แดนนิรมิตเทพ นิยาย บท 124

ลูกศฺษย์คนสำคัญที่เหลือไม่กี่คน ก็เงียบกริบไม่ส่งเสียง เห็นได้ชัดว่า ไม่มีใครยอมรับหน้าที่ลำบากๆ แบบนี้

กู่เชียนซาก็ส่งเสียงออกมา เห็นได้ชัดว่าไม่พอใจอย่างมาก

พรรคภูติผีมีคนไม่มาก เพราะถ้าจะอยากจะฝึกวิชาของพรรคภูติผี จะต้องมีร่างสุดหยิน ดังนั้นถึงแม้กู่เชียนซาอยากจะขยับขยายพรรคภูติผี หลายสิบปีมานี้ก็รับลูกศิษย์แค่8คนเท่านั้นเอง

หวางหย่งซานก็คือเจ้าแปด มีพละกำลังน้อยที่สุด จัดการงานภายนอกตลอดเวลา หาเงินให้กับพรรคภูติผี แล้วก็หาทรัพยากรเอามาฝึกฝน การไปแย่งชิงเพชรเลือดของเฉินโม่ ก็เป็นเพราะหวางหย่งซานอยากจะเอาใจอาจารย์ของตนเอง

พอเห็นว่าไม่มีใครยินยอมออกมารับตำแหน่ง กู่เชียนซาก็เลยต้องเรียกชื่อ "เจ้าสาม ออกไปสืบหาสาเหตุการตายของเจ้าแปด แล้วแก้แค้นให้เขา จากนั้นก็รับหน้าที่แทนเจ้าแปด!ถ้าเอ็งสามารถหาผู้สืบทอดที่สามารถรับหน้าที่เจ้าแปดได้ ถึงจะสามารถกลับมาฝึกวิชาได้!"

ชายแก่ที่ร่างท้วม นั่งขัดสมาธิอยู่ที่พื้นด้านล่าง ได้ยินดังนั้นก็สีหน้าไม่ดี "อาจารย์ นับลำดับแล้วก็ไม่น่าจะมาถึงผมนะครับ!เบื้องบนยังมีศิษย์พี่ใหญ่กับศิษย์พี่รอง นับลงไปก็ยังมีศิษย์น้องหกกับศิษย์น้องเจ็ด ทำไมอาจารย์ถึงเรียกชื่อผมล่ะ?"

กู่เชียนซาสีหน้าเย็นชา แล้วส่งเสียงไม่พอใจ "เอ็งอยากจะขัดคำสั่งอาจารย์หรือไง?"

เจ้าสามก็ร้อนรน เลยก้มหน้าพูดอย่างเคารพว่า "ศิษย์ไม่กล้า เดี๋ยวผมไปจัดการเดี๋ยวนี้เลย ไปแก้แค้นให้กับศิษย์น้องแปด!"

ชิวอู๋มิ่งก็ออกจากเขาลมเย็นไป พลังอาฆาตเต็มเปี่ยม "ให้ตายเถอะ ทำให้กูถูกอาจารย์ไล่ออกมา กูจะถลกหนังไอ้คนที่มันฆ่าเจ้าแปดเสียให้ได้ แล้วสะกดวิญญาณมัน เพื่อล้างแค้นในใจกู!"

......

ณ บ้านในเมืองที่เฉินโม่พักอยู่ เอียนชิงเฉิงก็ยังคิดจะที่แตะต้องเพชรเลือดก้อนนั้นของเฉินโม่ เฉินโม่ก็ถูกตามตื๊อจนรำคาญ เลยปิดประตูไม่รับแขก แม้แต่ข้าวก็ไม่ออกไปกิน