แดนนิรมิตเทพ นิยาย บท 135

ทีนี้ ทุกคนก็ลุกฮือขึ้น

เจ้าสัวทุกคนก็ลุกขึ้นจากที่นั่ง แล้ววิ่งมาตรงหน้าหินหยกปากว้า พร้อมกับมองดูอย่างละเอียด

"เมื่อครู่ผมรู้สึกว่ามีพลังที่อบอุ่นเข้ามาทั่วร่างกาย ตอนนี้รู้สึกสบายตัวมาก หรือว่าจะเป็นสรรพคุณของหินหยกปากว้าอันนี้!"

"ผมมีอาการป่วยที่กระดูกต้นคอหลายปี รักษาไม่หาย มักจะปวดคอบ่อยๆ แต่เมื่อครู่ที่พลังอบอุ่นเข้ามาในตัวผม ก็รู้สึกว่าไม่ปวดคอแล้ว!"

"ดูเหมือนว่าหินหยกปากว้าอันนี้ จะมีพลังที่สามารถช่วยรักษาสุขภาพได้จริงๆ !"

"ของล้ำค่า นี่สิถึงจะเป็นของล้ำค่าของจริงๆ !"

"ของล้ำค่างั้นหรือ? เหอะ คุณไม่ได้ยินที่ชิวไต้ซือพูดเมื่อครู่นี้หรือไง ว่าเป็นเครื่องรางอันหนึ่ง อะไรคือเครื่องรางรู้ไหม? มันเป็นของล้ำค่าที่เกจิอาจารย์ดังสร้างขึ้นมา!หินหยกปากว้าอันนี้ เรียกได้ว่าเป็นของศักดิ์สิทธิ์ได้เลย"

ในตอนนี้ เจ้าสัวทุกคนก็เหมือนเป็นเด็กน้อย จ้องมองไปหินหยกปากว้าไม่ละสายตา ปากก็ชื่นชมไม่หยุด

ชิวอู๋มิ่งเดินกลับไปนั่งข้างๆ สวีตงฮ่านเหมือนเดิม สองคนมองหน้ากันแล้วก็ยิ้ม สายตาเผยความได้ใจออกมา

ในเหล่าเจ้าสัวทั้งหลาย มีเพียงเจี่ยจิ้งอานที่นั่งเงียบๆ อยู่ข้างๆ เฉินโม่ แต่ว่า สายตาก็เผยความโลภออกมา

เจี่ยจิ้งอานก็สนใจของล้ำค่าสามสิ่งนี้เหมือนกัน โดยเฉพาะหินหยกปากว้าอันนั้น ขอความเป็นอมตะไม่ได้ แต่ของที่สามารถทำให้อายุยืนยาวมาวางตรงหน้าแล้ว คนที่ยิ่งมีเงินก็ยิ่งอยากได้

แต่ว่า เจี่ยจิ้งอานรู้จักสวีตงฮ่านดีกว่าคนอื่น ตอนนี้ก็เลยเกิดความคิดขึ้นมา ของดีแบบนี้แต่สวีตงฮ่านไม่เอาไว้ใช้เอง แต่ยอมเอาออกมาประมูล มันดูเป็นไปไม่ค่อยได้

"เฉินไต้ซือ คุณคิดว่าของสามสิ่งนี้เป็นอย่างไรบ้าง?" เจี่ยจิ้งอานถามเสียงเบาๆ

เฉินโม่ยิ้มเบาๆ แล้วก็ไม่ได้ตอบกลับไป

สวีตงฮ่านก็สังเกตการเคลื่อนไหวของเจี่ยจิ้งอาน เหมือนว่าอยากจะทำให้เจี่ยจิ้งอานอับอาย เลยพูดประชดว่า "เถ้าแก่เจี่ย เห็นคุณนั่งนิ่งไม่ขยับ ไม่ชอบของล้ำค่าของผมหรือเปล่า?"

เจี่ยจิ้งอานส่งเสียงไม่พอใจออกมา "ของสามสิ่งนี้ก็ไม่ธรรมดาจริงๆ แต่ว่าเถ้าแก่สวีกลับยอมที่จะเอาออกมาประมูล ผมก็เลยค่อนข้างสงสัย ผมก็เลยจำเป็นต้องเชิญคนมาช่วยตรวจสอบ!"