แดนนิรมิตเทพ นิยาย บท 1259

เฉินโม่ครุ่นคิดอยู่ในใจ “พลังที่หนานกงหยู่แสดงออกมาตอนนี้ แข็งแกร่งกว่าการโจมตีเมื่อสักครู่มาก ในแง่ของความแข็งแกร่งเพียงอย่างเดียว เกือบจะเท่ากับความแข็งแกร่งของผมแล้ว!”

“เขายังบรรลุไม่ถึงแดนเทพที่แท้จริง หากเขาเป็นแดนเทพที่แท้จริงแล้ว เกรงว่าพลังของเขาจะเพิ่มขึ้นเป็นสองเท่า แดนเทพนี้มีทักษะความสามารถจริง ๆ!”

เฉินโม่ไม่กล้าประมาท เพราะหนานกงหยู่ในตอนนี้ คู่ควรที่เขาจะระมัดระวังแล้ว

เฉินโม่เดินไปข้างหน้า แล้วปล่อยพลังหมัดขึ้นไปบนท้องฟ้า

“ท่าที่หนึ่งหมัดเทพเทียนเสวียน สยบภูเขา!”

กำปั้นของเฉินโม่ถูกปกคลุมไปด้วยแสงสีทอง ราวกับดวงอาทิตย์ดวงเล็ก ๆ พุ่งไปหาดวงอาทิตย์ดวงใหญ่อย่างหนานกงหยู่

การโจมตีครั้งนี้ เฉินโม่ใช้พลังทั้งหมด

บูม!

แรงสะเทือนจากเสียง ทำให้เฉินโม่กระเด็นกลับหัวออกไป แล้วกระแทกพื้นอย่างแรง

หนานกงหยู่ก็ไม่ได้ดีไปกว่ากัน แรงสะเทือนจากเสียง ทำให้เขากระเด็นกลับหัวออกไปเช่นกัน และเขาถอยออกไปหลายสิบเมตรกว่าจะยืนมั่นคงได้

“ไม่เลว มาสู้ต่อ!” ร่างของเฉินโม่กระดอนขึ้นอย่างรวดเร็ว แล้วพุ่งไปหาหนานกงหยู่เหมือนลูกศรที่แหลมคม

“โอเค! ฉันจะคอยดูว่าแกจะสามารถต้านรับได้กี่หมัด!” หนานกงหยู่คำราม แล้วแสงประกายเจิดจ้าก็ปรากฏขึ้นบนกำปั้นทั้งสอง

เหล่านักบู๊ที่กำลังนั่งเฝ้ามองการต่อสู้อยู่บนกำแพง ตกตะลึงทันที จ้องมองดวงอาทิตย์ขนาดใหญ่สองดวงที่ปรากฏอยู่ในมือของหนานกงหยู่ด้วยความตกตะลึง

“นี่คือการใช้วิชาแสงอาทิตย์ร้อนแผดเผาสองมือพร้อมกัน!”

“นี่มันเท่ากับหนานกงหยู่สองคนต่อสู้กับเฉินไต้ซือในเวลาเดียวกัน!”

นักบู๊ทุกคนรู้สึกตกตะลึง ขณะเดียวกันพวกเขาก็รู้สึกชื่นชมหนานกงหยู่มาก ปรมาจารย์คนแรกเมื่อสามสิบปีที่แล้ว เก่งตามที่คาดการณ์ไว้จริง ๆ!

เฉินโม่รู้สึกประหลาดใจเล็กน้อย เพราะพลังของหนานกงหยู่แข็งแกร่งกว่าที่เขาคิด และนี่คือสิ่งที่เขาต้องการ

“ท่าที่สองหมัดสามท่าเทียนเสวียน แยกน้ำ!”