แดนนิรมิตเทพ นิยาย บท 1440

เฉินซงจื่อในวันนี้ ถึงแดนเทพเร็วกว่าเอียนชิงเฉิง อย่างไรก็ตามพลังของเฉินซงจื่อพอๆกับของเอียนชิงเฉิง ยังคงไม่ใช่คู่ต่อสู้ของหลินว่านเหนียน

บวกกับยังมีผู้แข็งแกร่งแดนเทพจ้องอยู่ด้านข้าง ถ้าหากเห็นว่าหลินว่านเหนียนสู้ไม่ไหว พวกเขาคงลงมือนานแล้ว

เฉินซงจื่อถูกกระบี่ของหลินว่านเหนียนแทงจนถอยหลัง และกระอักเลือดพร้อมคุกเข่าข้างหนึ่งอยู่บนพื้น

เอียนชิงเฉิงถามอย่างประหม่า “ศิษย์พี่ พี่ยังสู้ไหวมั้ย?”

“ไหว！” เฉินซงจื่อเช็ดเลือดที่มุมปาก ลุกขึ้น มองหลินว่านเหนียนที่ลอยอยู่กลางอากาศด้วยสายตาที่เย็นชา

“มีความเพียรสักเหลือเกิน แต่ช่างน่าเสียดายจริงๆ！”

“ไปตายเสียเถอะ！” หลินว่านเหนียนคำรามอย่างโกรธเคือง และฟันดาบใส่เฉินซงจื่อจากด้านบน

พลังที่แข็งแกร่งได้กลายเป็นแม่น้ำสีเงินอีกครั้ง รวมพลังสิบส่วนของหลินว่านเหนียน

เฉินซงจื่อถอนหายใจ “อาจารย์ ศิษย์ได้ทำตามที่อาจารย์มอบหมายแล้ว！”

พูดจบ เฉินซงจื่อก็บินขึ้นสู่ท้องฟ้า

“หมัดสามท่าเทียนเสวียนปิดผนึก！”

ความสามารถของเฉินซงจื่อยังไงก็สู้หลินว่านเหนียนไม่ได้ แม้ว่ากระบวนจะท่าเก่งกว่าหลินว่านเหนียน แต่ก็ไม่สามารถชนะ

แค่กระบี่เดียว ก็ทำลายการโจมตีของเฉินซงจื่อไปแล้ว จากนั้นเฉินซงจื่อก็ถูกทำร้ายจนกระเด็นลอยออกไป ไปตกอยู่บนต้นไม้ต้นหนึ่ง

สายตาของหลินว่านเหนียนมองไปทางเอียนชิงเฉิง “ถึงตาเธอแล้ว！”

เอียนชิงเฉิงรวบรวมพลังทิพย์ทั้งหมดของร่างกาย เตรียมโจมตีครั้งสุดท้าย

อ้า！

เวลานี้ เสียงร้องของมังกรเขย่าโลก เมฆบนท้องฟ้าเคลื่อนตัว และพลังกดขี่ที่ทรงอานุภาพได้ครอบใจของทุกคนเอาไว้

เมฆสยบมังกร ลมสยบพยัคฆ์

ร่างยาวสิบฟุตแหวกว่ายอยู่ในทะเลเมฆ จากนั้นทุกคนก็ได้เห็นฉากที่พวกเขาจะไม่มีวันลืม

มังกรไฟขนาดยักษ์แหวกลงมาจากทะเลเมฆ เคราและเขาของมันมองเห็นได้ชัดเจน

“มังกร มันคือมังกร ฉันเห็นมังกร！”

“มันเป็นมังกรจริงๆ พระเจ้า โลกนี้มีมังกรจริงๆด้วย!”

“ใครเอามือถือมารีบถ่ายเลย!”