แดนนิรมิตเทพ นิยาย บท 1260

เฉินตงเยว่ขมวดคิ้ว มองเฉินตงหวาที่อยู่ข้าง ๆ และถามเบา ๆ ว่า “ตงหวา นึกไม่ถึงว่าเจ้าเด็กเฉินโม่จะเป็นฝ่ายชนะ ตอนนี้พวกเราควรทำอย่างไรดี?”

เฉินตงหวามองเฉินโม่ที่เหมือนเทพเสงครามที่อยู่กลางอากาศ มีความตกใจประกายผ่านดวงตา “แล้วจะสามารถทำอะไรได้อีก? คุณคิดว่าเขายังเป็นมนุษย์อยู่อีกเหรอ? ต่อจากนี้ไป เขาจะเป็นเสาหลักของตระกูลเฉิน ถ้าต้องการอยู่ในตระกูลเฉิน ก็ต้องประจบเขาเท่านั้น!”

ทันทีที่ทั้งสองคนกล่าวจบ เฉินฉงซานที่อยู่ด้านข้าง ก็วิ่งไปหาเฉินกั๋วเหลียงและคนอื่นๆ ด้วยรอยยิ้ม

“เหอ ๆ จิงเย่ ยินดีด้วย ผมคิดแล้วว่าเสี่ยวโม่จะต้องมาช่วยพวกเราอย่างแน่นอน เยี่ยมมาก เสี่ยวโม่เป็นเด็กที่อนาคตก้าวไกล จิงเย่ คุณมีลูกชายที่ดี มิเสียแรงที่เขาเป็นมังกรของตระกูลเฉิน!”

เฉินกั๋วเหลียงและคนอื่น ๆ มองเขาด้วยความเย็นชา ใบหน้าชราของเฉินฉงซานแดงก่ำ เสียงเล็กลงเรื่อย ๆ จนในที่สุดเขาก็ไม่สามารถพูดต่อได้

เฉินตงเยว่ดุด่า “จิ้งจอกเฒ่าเฉินฉงซาน วิ่งเร็วมากจริง ๆ!”

เฉินตงหวายืนขึ้น “ไปกันเถอะ พวกเราจะรออะไรอีก? ถ้ายิ่งอยู่ท้าย ก็ยิ่งอายมากขึ้น ประจวบเหมาะที่เฉินฉงซานนำพวกเราก่อน พวกเรารีบไปแสดงความจริงใจเถอะ!”

คนกลุ่มหนึ่งวิ่งไปหาเฉินกั๋วเหลียงทันที แล้วล้อมเฉินกั๋วเหลียงกับเฉินจิงเย่เอาไว้ พูดประจบสอพลอ และสาปแช่งหนานกงหยู่ว่าเป็นคนชั่วร้าย

และขณะนี้เอง พื้นดินเริ่มสั่นสะเทือน ทำให้ผู้คนไม่สามารถยืนนิ่งได้

“เกิดอะไรขึ้น? แผ่นดินไหวเหรอ?”

ทันใดนั้น พลังที่ทรงพลังก็กวาดไปทั่ว พลังนั้นทำให้ผู้คนไม่สามารถรู้สึกถึงตำแหน่งที่เฉพาะเจาะจงได้ ราวกับโลกทั้งใบหลอมรวมกับมัน

“ฮ่า ๆ ๆ……”

ทันใดนั้น เสียงหัวเราะที่น่าสะพรึงดังสะท้อนไปทั่ว เสียงดังกึกก้อง ทำให้ทุกคนหน้าขาวซีด

“ห๊ะ! นี่มันตัวอะไร!”

คนขี้ขลาดบางคนตกใจจนทำอะไรไม่ถูก มองไปรอบ ๆ และสั่นไปทั้งตัว