แดนนิรมิตเทพ นิยาย บท 1142

รุ่นหลังของตระกูลเฉินมองไปที่เฉินชิง และอดไม่ได้ที่จะเยาะเย้ย บางคนถึงกับพูดเบาๆ:"ไม่เจียมตัวเลยจริงๆ เฉินชิงคนนี้เอาจริงเอาจังจริงๆ!"

"ฮึ ทีนี้ก็น่าอายมาก เขาคิดว่าเขาเป็นใคร และใครคือคุณชายเอียนแค่เขาเฉินชิงก็มีคุณสมบัติที่จะไปรู้จักกับคุณชายเอียน?"

กลุ่มรุ่นหลังจากตระกูลเฉินโจมตีเฉินชิงจนเป็นชิ้นๆ

เฉินชิงนั่งอยู่บนที่นั่ง ใบหน้าบึ้งตึง กำหมัดแน่น และมองไปที่เอียนซื่อหรงด้วยสายตาที่เกลียดชังอย่างสุดซึ้ง

แต่ว่า เขาไม่กล้าเปิดเผยเลยแม้แต่น้อย เพราะว่าตระกูลเอียนไม่ใช่คนที่ รุ่นหลังของตระกูลเฉินสามารถยั่วยุได้

มีเฉินชิงเป็นแบบอย่าง สาวกตระกูลเฉินคนอื่น ๆ ที่ยากผูกมิตรกับคุณชายเอียนก็เลิกคิด

สถานะของเฉินชิงในตระกูลเฉินนั้นไม่ได้ต่ำ และยังเป็นที่รู้จักกันดีในทั้งหนานซู แต่คุณชายเอียนไม่ไว้หน้าเลยสักนิด พวกเขาไปแล้วจะต้องทำให้ตัวเองลำบากใจแน่นอน

การเคลื่อนไหวของเอียนซื่อหรง ช่วยแก้ปัญหาต่างๆ นับไม่ถ้วนได้โดยตรง แม้ว่าจะดูเป็นการครอบงำเล็กน้อย แต่ก็ต้องยอมรับว่านี่เป็นวิธีที่ได้ผลที่สุดในการป้องกันปัญหา

เฉินธงยกแก้วไวน์ขึ้นและกล่าวขอโทษ:"พี่เอียน รุ่นหลังในตระกูลโง่เขลา หวังว่าพี่เอียนจะยกโทษให้!"

เอียนซื่อหรงพูดเบา ๆ :"ไม่เป็นไร"

เมื่อเห็นว่าเอียนซื่อหรงไม่โกรธ เฉินธงก็โล่งใจ

ในเวลานี้ เอียนซื่อหรงก็หยิบแก้วไวน์ลุกขึ้นและออกจากที่นั่ง

เฉินธงและคนอื่นๆ ผงะไปครู่หนึ่ง เมื่อเห็นการกระทำของเอียนซื่อหรง เห็นได้ชัดว่ากำลังเตรียมที่จะดื่มคารวะใครบางคน แต่ว่า ใครในห้องโถงนี้สมควรได้รับการคารวะจากคุณชายเอียนเป็นการส่วนตัว?

รุ่นหลังคนอื่น ๆ ของตระกูลเฉินในห้องโถงก็มองไปที่เอียนซื่อหรงด้วยความประหลาดใจ นึกสงสัยอยู่ในใจ:"คุณชายเอียนจะคารวะดื่มใคร ในห้องนี้ ใครสามารถทำให้คุณชายเอียนไปคารวะดื่มเองได้?"

ทุกสายตาจับจ้องไปที่เอียนซื่อหรง เต็มไปด้วยความสงสัย