แดนนิรมิตเทพ นิยาย บท 1220

เมื่อเฉินโม่เห็นพวกเขาสองคน เฉินโม่ก็ละทิ้งสัตว์ประหลาดทันทีแล้ววิ่งหนีไป แต่เจตนาลดความเร็วลง เพื่อล่อให้พวกเขาสองคนไล่ตาม

เมื่อพวกเขาสองคนเห็นเฉินโม่วิ่งไม่เร็วมากนัก กรีดร้องด้วยเสียงแปลกประหลาด และวิ่งตามอย่างรวดเร็ว

เฉินโม่ควบคุมความเร็ว มันไม่ง่ายที่สองคนนั้นจะไล่ตามทัน แต่ก็ไม่ใช่เรื่องยากสำหรับเฉินโม่ ที่จะทำให้สองคนนั้นมีความมั่นใจอย่างเต็มที่ ที่จะไล่ตามตนเองทัน

สุดท้าย พวกเขาสองคนยืนขวางอยู่ตรงหน้าเฉินโม่ และยิ้มด้วยความชั่วร้าย

ทั้งสองคนเป็นคนผิวขาว คนหนึ่งสวมเกราะแขนอัลลอยอยู่บนแขน ส่วนอีกคนหนึ่งนั้น มีพลังที่แข็งแกร่งแผ่ซ่านออกมาจากร่างกาย ดูแล้วไม่ธรรมดา

ชายที่สวมเกราะแขนอัลลอยอยู่บนแขน กล่าวกับเฉินโม่สองสามประโยค แต่เมื่อเขาพบว่าเฉินโม่ไม่ตอบ เขาก็ยักไหล่ให้เพื่อนตนเอง หมายความว่าไม่สามารถสื่อสารกันได้

ในเมื่อพวกเขาไม่สามารถสื่อสารกันได้ จึงไม่จำเป็นต้องพูดไร้สาระอีกต่อไป ดังนั้นพวกเขาสองคนจึงเริ่มโจมตีเฉินโม่ทันที

ทันใดนั้น เกราะแขนอัลลอยที่อยู่บนแขน ปกคลุมไปทั่วร่างกายของเขา แขนทั้งสองข้างกลายเป็นปืนกลสองกระบอก ราวกับกำลังถ่ายทำภาพยนตร์

อีกคนบินขึ้นไปกลางอากาศเหมือนนกยักษ์

ในประเทศหัวเซี่ย มีเพียงปรมาจารย์เท่านั้นที่สามารถลอยอยู่กลางอากาศได้ และลอยอยู่กลางอากาศได้ไม่นานนัก แต่ยอดมนุษย์ต่างชาติเหล่านี้ กลับมีข้อได้เปรียบที่พิเศษ

ตัวอย่างเช่นคนที่อยู่ตรงหน้าคนนี้ ตามการคาดเดาของเฉินโม่แล้ว บุคคลนี้น่าจะสามารถควบคุมธาตุลมได้ ดังนั้นเขาจึงสามารถลอยอยู่กลางอากาศได้อย่างง่ายดาย โดยไม่ต้องกังวลว่าพลังจะหมด

“ฟ้าดินประสานกัน การประสานคราวนี้ไม่เลว!” เฉินโม่กล่าวชื่นชม

บนพื้น ชายคนนั้นควบคุมปืนกลที่อยู่บนชุดเกราะหุ่นยนต์ และเริ่มยิงทันที ส่วนยอดมนุษย์ที่อยู่กลางอากาศ เรียกลมที่เหมือนดาบขนาดใหญ่ออกมา แล้วพุ่งไปทางเฉินโม่ทันที

เฉินโม่ยิ้มเล็กน้อย วินาทีต่อมา เขาปล่อยหมัดไปที่หน้าอกของมนุษย์หุ่นยนต์

ปัง!