้าเฉินกั๋วเหลียง เขาไม่อยากแม้แต่คุยกับเฉินโม่

หลังจากที่ทุกคนทักทายกันแล้ว เฉินตงหวาจากสายเลือดเดียวกับเฉินกั๋วต้งก็ถามด้วยรอยยิ้ม:"น้องจิงเย่ นายดิ้นรนอยู่ข้างนอกคนเดียว ไม่กลับบ้านบ้างเลยเพราะก้าวหน้าในตำแหน่งอย่างรวดเร็ว จนลืมรากเหง้าของไปแล้วเหรอ?"

"ไม่รู้ว่าตอนนี้น้องจิงเย่ทำตำแหน่งอะไรอยู่? เข้าวังแล้วเหรอ?" เฉินตงหวาดูเหมือนจะไม่มีเจตนา แต่จริง ๆ แล้วตั้งใจ ด้วยความสามารถของตระกูลเฉิน มันเป็นไปไม่ได้เลยที่จะไม่รู้ว่าตอนนี้เฉินจิงเย่อยู่ในตำแหน่งใด

เดิมทีในห้องโถงที่เฮฮา เกิดความเงียบขึ้นอย่างกะทันหัน ทุกคนก็มองไปที่เฉินจิงเย่ด้วยสายตาเยาะเย้ยถากถาง

เฉินโม่ชำเลืองมองเฉินตงหวาที่กำลังยิ้ม แววตามีความเย็นชาเล็กน้อย

เฉินเข่อเอ๋อร์ที่ยืนอยู่ข้างหลังเฉินตงหวายักคิ้วให้เฉินโม่ ราวกับกำลังขอร้องให้เฉินโม่ยกโทษให้

สีหน้าของเฉินจิงเย่ความลำบากใจเล็กน้อย และเขาก็รู้ว่าเฉินตงหวาอาจจะตั้งใจทำแบบนั้น แต่ปัญหาแบบนี้มันก็ปกติมาก เขาก็ไม่สามารถพูดอะไรได้

ถ้าเขาไม่ตอบ ก็จะดูร้อนตัวเล็กน้อย