แดนนิรมิตเทพ นิยาย บท 1439

เอียนชิงเฉิงกล่าว “ศิษย์พี่ เราไปด้วยกัน！”

เฉินซงจื่อขมวดคิ้วกล่าว “เธอบาดเจ็บอยู่ อยู่ตรงนี้แหละ！”

เอียนชิงเฉิงหัวเราะลั่น “ศิษย์พี่ ความหวังดีของศิษย์พี่ฉันรับไว้แล้ว ถ้าหากศิษย์พี่ขวางพวกเขาไม่อยู่ เมื่อพวกเขามาถึงที่นี่ ฉันก็ต้องตายเหมือนกัน！”

“ดังนั้น ไม่สู้พวกเราร่วมมือกันต่อสู้จนวินาทีสุดท้ายจะดีกว่า！”

เฉินซงจื่อรู้ว่าที่เอียนชิงเฉิงพูดนั้นเป็นความจริง จึงพยักหน้าพูด “ได้!”

ทั้งสองคนกลับไปยืนอยู่ตรงหน้าประตูคฤหาสน์อีกครั้ง เหมือนเทพองครักษ์สององค์ มองหลินว่านเหนียนและคนอื่นๆด้วยสายตาจะสละชีวิตอย่างแน่วแน่

ขณะนี้หลินว่านเหนียนยังคงเคลื่อนตัวไปยังทางสมาชิกหน่วยมังกร แม้ว่าหน่วยมังกรจะเตรียมพร้อมอย่างเต็มที่ และมีลูกกระสุนปืนใหญ่ที่ทรงอานุภาพ แต่กระสุนก็หมดลงได้เสมอ

อีกอย่างคู่ต่อสู้คือผู้แข็งแกร่งแดนเทพ ในไม่ช้า ลูกกระสุนปืนใหญ่ไม่สามารถที่จะขัดขวางการบุกของหลินว่านเหนียนและคนอื่นๆแล้ว

มังกรเอกตัดสนใจอย่างเด็ดขาด สั่งการอย่างดุดัน “แยกย้าย แล้วทำตาแผน!”

“ครับ!”

สมาชิกหน่วยมังกรหลายสิบคน กระจัดกระจายออกจากกัน แยกกันโจมตีพวกนักบู๊

หลินว่านเหนียนอึ้งไปครู่หนึ่ง เดิมนึกว่าคนพวกนี้จะหนีเอาตัวรอด คิดไม่ถึงว่าพวกเขาไม่เพียงแต่ไม่หนี กลับโจมตีพวกนักบู๊ที่ความสามารถด้อยกว่า

สิ่งนี้ทำให้หลินว่านเหนียนและคนอื่นโกรธมาก นี่มันจงใจที่จะถอนรากถอนโคนโลกบู๊โบราณของพวกเขาแล้ว!

“หาที่ตายชัดๆ!”

หลินว่านเหนียนและคนอื่นๆไม่สงวนท่าทีอีกต่อไป และเริ่มไล่ล่าฆ่าสมาชิกของหน่วยมังกร

ต่อหน้าปรมาจารย์แดนเทพ ไม่มีใครสามารถต้านพลังได้เลย ผู้แข็งแกร่งแดนเทพสิบกว่าคนลงมือ แค่กระบวนท่าเดียวสมาชิกหน่วยมังกรก็เสียชีวิตอย่างน่าอนาถสิบกว่าคน

มังกรเอกมองสมาชิกหน่วยมังกรถูกสังหารอย่างเงียบๆ ใบหน้าเย็นชา แต่ในใจกำลังหลั่งไปด้วยเลือด

มองเฉินซงจื่อและเอียนชิงเฉิงที่ยืนอยู่หน้าประตูคฤหาสน์ มังกรเอกคำราม “ยังไม่รีบไปอีก พวกคุณอยากให้พี่น้องของเราเสียชีวิตไปอย่างเปล่าประโยชน์เหรอ?”

ในแววตาของเฉินซงจื่อเต็มไปด้วยความแน่วแน่ มันคือความเชื่อมั่นในเฉินโม่ สูงกว่าฟ้า ลึกว่าทะเล

มังกรเอกที่จ้องเขาอยู่ จากนั้นถูกสายตาของเขาทำให้ต้องเชื่อตาม

“ได้ ฉันเชื่อคุณ หวังว่าพวกเราจะไม่ตายฟรี！”

พูดจบ มังกรเอกหันหลัง บินไปยังหลินว่านเหนียน

หลังจากที่เสียความได้เปรียบอย่างลูกระเบิดแล้ว สมาชิกหน่วยมังกรที่อยู่ต่อหน้าผู้แข็งแกร่งแดนเทพ ต้านไม่ได้แม้แต่กระบวนท่าเดียว

หลายนาทีผ่านไป สมาชิกของหน่วยมังกรรวมทั้งมังกรเอก ต่างล้มอยู่บนพื้น

หลินว่านเหนียนยังไม่คลายความโกรธ หันหลังมองไปทางเฉินซงจื่อกับเอียนชิงเฉิง กล่าวอย่างเย็นชา “พวกเธอยังไม่ฉวยโอกาสหนีไปอีกเหรอ? ดี งั้นก็ไปตายซะ！”

พูดจบ หลินว่านเหนียนก็ก้าวไปข้างหน้า ได้ไปถึงตรงหน้าเขาสองคนที่ห่างกันระยะห้าเมตร แล้วฟันกระบี่ลงไป

“เปิดขุนเขา！” เฉินซงจื่อชกหมัดสามท่าเทียนเสวียนออกไปโดยที่ไม่ลังเลเลย