แดนนิรมิตเทพ นิยาย บท 1441

เสี่ยวหง ก็คือชื่อที่เอียนชิงเฉิงตั้งให้กับมังกร ฟังดูเหมือนชื่อผู้หญิง เพียงแต่ว่าตัวมันเป็นเพศผู้อยู่แล้ว ชื่อนี้จึงเหมาะสมมาก

อีกอย่างมังกรก็ชอบชื่อนี้อย่างมาก เพราะในร่างของเอียนชิงเฉิงมีสายเลือดของหงส์ฟ้า มังกรจึงสนิทสนมกับเธอเป็นพิเศษ

ผู้แข็งแกร่งแดนเทพสิบกว่าคน อยู่ต่อหน้ามังกรพวกมันดูเล็กเหมือนมดเลย แต่ทว่า พวกเขากลับสามารถควบคุมพลังฟ้าดินโดยรอบๆได้

ถ้าหากให้เวลามังกรนานหน่อย บางทีเหล่าผู้แข็งแกร่งแดนเทพที่อยู่ต่อหน้ามัน ก็เหมือนกับอาหารที่ถูกส่งมาถึงที่ แต่ตอนนี้มัน ยังไม่สามารถต่อสู้กับผู้แข็งแกร่งแดนเทพที่เยอะขนาดนี้

แม้ว่าพลังป้องกันของมังกรจะน่ากลัวมาก แต่เมื่อเวลานานไป มันก็ไม่อาจต้านการโจมตีของผู้แข็งแกร่งแดนเทพสิบกว่าคนได้แล้ว

พ่ายแพ้ ก็อยู่ที่ว่าจะช้าหรือเร็วเท่านั้น

ในห้อง ลมปราณในร่างกายของเฉินโม่ค่อยๆสงบนิ่ง พลังทิพย์ที่กระจายอยู่ด้านนอก เริ่มรวบรวมกลับเข้ามาแล้ว ใช้เวลาอีกไม่นาน เฉินโม่ก็สามารถออกจากฌานแล้ว

ด้านนอก มังกรยังคงวนเวียนอยู่กลางท้องฟ้า บางครั้งก็มีเลือดกระจายออกมา ดูแล้วน่าอนาถมาก

“ไอ้เดรัจฉานตัวนี้ช่างอึดจริงๆ มันสามารถต้านทานการโจมตีร่วมกันของเราได้เกือบชั่วโมง ทุกคน เราจะรอช้าไม่ได้แล้ว เราต้องจัดการเฉินไต้ซือให้เร็วที่สุด!” หลินว่านเหนียนพูดด้วยน้ำเสียงทุ้มลึก .

“พี่หลินพูดถูก เราต้องรีบจัดการมังกรตัวนี้ซะ！”

ผู้แข็งแกร่งแดนเทพสิบกว่าคน กระจัดกระจายไปรอบๆท้องฟ้า ได้ปิดตายช่องทางหนีของมังกรเอาไว้

มังกรที่ร่อนอยู่ตรงกลางอากาศ โกรธจนส่งเสียงคำราม แต่กลับเหมือนสัตว์ร้ายขนาดใหญ่ที่ถูกขังไว้ในกรง ดิ้นรนไม่หลุด

“สับ！”

หลินว่านเหนียนตะโกนเสียงดัง ใช้พลังทิพย์สิบส่วน สับกระบี่ลงตรงหัวของมังกร

พลังอันแข็งแกร่งของกระบี่คงคา ได้ผลักพลังอย่างต่อเนื่อง และสับลงไปที่มังกร

“สับ！”

ผู้อาวุโสของสำนักคงต้อง ก็ได้สับกระบี่ไปทางมังกรด้วย พลังของกระบี่เมื่อเทียบกับของหลินว่านเหนียนก็ไม่ได้ด้อยไปกว่ากัน

“สับ！”

ผู้อาวุโสของสำนักจิ่วหวา ผู้อาวุโสของสำนักอู่ซาน ผู้อาวุโสของสำนักเอ๋อเหมยและผู้อาวุโสของแปดตระกูลใหญ่ ต่างก็ปล่อยพลังที่แข็งแกร่งที่สุดในการโจมตี

ทุกคนอดไม่ได้ที่จะหลับตาม แม้แต่หลินว่านเหนียนและคนอื่นๆก็ไม่เว้น

จนกระทั่งแสงวิบวับผ่านไป ทุกคนถึงได้ลืมตาขึ้น

จุดโฟกัส ได้รวบรวมพลังของผู้แข็งแกร่งแดนเทพไว้สิบกว่าคน มันกลับแตกร้าวเป็นช่องว่าง เกิดสุญญากาศขึ้นชั่วขณะ

แต่ว่าเวลานี้ร่างของมังกรได้หายไปแล้ว

“มังกรตัวนี้ดูเหมือนจะถูกทำลายเป็นชิ้นเล็กชิ้นน้อยจากการโจมตีร่วมกันของเรา!” หลินว่านเหนียนกล่าวพร้อมกับหัวเราะ

“ฮ่า……..”

ทุกคนต่างเชื่อมั่นในพลังของตัวเองเป็นอย่างมาก ใบหน้าปรากฏด้วยรอยยิ้มที่ลำพองใจ

“ก็ไม่แน่！”

ทันใดนั้น เสียงที่ราบเรียบ แต่ทรงพลังได้ดังขึ้นที่ด้านหลังของทุกคน